Vandaag 16 jaar geleden staat bij veel meteorologen en weerliefhebbers nog in het geheugen gegrift. Misschien ook wel bij jou? Herinner je de zware (sneeuw)storm van 25 november 2005 nog? Langs de westkust was enige tijd zware storm gemeten en boven het midden en oosten van het land kwam het tot zware sneeuwval. Daken van bedrijven stortte in, de stroom viel op een aantal plaatsen uit en we kregen te maken met een verkeersinfarct. Sommige automobilisten stonden tot in de nacht vast op de snelweg. Het noorden van het land zat in de kern van de stormdepressie. Het was daar zelfs een mooie dag. Droog, niet veel wind en af en toe zon.
Ik was op deze beruchte dag 19 jaar, piepjong natuurlijk. Ik zat nog op school in Zwolle. Op het AOCTerra volgde ik een groen opleiding. Ik was rond het middaguur klaar met mijn lessen en ik kon naar huis. Smartphones waren er nog niet, dus echt op de hoogte van de actuele weersgesteldheid in Nederland was ik niet. Van klasgenoten hoorde ik die uit Apeldoorn kwamen dat het daar flink aan het sneeuwen was. In Zwolle was het bewolkt en kwamen af en toe een paar dikke vlokken naar beneden, maar meestal was het gewoon droog. Er hing richting het zuiden wel een behoorlijk donkere lucht. Eenmaal in de bus naar Emmeloord gestapt bleef het behoorlijk dreigend richting het zuiden. Het was bij Emmeloord helemaal droog geworden en voorzichtig brak de zon door.
Toen ik thuis was gekomen snel de computer aangezet en gekeken waar de sneeuw zat. Stiekem had ik nog hoop dat het in Emmeloord ook nog zou sneeuwen. Uren lang keek ik naar de radarbeelden, maar het kwam niet dichterbij. Een donkere band hing er in het zuidwesten, maar het bleef daar. Langzaam kwamen de eerste beelden binnen vanuit het oosten. Aan het eind van de middag en in de avond was er ook een extra journaal vanwege het slechte weer. Jaloersmakend en stiekem een beetje gefrustreerd zat ik naar de beelden te kijken. 'Ik wil ook sneeuw!' Maar het noorden bleef buiten schot en ook Emmeloord. Het bleef slechts 40 a 50 kilometer van mijn huis. Zo dichtbij en zo'n bijzondere situatie. Wat een deceptie die mij tot op de dag van vandaag nog een zuur gevoel geeft.