En ik merk bij mijn kinderen een soort gewenning. Een paar jaar geleden stormden ze bij de eerste blubbervlokjes naar buiten, nu kijken ze naar buiten en merken ze op dat het lastig fietsen wordt naar school.
Maar ik niet. De kou voelen (in je ochtendjas in de -10 staat), het kraken der sneeuw, het glinsteren van de kristallen in de opkomende zon, de steeds weer uitgestelde dooi, het bevroren in ingesneeuwde Groene Hart...het is machtig mooi!
Gisteren ben ik naar een sauna geweest (doe ik eens per jaar op een koude winterdag) en heb ik door de sneeuw gerold om weer een beetje af te koelen. Ik voelde me op en top Fin. Dichter bij de winter kun je volgens mij niet zijn...."Hautnah" zoals de Duitsers dat noemen. Best koud ook wel op sommige, eh, minder aan kou gewende plekken
Quote selectie