Zondag, 13 februari 2005
Vandaag was een erg wisselvallige dag boordevol winterse buien die veel weg had van vervroegde Maartse buien. Het begon tijdens de nacht al met een licht onweer dat Malderen aandeed, waarna tijdens de voormiddag een paar fikse buien volgden die korrelhagel aan boord hadden. Rond de middag passeerde er eentje met sneeuw, maar deze bleef niet liggen, in tegenstelling tot voornoemde hagelbuien waardoor toch tijdelijk een hageldekje gevormd werd. We kregen ertussen ook brede opklaringen waardoor de zon de boel kon opwarmen, maar dat effekt werd tenietgedaan door een gure noordwestenwind die maximaal 51 km/h haalde. Nadat we halverwege de namiddag een nieuw onweer over ons heen kregen leken de opklaringen schaarser te worden, wat met de dalende temperatuur erg winters aanvoelde. De temperaturen schommelden tussen 2,1 en 7,3 graden terwijl de buien voor 3,8 mm zorgden. Ook vannacht zullen de buien over het land heersen en kan er zelfs af en toe droge sneeuw vallen, maar een eventueel sneeuwdekje zal niet lang overleven door de iets te zachte zeelucht. Tegen morgen worden de buien minder intens door stijgende luchtdruk en daarna wordt het zelfs helemaal rustig.
Maandag, 13 februari 2006
Hoewel de sneeuw gisteren in de late avond reeds overging in regen, ontwaakten we vanochtend nog steeds middenin een witte winterwereld. Aarzelend zette de dooi zich verder terwijl het kwik slechts moeizaam omhoogkrabbelde, en dit leverde ons dan ook niet veel meer op dan temperaturen tussen 1,3 en 3,8 graden. Een mengsel van dooimist, motregendruppeltjes en lage Stratuswolken maakten er een dooie boel van eens het sfeervolle sneeuwdek grotendeels verdwenen was, een proces dat danig versneld werd door de tot 27 km/h aanwakkerende zuidwestenwind. Op de zon hoefden we echter niet te rekenen. De lichte neerslag die gedurende het grootste deel van de dag naar beneden kwam leverde samen met de restjes sneeuw in de pluvio een dagtotaal van 4,8 mm op, waar mogelijk nog een weinig kan bijvallen, maar nadien zouden er enkele uurtjes met doog weer en mogelijk een enkele opklaring moeten volgen. Een volgende regenzone dient zich aan tegen morgenavond, maar deze lijkt flink wat van haar pluimen te verliezen waardoor het wellicht niet veel meer zal opleveren dan veel wolken en motregen of lichte regen. De temperaturen zullen echter langzaam verder stijgen in de aangevoerde zachte zeelucht.
Dinsdag, 13 februari 2007
Aan wolken was er deze ochtend opnieuw geen gebrek, en daar kwam tijdens de voormiddag niet alteveel verandering in. Wel zorgde de invloed van een mobiel hogedrukwigje ervoor dat de buiigheid aan de beperkte kant bleef en er een kleine leemte ontstond tussen de regenzones in. Laaghangende Stratus die voor zonsopgang nog een weinig motregen loste, en Stratocumulusbewolking profiteerde hier echter van om deze leemte op te vullen. Naarmate de wig verder opschoof naar het oosten, werd de atmosfeer opnieuw onderhevig aan vertikale luchtbewegingen waardoor de laaghangende Stratiforme bewolking geleidelijk werd opgeruimd en we de zon tijdelijk te zien kregen. Een naderend warmtefront heeft vanuit het westen echter reeds een aanzienlijke hoeveelheid Altostratus en Cirrostratus in de atmosfeer gepompt dus veel meer dan een waterzonnetje werd het zeker niet. De erg fraaie golvende structuren van de Altostratusbewolking in combinatie met het binnendrijven van Altocumulus zorgde er echter voor dat talloze weersfotografen deze namiddag zeker niet met hun vingers hoefden te draaien. Een poosje na zonsondergang kwam er massaal veel dikkere bewolking opzetten vanuit het westen, maar tot dusver bleef het droog. We konden uiteindelijk een neerslagtotaal van 0,2 mm neerschrijven op naam van de motregen afgelopen nacht. De wind wakkerde langzaam aan op nadering van de storing en haalde uiteindelijk snelheden tot 41,8 km/h uit het west- noordwesten. Het was vrij zacht vandaag met temperaturen die 10,2 graden haalden, al zorgde de nog niet volledig bewolkte hemel ervoor dat het 's avonds nog enigzins ging afkoelen tot 7,2 graden.
