Zondag, 20 november 2005
Vanmorgen kreeg Malderen op haar beurt af te rekenen met overvloedige mist en laaghangende bewolking, in feite de mist die zich gisteren reeds had gevormd in de late namiddag. Het kwik is hierdoor echter boven het vriespunt gebleven (minimum 1,2graden) en het was ook enigzins hoopgevend dat er een weinig wind stond (tot 17,7 km/h uit zuidwestelijke richtingen)waardoor de luchtlagen gemengd werden en de mist aldus makkelijker zou oplossen. Kort na de middag was dit inderdaad het geval en werden de contouren van de zonneschijf wazig zichtbaar, gevolgd door een aantal opklaringen die het weersbeeld er heel anders deden uitzien. Het kwik reageerde hierop door wat hogerop te klimmen waardoor maxima tot 3,3 graden mogelijk werden, al is dit natuurlijk ver beneden de normale waarden voor de tijd van het jaar.Erg overtuigend kon deze zonnige doorbraak ook niet genoemd worden want eens de zon de horizon weer naderde zette de lage bewolking weer een tegenaanval in waardoor deschaarse opklaringen in korte tijd weer aan het zicht onttrokken werden. Door het opnieuw wegvallen van de wind dreigt de komende nacht volledig in lage wolken op te zullen gaan terwijl het er voor morgen al niet veel rooskleurigeruitziet.
Maandag, 20 november 2006
De weinige sluierwolkjes die gisteren bij zonsondergang tevoorschijn kwamen, bleven duidelijk niet zonder gevolgen. Waren ze tijdens de nachtelijke uurtjes nog een welkome verschijning om de afkoeling af te remmen door hun verdere toename, overdag brachten ze daarentegen herfstweer van de zuiverste soort. De daglichtperiode werd weliswaar nog droog gestart, maar er was reeds een dikke laag Altostratus aanwezig en de eerste druppels konden dan ook niet lang uitblijven. Volgens de analysekaarten hebben we te maken met respektievelijk een wamtefront, een koufront, een occlusie en daarachter nog een troglijn en dit allemaal op een afstand van amper een dikke honderd kilometer. Het warmtefront en het koufront waren niet zo heel aktief en brachten tijdens de voormiddag lichte tot matige regen, doch tegen de middag kregen we tijdelijk perioden van erg zware regenval te verwerken terwijl het wolkendek zelfs tussen de storingen door geen krimp wilde geven en we het dus zonder zon of blauwe kleurentinten moesten stellen. Het weersbeeld veranderde nauwelijks naarmate de dag verstreek en tegen zonsondergang was het nog steeds een somber wolkendek waar we tegenaan keken. De enige merkbare veranderingen waren een afname van de neerslagintensiteit en een lichte toename van de wind. Af en toe bleef het zelfs eventjes droog maar dit kon niet verhinderen dat dit een dag is om snel te vergeten. Hoewel normaler voor de tijd van het jaar voelde de 6,3 tot 9,4 graden vandaag erg kil aan en maakte de tot 43,5 km/h aangezwollen zuid- zuidwestelijke wind het er niet meteen gezelliger op. Zoals de langdurige perioden van regen al lieten vermoeden, is het neerslagtotaal weer vrij hoog uitgekomen met 5,6 mm.
Dinsdag, 20 november 2007
Nadat we vanochtend nog een scheutje regen over ons heen kregen, begon de bewolking wat open te breken en kregen we een zwak zonnetje te zien dat het luchtruim deelde met Altostratus, Cirrostratus en Altocumulusvelden. De aanwezige bewolking vertoonde tevens mooie structuren maar lang bleef dat niet duren want na de middag had de bewolking zich herpakt en keken we weer aan tegen een grijze herfstlucht. Hieruit ging het uiteindelijk weer lichtjes regenen, maar erg veel viel er niet uit. De temperaturen bereikten reeds kort na middernacht de laagste waarde met 6,3 graden en na de middag kwam er met de regen (die uit een warmtefront viel) steeds zachtere lucht binnengestroomd waardoor we al 11,5 graden haalden als maximum. Hierbij haalde de wind snelheden tot 30,6 km/h uit het oost- zuidoosten. Op het warmtefront ontwikkelde zich een nieuwe depressiekern waardoor het front werd teruggedrongen en dit gebeuren veroorzaakte te Malderen erg fraaie, gelijnde wolkenstructuren kort voor zonsondergang. Het gedruppel ging echter onvermoeibaar verder waarbij pas later op de avond weer wat drogere perioden optraden. Tegen middernacht kwamen we uiteindelijk op een dagtotaal van 2,6 mm.
