Als hartpatiënt ben ik ook blij wanneer het afkoelt en perfect normaal zomerweer is. Die excessen zoals die van de afgelopen dagen, eigenlijk weken, want het is niet de eerste keer heet dit jaar, hoeven voor mij niet. Wel is het zo dat je lichaam zich op den duur een beetje aanpast. Ik kan er nu ook beter tegen dan toen ik meer woog. Op mijn werk ben ik gisteren een stuk of twintig keer de trap op en af moeten gaan. Geen probleem meer voor me na drie ablaties. Alleen was het daarboven op 't einde van de dag bijna 33°C. En die hitte voelde je op je vallen bij het naar boven gaan. Ook kreeg je er bijna geen lucht. Het zweet liet ik gewoon lopen. Ik zweet nu al wat minder dan vroeger en dat is fijn maar vanaf een bepaalde temperatuur blijf je gewoon zweten tot je terug stil gaat zitten. Gisteren moest er last minute (zoals dat wel eens gaat op een werkplek) een dossier worden ingescand. Op 't einde van de dag was ik wel blij dat ik buiten kon, weg uit die hitte. Enfin, wat mijn hart betreft voel ik wel de hitte. Meer hartkloppingen. Het springt dan vaker eens wat heviger rond en duurt ook wat langer. Ook 's nachts heb ik dan meer last van hartkloppingen. Gewoon omdat het 's nachts niet zo gemakkelijk afkoelt. Nee, dit weer is eigenlijk voor niemand echt gezond. Zeker niet voor mensen die het niet gewoon zijn en al helemaal niet voor mensen met gezondheidsproblemen. Extremen in temperatuur (warmte/hitte) mogen van mij afgeschaft worden. Al denk ik niet dat het er ooit van gaat komen 
.