Woensdag, 13 februari 2008
Een groot deel van België lag vanochtend vroeg nog in de opklaringen, doch het landschap was reeds bedekt met dunne nevelslierten die aangaven dat de lucht snel vochtiger werd. En inderdaad: omstreeks 06H kwam een dichte mistlaag opeens vanuit het noordoosten binnengedreven zodat de omgeving en de sterrenhemel op een paar minuten tijd volledig aan het oog werd onttrokken. Het leek hierbij sterk op een festival waar men met mistmakers het podium met dikke rookwolken volspuit. De mist was op sommige plaatsen, vooral op het platte land dan, erg dik en daarboven hing een dikke laag Stratusbewolking waardoor de zon letterlijk en figuurlijk geen schijn van kans had om er door te breken. Rond de middag leek het even te verbeteren toen de bewolking dunner werd en we de zon alsnog in zwakke versie te zien kregen, maar dit was slechts van korte duur en werd afgestraft met dichte mistvelden en Stratusbewolking die deze keer definitief bleef standhouden voor de rest van de namidddag en avond. De bewolking hing samen met een sterke inversie die zich erboven opbouwde zodat de omgeving geleidelijk haar warmte verloor terwijl de lucht erboven juist verder opwarmde. Dat we op de begane grond in Malderen erg bescheiden temperaturen optekenden van -1,7 tot 2,9 graden was dan ook niet verwonderlijk. Ook gunstig voor het in standhouden van de mist was de zwakke wind die niet meer dan 11,3 km/h haalde uit het oosten. Deze eerder saaie dag werd uiteindelijk afgesloten met een neerslagtotaal van 0,0 mm ondanks de bewolking.
Vrijdag, 13 februari 2009
Van de mooie buienluchten waar we gisteren nog van konden genieten, was vanmorgen niet veel meer te merken. Uitgestrekte velden van laaghangende bewolking maakten er weer een dooie boel van waarbij we van zonlicht verstoken bleven, en er af en toe wat lichte regen viel. Vooral op het einde van de namiddag leek de regen wat intenser te worden, maar het stelde niet veel voor. Op de satellietbeelden oogde het allemaal heel indrukwekkend met een scherp afgetekende wolkenkrul die zich in de polaire luchtmassa's heeft ontwikkeld, en met haar kern over Denemarken trok. Deze zakte geleidelijk af naar het zuiden, waardoor het vanuit het noorden weer kon opklaren. Zonnig lenteweer met diepblauwe, wolkeloze luchten was hetgene waar men in het noorden van Nederland reeds voor de middag kon van profiteren. Het duurde in de zwakke noordwestelijke stroming tot 12,9 km/h echter tot na zonsondergang eer de opklaringen Malderen bereikten. Daar kon men enkel de vervagende schemeringskleuren ontwaren die zich tussen de in Stratocumulus en Stratus fractus overgegane bewolking aftekenden. Later op de avond werd het ook hier volledig helder, waardoor het echter snel afkoelde. De temperatuur die overdag nog 2,9 graden haalde, daalde meteen naar -1,4 graden zodat we ons morgenvroeg weer kunnen verwachten aan een berijpt landschap. Het neerslagtotaal van deze druilerige herfstdag bleef uiteindelijk nog beperkt tot 0,0 mm.
Zaterdag, 13 februari 2010
De gisterenavond binnenschuivende bewolking heeft kennelijk de ganse nacht stand gehouden, en is hierbij overgegaan in een egale laag Stratusbewolking. Deze had duidelijk weinig zin om op te krassen, zodat het een kille en grijze voormiddag werd. Af en toe bracht de bewolking wat motsneeuw voort, maar veel stelde het in elk geval niet voor zodat we met een neerslagtotaal van 0,0 mm eindigden. Ook na de middag bleef het grijs en kil bij temperaturen die niet hoger dan -0,5 graden uitkwamen. Het werd dus opnieuw een dag om snel te vergeten, hoewel we ondertussen stilaan aan wat geheugentraining toe zijn. Bij zonsondergang ging de bewolking over in Stratocumulus, maar het was een aaneengesloten wolkenlaag die evenmin ruimte liet voor een opklaring of een seconde zonneschijn. De echte opklaringen kwamen er pas kort voor middernacht, en zorgden alleen maar voor een verdere verkilling van de winterse omgeving. De temperaturen bereikten nu pas hun laagste waarden met -5,6 graden. Door het wegvallen van de noord- noordoostenwind die overdag nog snelheden tot 20,9 km/h haalde, werd de afkoeling nog meer versneld, en lijkt er opnieuw matige of plaatselijk strenge nachtvorst in te zitten.
