Het Amerikaanse JPL lab heeft nieuwe gegevens gepubliceerd met massametingen van de Antarctische ijskap. De laatste metingen zijn van maart 2024. De onderstaande figuur is te vinden op het Arctic Sea Ice Forum (maar het betreft landijs).
De laatste jaren waren relatief gunstig; er was netto geen massaverlies. In maart 2024 was de totale massa van het ijs (anomalie -2561 Gigaton) zelfs iets groter dan in maart 2020 (anomalie -2623 Gt). Door de opwarming en de verminderde hoeveelheid zeeijs neemt het afsmelten en afkalven toe, maar ook de sneeuwval. Sinds het begin van de gravitatiemetingen in 2002 is nu geen versnelling van het massaverlies meer te meten. Maar er is veel onzekerheid over de metingen. Andere onderzoekers vinden méér of juist minder massaverlies. Een onzekere factor is het gedrag van de rotsbodem en de aardmantel onder de ijskap. Ook daarvan verandert de massa (GIA), en daarvoor moet gecorrigeerd worden. Later meer hier over.
De onderstaande figuur is gebaseerd op de zelfde gegevens, maar dan met het massaverlies per maand. De gegevens van 2004- 2010 zijn afkomstig van GRACE, vanaf 2019 komen de gegevens van GRACE FO. Door hiaten in de meetserie is het massaverlies niet voor alle maanden te berekenen. Vooral tussen 2011 en 2018 ontbreken veel metingen.
Het massaverlies is (niet onverwacht) het grootste in de zuidelijke zomer, in december en januari. Kort daarna (maart en april) is de aanwas juist het grootste, waarschijnlijk doordat er dan nog weinig zeeijs is. De laatste drie jaar was er in april opvallend veel sneeuwval.
Van de maanden met een sterke afname of toename zijn er opvallend veel in de periode na 2019. Dat past in het beeld dat door de opwarming zowel de afsmelt als de sneeuwval toenemen.
Bedenk hierbij dat het bij de metingen gaat om het 'grounded ice', en niet om de drijvende ijsplaten. Afsmelten en afkalven van de ijsplaten heeft geen invloed op de gemeten massa, en op de zeespiegel.