Vandaag in de namiddag een heerlijke sneeuwwandeling gemaakt in de bossen van Lage Vuursche (tussen Utrecht en Soest).
In onze tuin in Maarssen lag een paar cm sneeuw die gedurende de hele middag zich langzaam had opgestapeld.
In de namiddag begon het onderweg naar Lage Vuursche nog een keer goed door te sneeuwen. De A27 snelweg die we passeerden stond helemaal vast. In de bossen heerste een serene rust. Het sneeuwde heerlijk.
Het was een grote levende ansichtkaart in de bossen. Het enige wat we misten, zeiden we voor de grap, was een hertje. Nog geen 2 minuten later...... goed kijken
ja! het is er echt één!
Ze stond op een behoorlijke afstand; langzaam naderden we. Onophoudelijk hield ze ons in de gaten.
Maar toen vond ze dat we dichtbij genoeg waren. Flits.. weg het bos in.... Wat resteerde waren deze stille getuigen in de sneeuw.
Terwijl we onze tocht vervolgden sneeuwde het eerst flink door.
Hoor je de stilte?
De bospaden waren maagdelijk wit, zonder sporen maar..... met bevroren plassen onder de sneeuw. Gisteren had het natuurlijk flink geregend. De plassen waren bevroren maar het ijs was niet altijd sterk genoeg. Onder de witte deken zag je niet waar de plassen lagen.... We hielden het droog.
Opnieuw zeiden we voor de grap: ach zo'n hertje is best leuk, misschien zien we er nog één. Opnieuw een paar minuten later rende er één over het bospad het bos in. Links van het bospad zaten er nog twee. Eén ervan wilde nog wel even met haar koppie op de foto.....
Een heerlijke wandeling in de sneeuw, door de sneeuw een centimeter of 8-10 en 4 reeën Winter anno 2010 in optima forma.
Op de terugweg nog even naar een tuincentrum. En daar zagen we dit roodborstje. Winter?, buiten?, koud? Welnee. Lekker warm hoor zo'n centrum, en genoeg voedsel. Alle tijd om even te poseren
Fijne winteravond
gr
Peter
In onze tuin in Maarssen lag een paar cm sneeuw die gedurende de hele middag zich langzaam had opgestapeld.
In de namiddag begon het onderweg naar Lage Vuursche nog een keer goed door te sneeuwen. De A27 snelweg die we passeerden stond helemaal vast. In de bossen heerste een serene rust. Het sneeuwde heerlijk.
Het was een grote levende ansichtkaart in de bossen. Het enige wat we misten, zeiden we voor de grap, was een hertje. Nog geen 2 minuten later...... goed kijken
ja! het is er echt één!
Ze stond op een behoorlijke afstand; langzaam naderden we. Onophoudelijk hield ze ons in de gaten.
Maar toen vond ze dat we dichtbij genoeg waren. Flits.. weg het bos in.... Wat resteerde waren deze stille getuigen in de sneeuw.
Terwijl we onze tocht vervolgden sneeuwde het eerst flink door.
Hoor je de stilte?
De bospaden waren maagdelijk wit, zonder sporen maar..... met bevroren plassen onder de sneeuw. Gisteren had het natuurlijk flink geregend. De plassen waren bevroren maar het ijs was niet altijd sterk genoeg. Onder de witte deken zag je niet waar de plassen lagen.... We hielden het droog.
Opnieuw zeiden we voor de grap: ach zo'n hertje is best leuk, misschien zien we er nog één. Opnieuw een paar minuten later rende er één over het bospad het bos in. Links van het bospad zaten er nog twee. Eén ervan wilde nog wel even met haar koppie op de foto.....
Een heerlijke wandeling in de sneeuw, door de sneeuw een centimeter of 8-10 en 4 reeën
Winter anno 2010 in optima forma.Op de terugweg nog even naar een tuincentrum. En daar zagen we dit roodborstje. Winter?, buiten?, koud? Welnee. Lekker warm hoor zo'n centrum, en genoeg voedsel. Alle tijd om even te poseren
Fijne winteravond
gr
Peter
Het weer is altijd bij je