Zondag, 13 februari 2011
We bevonden ons vanochtend weer aan de polaire zijde van het koufront waardoor we konden genieten van breder wordende opklaringen vanuit het westen terwijl de bewolking overging in een mix van Altocumulus, Cirrostratus, Stratus fractus en een beetje Altostratus. Dit was echter maar van korte duur want de bewolking werd tegen de middag opnieuw dikker terwijl er tijdelijk een vrij krachtige zuidenwind met snelheden tot 29,0 km/h opstak. De bewolking bestond nu vooral uit Stratocumulus stratiformis terwijl er hier en daar een weinig Stratocumulus castellanus tussen te zien was. Deze wees op een onstabiele atmosfeer, maar toch bleef het de hele dag zo goed als droog terwijl het opwarmde tot 9,1 graden. Tijdens de tweede helft van de namiddag verschenen er blauwe stukjes tussen de Stratocumulus compartimenten die geleidelijk breder werden en de overgang naar een lichtbewolkt weertype met brede opklaringen inluidden. De zon kregen we echter niet meer te zien en het was al lang donker voordat we echt van opklaringen konden spreken. De bewolking was ondertussen overgegaan in Cirrostratus met enkele Stratocumulusveldjes ertussen waarin de wassende maan vrolijk stond te pronken. Het koelde hierbij flink af maar nachtvorst lijkt voorlopig nog niet aan de orde te zijn bij temperaturen die tegen middernacht nog niet beneden 3,0 graden waren gezakt. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,2 mm.
Maandag, 13 februari 2012
Het leek wel alsof we ons vanochtend in een heel andere wereld bevonden bij een mals zomerregentje dat over Malderen neerdaalde bij positieve temperaturen. De met ijs bedekte wateroppervlakken en sneeuwresten buiten beschouwing gelaten leek het alsof het nooit tot een vorstperiode is gekomen en dat terwijl we nog geen 24 uur geleden nog strenge vorst maten. De regen had een buiig karakter en er stond een zuidwestelijke wind die door de dag heen naar het noorden ruimde waardoor we van een koufrontpassage kunnen spreken. De maximumsnelheid werd uit het westen gemeten met 22,5 km/h. Maar aangezien de lucht nog steeds vanover zee kwam, bleven we in zachte luchtmassa's vertoeven en kouder dan 2,5 graden werd het 's avonds niet meer. De maxima werden rond de middag opgemeten met 4,4 graden en de minima afgelopen nacht met -1,2 graden. Toen kwam het overigens ook tot wat ijzel. De Stratus en Stratocumulusbewolking zorgden samen met de zwakke wind voor een eerder saai weertype al kregen we na de middag eventjes de zon te zien. Na zonsondergang kregen we terug een reeks zwaardere buien op bezoek welke het dagtotaal verder aanvulden tot 3,8 mm.
Woensdag, 13 februari 2013
Het was vanochtend nog steeds betrokken en bij het krieken van de dag vroor het dan ook niet meer dan anderhalve graad. Gelukkig ging de Stratusbewolking na een tijdje over in Stratocumulus en nog voor de middag verschenen er mooie opklaringen zodat de langverwachte zonneschijn er dan toch nog van gekomen is. Halverwege de namiddag was er geen wolkje meer te zien al maakte de atmosfeer een erg nevelige indruk. de temperatuur steeg dankzij de uitbundige zonneschijn naar 3,9 graden terwijl er nauwelijks wind stond met 17,7 km/h uit het oost- zuidoosten als uitschieter. Naar de avond toe zorgden de opklaringen voor een versnelde afkoeling maar door opzettende bewolking werd deze uiteindelijk weer stopgezet en het is op geen enkel moment kouder dan -2,8 graden geworden. Bij zonsondergang was het nog steeds erg nevelig wat voor een aparte lichtinval zorgde. In het westen was toen Altostratusbewolking te zien waar de ondergaande zon nog net door te zien was. Het bleef rustig en droog en we konden dus met een dagtotaal van 0,0 mm afsluiten. donderdag, 13 februari 2014
De buiigheid bereikte tijdens het tweede deel van de nacht een hoogtepunt waarbij haast apocalyptisch aandoende wolkbreuken alles op zijn grondvesten lieten daveren onder het oorverdovende geraas van de regen en hagel. Onweersbuien die verder weg hingen maar niet tot in Londerzeel wisten door te dringen, zorgden voor lichtflitsen in de verte terwijl er tussendoor nog steeds stevige rukwinden waren. Bij het krieken van de dag was het weer wat rustiger geworden en konden we een voorlopig neerslagtotaal van 5,3 mm uitgieten terwijl het was afgekoeld tot 4,6 graden. Er hing echter nog steeds veel bewolking van een nieuwe depressie die over Frankrijk trok. Aan de achterzijde ervan kwam voor de tijd van het jaar zeer actief onweer voor en ten noordwesten (langs de Belgische en Nederlandse kusten) hing ook een buitengewoon actief onweersgebied waarachter dynamische onweersbuien lagen die in de omgeving van Londen voor tornadowaarschuwingen zorgden. Kortom van saai weer was er vandaag zeker geen sprake, al kregen we in het binnenland nauwelijks met dit alles te maken. De vroege vogels kregen nog een waterzonnetje mee tijdens de ochtend en daarna kregen we terug met buiige regenval te maken uit een betrokken hemel. De temperaturen bleven opvallend laag in vergelijking met de voorbije dagen, en met 6,5 graden waren het zelfs de laagste maxima die we deze maand hebben opgetekend. Op het einde van de namiddag klaarde het weer op vanuit het westen en kregen we een mooi pallet van Stratocumulus, Cumulus en Cirrostratus te zien dat oranje oplichtte in de avondzon. Toen deze onder was, klaarde het verder op en volgde er een lichtbewolkte tot heldere avond waarbij er aan de horizon erg fraaie Cumulonimbuswolken te zien waren van onweersbuien die boven Nederland hingen. Hieruit konden af en toe bliksemflitsen gezien worden zodra het donker was maar in Malderen bleef het droog. De regen die overdag nog is bijgevallen, bleek goed te zijn voor nog eens 4,0 mm.
