(komt van een uitleg die ik in het verleden eens gegeven heb)...
de Clausius-Clapeyron relatie legt een verband tussen de verzadigde dampspanning en de temperatuur. De verzadigde dampspanning is de partieeldruk die waterdamp uitoefent op de atmosfeer als de lucht verzadigd is (dus 100% RV). Concreet wilt dit zeggen dat het blijkt dat lucht in "gewone" (dus niet supersaturated e.d.) gevallen niet meer waterdamp kan bevatten dan een kritische waarde (de verzadigde dampspanning, es). Voor warmere lucht blijkt deze kritische waarde hoger te liggen dan voor koelere lucht, dus warme lucht kan in absolute termen meer waterdamp bevatten dan koelere lucht. Als je googelt vind je vast een afleiding, mocht je deze willen zien. Het verband blijkt een exponentieel verband te zijn trouwens.
Op mijn figuur in de vorige post zie je een punt P met bepaalde luchtvochtigheid (uitgedrukt in partieeldruk) en bepaalde temperatuur. Nu is het mogelijk om dit pakketje lucht op een aantal manieren tot het verzadigingspunt van vochtigheid te brengen (de kritische dampdruk waarde dus). Een 1e is door de temperatuur constant te houden en vocht bij te voegen tot de dampdruk overeenkomt met es (1 op de grafiek). Een tweede manier is door de absolute luchtvochtigheid constant te houden en de temperatuur te laten dalen (2 op de grafiek). Deze temperatuur komt overeen met de dauwpuntstemperatuur. Een laatste geval is door zowel de temperatuur als de vochtigheid te variëren -> de temperatuur daalt alsgevolg van de verdamping. De temperatuur die overeenkomt met het verzadigingspunt noemt men nattebol temperatuur.
de Clausius-Clapeyron relatie legt een verband tussen de verzadigde dampspanning en de temperatuur. De verzadigde dampspanning is de partieeldruk die waterdamp uitoefent op de atmosfeer als de lucht verzadigd is (dus 100% RV). Concreet wilt dit zeggen dat het blijkt dat lucht in "gewone" (dus niet supersaturated e.d.) gevallen niet meer waterdamp kan bevatten dan een kritische waarde (de verzadigde dampspanning, es). Voor warmere lucht blijkt deze kritische waarde hoger te liggen dan voor koelere lucht, dus warme lucht kan in absolute termen meer waterdamp bevatten dan koelere lucht. Als je googelt vind je vast een afleiding, mocht je deze willen zien. Het verband blijkt een exponentieel verband te zijn trouwens.
Op mijn figuur in de vorige post zie je een punt P met bepaalde luchtvochtigheid (uitgedrukt in partieeldruk) en bepaalde temperatuur. Nu is het mogelijk om dit pakketje lucht op een aantal manieren tot het verzadigingspunt van vochtigheid te brengen (de kritische dampdruk waarde dus). Een 1e is door de temperatuur constant te houden en vocht bij te voegen tot de dampdruk overeenkomt met es (1 op de grafiek). Een tweede manier is door de absolute luchtvochtigheid constant te houden en de temperatuur te laten dalen (2 op de grafiek). Deze temperatuur komt overeen met de dauwpuntstemperatuur. Een laatste geval is door zowel de temperatuur als de vochtigheid te variëren -> de temperatuur daalt alsgevolg van de verdamping. De temperatuur die overeenkomt met het verzadigingspunt noemt men nattebol temperatuur.
Bericht laatst bijgewerkt: 06-12-2012 12:42