Donderdag, 20 november 2008
Vanochtend had het Malderse luchtruim weer veel weg van een restfractie- vuilniszak door haar egale, donkergrijze kleur die er niet meteen veelbelovend uitzag. De atmosfeer werd echter in beroering gebracht door ijskoude luchtmassa's die vanuit het hoge noorden in onze richting kwamen afgezakt waardoor we al vrij snel de golvende contouren van Stratocumulus in het wolkendek konden herkennen. Vanaf dan was er niet veel meer nodig om opklaringen met een vleugje zonneschijn te krijgen, maar de bewolking bleef met ruim 7/8 bedekking voortdurend in de overgrote meerderheid. Naarmate de reeds lang aangekondigde koude- uitbraak dichterbijkwam, ging het er steeds dreigender uitzien met flinke stapelwolken en een heleboel uitrafelende wolkenflarden ertussen. Hierbij ging ook de wind flink aantrekken met snelheden tot 33,8 km/h uit het west- noordwesten. Ongeveer halverwege de namiddag ontstonden er een aantal buitjes die echter weinig voorstelden (<0,2 mm). Later werd het weer rustiger, en leken de opklaringen weer de overhand te krijgen met vooral Stratocumulus en Cirrostratusbewolking. De temperatuur die 's middags reeds haar hoogste waarde bereikte met 12,6 graden, was inmiddels echter al aan haar daling begonnen. Tijdens de avond veranderde er niet veel buiten een hernieuwde toename van de bewolking en een geleidelijk verder aanwakkerende wind. Het koelde verder af, maar lager dan de 9,2 graden van afgelopen nacht is het kwik niet meer gekomen. De koude lucht is volgens de satellietbeelden ergens halverwege Nederland komen vast te zitten langs een stationair frontensysteem. De noordelijke helft van Nederland werd echter reeds de speelbal van talloze winterse buien die ondertussen al een reeks meldingen van hagel en stortregen opleverden uit die hoek. Op het eerste zicht lijkt het nog een hele tijd te gaan duren voordat de Malderse bevolking hier ook mee kennis mag maken...
Vrijdag, 20 november 2009
Net als gisteren konden we de dag weer onder brede opklaringen en in ultra zachte omstandigheden aanvatten, waarbij de temperaturen niet beneden de 11,4 graden zijn gezakt. Vanuit het westen zijn echter regenzones dichterbij gekomen die bij een koufront horen, en deze waren bij zonsopgang reeds zichtbaar als Altocumulusbankjes die zich in het westen ophielden. Deze kwamen geleidelijk dichterbij gekropen en kregen gezelschap van nog meer Altocumulus, Cirrus en Cirrostratus. Het waren echter geen aaneengesloten wolkenvelden en de bewolking betekende voor het grootste deel van de dag eerder een meerwaarde voor het weergebeuren dankzij het fraaie uitelijk dat het Malderse luchtruim erdoor kreeg. Ook de temperaturen deden een flinke duit in het zakje om aan de weerkwaliteit bij te dragen, want met maxima van 16,9 graden bevonden we ons vandaag weer in zuiderse sferen. Er stond redelijk wat wind, maar met snelheden tot 41,8 km/h uit het zuid- zuidwesten konden we nog niet van zwaar stormweer spreken. Pas tegen zonsondergang werd het onaangenaam toen er vanuit het westen ook dikke lagen Altostratus kwamen opzetten en we vrij plots overschakelden naar een betrokken weerbeeld waar ook nog eens regen bij kwam kijken. Onder het dreigende wolkendek waren aanvankelijk nog fraaie Altocumulusbanken te zien die tijdelijk zelfs de zeldzame Kelvin- Helmholtz- vorm aannamen, maar uiteindelijk werd er op een klassieke Nimbostratuslucht overgeschakeld. De regen stelde echter weinig voor en de laatste uren van het etmaal verliepen alsnog in grotendeels droge omstandigheden. Het bleef wel de hele tijd betrokken terwijl er nu en dan nog wat lichte motregen viel. We sloten af in subtropisch zachte omstandigheden, en met een neerslagtotaal van 0,2 mm.