Vrijdag, 13 februari 2015
Het was nog steeds kraakhelder vanochtend en bij minima van -2,3 graden heeft zich her en der een ijsvliesje gevormd op het water terwijl de gazons hier en daar wit uitsloegen van de rijp. Het warmde snel op maar de gevoelstemperatuur bleef wat achterwege door een nijdige zuidwestenwind die al snel opstak en de hele dag door een smet achterliet op het stralende voorjaarsweerblazoen. In thermometerhut bereikten we 12,7 graden als maximumtemperatuur en op het einde van de namiddag dreven er opeens Altocumulus lenticulariswolken binnen vanuit het zuidwesten. De hemel kreeg een nevelig uiterlijk en er was opvallend weinig contrast tussen de wolken en de opklaringen te zien. Na een tijdje verdwenen deze lenswolken maar vanuit het westen doemde een scherp begrensde laag Cirrostratus bewolking op met Altostratus ertussen. De zon verdween hierachter al snel maar ze was nog net op tijd om er weer even doorheen te priemen zodat er een fraaie zonsondergang te bewonderen viel. Deze werd opgeluisterd door mooie Altocumulus floccus en castellanus velden die aan een duizelingwekkende snelheid voorbijdreven. Het leek allemaal erg op het klassieke wolkenpalet van een klassieke, zwoele zomeravond met de bijhorende onweersdreiging. Dat onweer hoeven we niet meteen te vrezen (of erop hopen) maar toch tekende zich op de radar reeds een erg pittige maar ranke regenzone af. Deze sloeg er niet in om ons nog voor middernacht te bereiken zodat we de dag nog met 0,0 mm konden afsluiten. Sterker nog, het klaarde tijdens de avond tijdelijk weer op zodat we weer van de schittering der sterren konden genieten.
Zaterdag, 13 februari 2016
Het was vanochtend droog maar guur met een ijzige noordenwind en temperaturen die op -3,0 graden zijn uitgekomen. Dat droge was overigens maar tijdelijk, want we kregen al snel met nieuwe regen te maken vanuit het westen en door de lage temperaturen zat daar ook wat natte sneeuw tussen. Op sommige plaatsen kwam het overigens tot droge sneeuw die bleef liggen waardoor men van een winterse wereld kon genieten, en niet alleen in de Ardennen. De neerslag was in Malderen nooit echt intens geweest en het werd dan ook eerder een saaie en druilerige winterdag om snel te vergeten, zeker met die kille maxima van 3,4 graden erbij. Tijdens de avond veranderde er ook weinig en bleef het lichtjes motregenen. We sloten af met een neerslagtotaal van 3,1 mm.
Maandag, 13 februari 2017
(Filipijnen) Het is tijdens de nacht opnieuw opgeklaard en de enige bewolking bestond uit enkele Cirrusbanden en wat Cumulus bewolking. De Cirrusbanden werden gevolgd door heldere perioden terwijl er wat verderop weer Cirrus verscheen. Verdere gevolgen bleven uit en enkel boven de bergen werd er erg veel Cumuliforme bewolking gevormd. Deze loste op haar beurt tijdens de avond weer op en tot buien is het in Cebu dan ook niet meer gekomen. Wel was het vrij winderig waardoor het soms wat koel aanvoelde ondanks de temperaturen die rond de 25 graden bleven schommelen.
foutje? 