Normaal gesproken begint de echte winter pas na oud en nieuw. Natuurlijk zou het mooi zijn als het tot in Maart winter blijft, even los van de ongemakken voor velen en de hoge stookkosten, maar periodes met normaal winterweer zijn toch heel waarschijnlijk. Als het uberhaupt daarna nog tot een koude periode komt. We hebben heel wat mindere winters gehad.
Volgens de eerdere prognoses zitten we nu al een heel eind in de reservetijd. Zaterdag zou eerst bijvoorbeeld alweer ruim boven nul worden, nu moeten we toch bijna zeker tot in de volgende week wachten en is het morgen gewoon weer even 1985. Wat het ook is, so be it.
In 1986/1987 begon het wat te winteren voor de kerstvakantie. Op de laatste schooldagen en het schoolkerstfeest (met Travassi
) was er natte sneeuw. Tegen de kerst zelf was het koud en ging er sneeuw vallen, zeiden ze. We hebben met vrienden 's nachts nog rondgelopen in de bossen, een dik pak viel er. Eerste kerstdag bleek druilerig en de mooie sneeuw was een natte rotzooi geworden. Tot oud en nieuw gebeurde er niets, maar in de eerste week van januari hoorde ik in de auto dat het kouder zou worden in de driedaagse verwachting. Nog geen twee weken later stonden we met diezelfde auto langs de kant van de snelweg omdat de diesel vlokte. We hadden een week noodgedwongen vrij van school omdat de verwarming was kapotgevroren, daarna maandenlang les gehad in o.a. kleuterscholen in de buurt. Heel baldadig spoten we op een dag met een brandslang op het pad van de sportzaal wat direct in een ijsbaan veranderde. De brandslang in de kleedruimte leverde alleen een schorsing op. Er kwam een dag dat -20 als max mogelijk was bij flinke wind en lichte sneeuw. Het KNMI waarschuwde mensen binnen te blijven, een advies dat vereeuwigd werd in 'koud he' van duo Spaan en Vermeegen. Je zag die dag een soort woestijnzand opwaaien terwijl je gezicht in brand leek te staan. Texaco had temperatuurstickertjes die van kleur veranderden naar mate het kouder werd. Die op mijn brommerhelm had regelmatig een diepvrieskleurtje. De week voor de Carnaval waren we op kamp in een bos en zagen we nog steeds plekken met sneeuw terwijl de winter -in herinnering- toch al even voorbij was.
Het kan allemaal. Voorlopig liggen we met een straatlengte voor op andere winters. Tot nu toe is het een ongewone winter en verlangen naar meer is bijna hetzelfde als verlangen naar een tweede nachtelijk onweer met hetzelfde prachtig spektakel als je al gezien had. Het ligt natuurlijk anders voor mensen die nog helemaal niets gezien hebben. Vorig jaar hadden we in het zuiden een topwinter en het was echt wrang om te zien dat het noorden bijna niets te zien kreeg. Bij de extreme sneeuwval van 2005 hadden wij als zuiderlingen in ieder geval nog een klein dekje als troostprijs.
Ik wens iedere liefhebber alle moois toe en iedereen die hinder ondervindt van winterweer zo min mogelijk hinder.
Volgens de eerdere prognoses zitten we nu al een heel eind in de reservetijd. Zaterdag zou eerst bijvoorbeeld alweer ruim boven nul worden, nu moeten we toch bijna zeker tot in de volgende week wachten en is het morgen gewoon weer even 1985. Wat het ook is, so be it.
In 1986/1987 begon het wat te winteren voor de kerstvakantie. Op de laatste schooldagen en het schoolkerstfeest (met Travassi
) was er natte sneeuw. Tegen de kerst zelf was het koud en ging er sneeuw vallen, zeiden ze. We hebben met vrienden 's nachts nog rondgelopen in de bossen, een dik pak viel er. Eerste kerstdag bleek druilerig en de mooie sneeuw was een natte rotzooi geworden. Tot oud en nieuw gebeurde er niets, maar in de eerste week van januari hoorde ik in de auto dat het kouder zou worden in de driedaagse verwachting. Nog geen twee weken later stonden we met diezelfde auto langs de kant van de snelweg omdat de diesel vlokte. We hadden een week noodgedwongen vrij van school omdat de verwarming was kapotgevroren, daarna maandenlang les gehad in o.a. kleuterscholen in de buurt. Heel baldadig spoten we op een dag met een brandslang op het pad van de sportzaal wat direct in een ijsbaan veranderde. De brandslang in de kleedruimte leverde alleen een schorsing op. Er kwam een dag dat -20 als max mogelijk was bij flinke wind en lichte sneeuw. Het KNMI waarschuwde mensen binnen te blijven, een advies dat vereeuwigd werd in 'koud he' van duo Spaan en Vermeegen. Je zag die dag een soort woestijnzand opwaaien terwijl je gezicht in brand leek te staan. Texaco had temperatuurstickertjes die van kleur veranderden naar mate het kouder werd. Die op mijn brommerhelm had regelmatig een diepvrieskleurtje. De week voor de Carnaval waren we op kamp in een bos en zagen we nog steeds plekken met sneeuw terwijl de winter -in herinnering- toch al even voorbij was.Het kan allemaal. Voorlopig liggen we met een straatlengte voor op andere winters. Tot nu toe is het een ongewone winter en verlangen naar meer is bijna hetzelfde als verlangen naar een tweede nachtelijk onweer met hetzelfde prachtig spektakel als je al gezien had. Het ligt natuurlijk anders voor mensen die nog helemaal niets gezien hebben. Vorig jaar hadden we in het zuiden een topwinter en het was echt wrang om te zien dat het noorden bijna niets te zien kreeg. Bij de extreme sneeuwval van 2005 hadden wij als zuiderlingen in ieder geval nog een klein dekje als troostprijs.
Ik wens iedere liefhebber alle moois toe en iedereen die hinder ondervindt van winterweer zo min mogelijk hinder.