Zaterdag, 20 november 2010
Malderen lag vanochtend nog steeds toegedekt onder zachte maar sombere wolkennevels terwijl de temperatuur positief is gebleven met 7,0 graden als minimum. Maar in de loop van de voormiddag kreeg de bewolking hier en daar een lichte, geelachtige tint en na verloop van tijd werden er duidelijke opklaringen zichtbaar. Hiervan kon de zon profiteren om te bewijzen dat ze nog steeds bestaat, en na de middag evolueerden we dan naar een erg vriendelijk en zonnig weertype waarbij het kwik kon oplopen naar 10,7 graden. Op grote hoogte dreven er ijle sluierwolken voorbij terwijl er in de lagere regionen van de atmosfeer wat Stratocumulus bewolking werd aangevoerd. Deze laatste nam in de loop van de dag verder af waardoor we een overwegend heldere maar erg koele avond ingingen. Hierbij is nachtvorst niet uitgesloten daar het kwik tegen middernacht reeds was gezakt naar 1,7 graden en er in Nederland reeds plaatselijk vorst werd gemeten. De opklaringen zijn een gevolg van drogere, continentale lucht die met een zuid- zuidwestelijk briesje tot 16,1 km/h naar Malderen werd geloodst. We eindigden de dag andermaal met een droog neerslagtotaal van 0,0 mm.
Zondag, 20 november 2011
Zoals verwacht is het inderdaad tot vorst gekomen en lag de omgeving er winters wit bij terwijl de temperatuur naar -0,8 graden is gezakt. De mist trok vrij snel op en maakte plaats voor opklaringen en Stratocumulusvelden waarbij deze laatste de vervelende neiging hadden om net voor de zon te gaan hangen terwijl er zat opklaringen waren. We bleven dus van zonlicht verstoken ondanks de blauwe lucht al trok de wolkenband geleidelijk al oplossend weg naar het noordoosten. Wat daarop volgde was alsnog stralend nazom erweer waarbij het ijs en de rijp wegsmolten bij kwikstanden tot 13,9 graden. Er stond weinig wind (tot 9,7 km/h uit het oost- zuidoosten) en tijdens de namiddag was er enkel in het westen en zuidwesten sluierbewolking te zien van de regenzones die al weken vergeefs op de Europese hogedrukblokkade proberen in te beuken. Tegen de avond koelde het snel af onder de heldere hemel, maar omstreeks 22H werd er plots massaal mist gevormd die het zicht beperkte tot enkele tientallen meters. Deze mistlaag was ook erg dik waardoor er een zekere isolatiewerking optrad zodat het morgenvroeg wellicht nog zal meevallen met de minima. Net als gisteren zorgde de verraderlijke mist echter opnieuw voor een waar autokerkhof zowel op de Belgische als op de Nederlandse wegen.
