[...]
Ik heb een paar jaar geleden, ik denk in 2012, ook wel eens die extrapolatie gemaakt. Met de twijfel of dat zin heeft. Het proces is daarvoor te onberekenbaar en bovendien werd er mij toen ook op gewezen dat die volumegegevens van Piomas niet erg betrouwbaar zijn.
De conclusie is, dat extrapolatie slechts een vage aanduiding geeft.
Ik ga hier de discussie zoals met Geo gevoerd niet over doen. Aangezien zelfs met volume de extrapolatie zeer dubieus is, moeten we misschien concluderen dat dit soort extrapolaties spielerei zijn.
Daar staat tegenover dat ook het KNMI zich wel eens aan voorzichtige voorspellingen gewaagd heeft.
citaat:
Tegelijkertijd laten de CMIP5 klimaatmodellen een ondubbelzinnige afname in zeeijs zien, waardoor het Noordpoolgebied rond het jaar 2070 's zomers geheel ijsvrij zal worden. Hierbij dient te worden aangetekend dat vrijwel alle klimaatmodellen de huidige, waargenomen zeeijsafname onderschatten. Als we aannemen dat diezelfde onderschatting ook voor de toekomstberekeningen opgaat is het waarschijnlijk dat de Noordpool 's zomers nog eerder ijsvrij zal worden. De modellen laten verder zien dat het Arctische gebied in het jaar 2100 gemiddeld zo'n 3 maanden ijsvrij zal zijn.
Opvallende opmerking: de modellen onderschatten de afname van het ijs.
Het artikel van het KNMI via de link.
Groet,
Cees
De lineaire bepaling op grond van de afname van het zee-ijsvolume heb ik bewust simpel genoemd. Lineaire regressies hebben hun beperkingen, zeker geldt dat voor de meteorologie.
Dank je voor je verwijzing naar het modelonderzoek. Boeiend is het verschil tussen de opwarming in de zomer en winter. Zeker de laatste (tien) jaren is dat verschil heel groot. http://ocean.dmi.dk/arctic/meant80n.uk.php is een goede website om de Arctische temperaturen te volgen. Dit jaar:
Groot contrast met 2010:
Belangrijk verschil tussen beide winters was de AO. In 2010 (djf) was hij gemiddeld -3, dit jaar 0.
Hieronder de winter-AO van de afgelopen 65 jaar, die vertoont sterke schommelingen, met bijvoorbeeld een hausse begin negentiger jaren. Tegenwoordig is hij gemiddeld hoger dan in de eerste decennia van de meetperiode.
Vroeger maakte het niet zoveel uit hoe groot de winter-AO was, het zee-ijs leed bijvoorbeeld amper onder de ongunstige omstandigheden van begin negentiger jaren. Tegenwoordig is de gevoeligheid veel groter.
http://arctic.atmos.uiuc.edu/cryosphere/IMAGES/seaice.anomaly.arctic.png
Het is en blijft een boeiend onderwerp, dat Arctische zee-ijs. Verwachtingen opstellen over de toekomst is een hachelijke onderneming, gezien de vele variabelen en de vaak onbekende terugkoppelingsmechanismen.
Bericht laatst bijgewerkt: 26-09-2016 13:42