10 jaar geleden boekten een vriend en ik begin januari, na een jaar vertraging wegens slechte planning in 2009, een vliegticket naar IJsland. Een lang sluimerende droom. 10 dagen voor het vertrek kwam een kort item in het nieuws: een kleine vulkaan was lava beginnen spuwen (Fimmvörðuháls, maar niemand gebruikte die naam). Ik vreesde toen dat die alweer voorbij zou zijn tegen het moment dat ik er was, maar niets was minder waar. Er was een korte stop, maar toen scheurde de grond iets verder open en brak opnieuw een tiendaagse van lavafonteinen en stromen aan. Op amper 16km van de hoofdweg was dit een erg toegankelijke plaats, de scheur was ook dwars over een wandelpad ontstaan. De tocht van 16km over smeltend sneeuw en ijs met een rugzak van 12kg zagen we niet zo goed zitten, dus namen we helikopter naar boven, op voorwaarde dat ie ons afzette op een geschikte landingplaats. Hoog James Bond gehalte om met al je gerief uit een heli te stappen terwijl de rotorbladen blijven draaien. We bleven een hele namiddag en nacht boven, en zetten met het eerste licht de tocht te voet naar beneden in, waar we pas in de late voormiddag arriveerden.
Daarna zetten we ons reis voort rondom het eiland. Naar het eind toe, in het noorden, zagen we in de ochtendkrant een foto van een grote zwarte rookpluim uit een vliegtuig gemaakt, en vroegen een local om wat uitleg bij het artikel. Amper 12u later waren het hele eiland rond gereden en stonden we aan de voet van de vulkaan, toen nog steeds in wolken gehuld. Op zaterdag hadden we moeten vertrekken naar huis, waarbij de vlucht naar Amsterdam als laatste in rij, om 01u werd afgelast. Hoera! Want zaterdag beloofde het helder te worden en konden we foto's maken. Meteen een andere auto gehuurd, en dat was het begin van een waanzinnige meerdaagse, waarbij we niet alleen een schitterend spektakel te zien kregen, maar waarbij ik ook tot lokale verslaggever werd gebombardeerd voor het VTM nieuws, en foto's en info voorzag voor tal van kranten.
Voor mij zijn dit nog altijd de 3 meest bijzondere weken van mijn leven. Ik heb daarna nog al mooie en unieke reizen gemaakt, maar dit was werkelijk uitzonderlijk in al zijn aspecten.
Voor de video: wie een goeie headset/speakers heeft: de diepe knal op 0:55 vond ik zelf heel indrukwekkend. Was enkel hoorbaar vanop een hoog standpunt ver de krater, niet als je dichterbij en lager stond.