Dinsdag, 20 november 2012
De temperatuur is afgelopen nacht min of meer constant gebleven waardoor het een boterzachte nacht werd met temperaturen die vanochtend rond 10 graden schommelden. Het was helder, maar in het westen waren wolkenvelden te zien van een slepende regenzone die kennelijk weinig zin heeft in een doortocht naar het oosten. De wolkenband strekte zich uit tot de westkust van Marokko en aan de voorzijde ervan werd over de ganse afstand subtropische lucht aangevoerd. Er volgde een erg zonnige herfstdag met nazomerse trekjes al zagen we op de satellietbeelden dat het oosten van het land nog lange tijd met mist te maken had. Daar was de advectiestroming van de aanwezige regenzone niet sterk genoeg om de mist meteen op te ruimen. In Malderen bestond de bewolking uit een mengeling van Stratocumulus en Cirrus terwijl na de middag vooral Cirrus en Cirrostratusbewolking gingen overheersen zonder de zon echter te hinderen. De temperatuur steeg verder naar 13,8 graden en er streek een zacht briesje met snelheden tot 32,2 km/h uit het zuiden over het weerstation. Naar de avond toe zagen we ook Altostratus translucidusbewolking verschijnen in het westen waarna het plots erg snel ging en het zwaarbewolkt tot betrokken raakte. Het ging nu om een mengeling van Altostratus en Altocumulus. Na zonsondergang kwamen we niettemin weer in een zone met opklaringen terecht terwijl het wat begon af te koelen. Tegen middernacht was het reeds een paar graden kouder dan vanochtend en eindigden we dus met de dagminima van 6,8 graden. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Woensdag, 20 november 2013
De opklaringen van gisterenavond hingen er deze morgen nog waardoor de dag een heldere, zonnige start nam met slechts enkele stapelwolken en wat Cirrusbewolking in het westen. Bij temperaturen van 1,4 graden werd er op auto's en grasperken plaatselijk wat rijp gevormd. Het was echter de eerdergenoemde Cirrusbewolking waar het vandaag allemaal om zou gaan draaien. Deze sluierwolkjes waren immers niet alleen want een beetje verderop vonden we ook Altostratus en Altocumulus terug, die op haar beurt werd gevolgd door een regenzone. Deze bereikte ons op het einde van de namiddag en de neerslag was nog niet zo heel lang bezig of er waren ijskristallen in de waterdruppels te zien. Daarna ging de regen over in zeer natte sneeuw die tot omstreeks 20H aanhield alvorens het opeens begon te sneeuwen. Dit proces ging gepaard met een van zuidwest naar zuidoost draaiende wind en de sneeuwval was zo intens dat er zich een dun sneeuwdekje van 1 tot 2 centimeter vormde. Ook op de wegen bleef de sneeuw eventjes liggen waardoor we ons voor het eerst dit seizoen in een echte winterwereld waanden. Het was echter paar een plaatselijk gebeuren, want in het westen van het land was de wind aanlandig uit westelijke tot noordwestelijke winden waardoor het er regende terwijl de neerslag boven Nederland niet intens genoeg was om het voldoende te laten afkoelen voor sneeuw op de zuidelijke gebieden na. Deze koeling was in Malderen natuurlijk wel sterk genoeg en zorgde ervoor dat we nu pas de echte minima van 0,9 graden haalden. Dit terwijl we overdag nog maxima van 5,8 graden haalden dankzij/ondanks de uitbundige zonneschijn. Helemaal op het einde van de avond ging de neerslag terug over in gewone regen die in flinke hoeveelheden naar beneden kwam, toen de aanlandige zeewind ook tot hier wist door te dringen. Het deel dat voor middernacht viel zou goed zijn voor ongeveer 4,0 mm wat ook het uiteindelijke dagtotaal werd. De atmosfeer was tegen middernacht gevuld met de stromende en druppelende geluiden van smeltwater en regen terwijl het wat nevelig werd.
Donderdag, 20 november 2014
De dag begon opnieuw grijs en somber bij minima van 4,8 graden, maar nog voor de middag ging de bewolking over in Stratus fractus om vervolgens op te lossen. Bij dat proces werd de bovenlucht zichtbaar en daar vonden we Altocumulus en een beetje Cirrus die zich in het zuiden ophield. Opvallend was dat de bewolking vanuit het westen binnendreef terwijl de eerdergenoemde Stratus fractus vanuit het oosten kwam, net zoals de grondwind. Daar de zon in deze tijd van het jaar erg laag staat, zat ze natuurlijk onder die Altocumuluswolken verscholen die daar hingen en laag boven de horizon overgingen in Altostratus. Maar toch deed het weer vriendelijk en luchtig aan, al voelde je meteen dat er met die oostenwind veel koelere lucht binnenstroomde. Af en toe kon de zon tussen de Altocumulusribbels priemen zodat ze het zeker achter glas wat kon compenseren. Aan de 'verkeerde' kant van dat glas moesten we het doen met maxima van 8,8 graden. Tijdens de avond koelde het snel af onder de open hemel bij een wegvallende wind en lijkt er voor het eerst een echte dreiging voor nachtvorst in te zitten. Tegen middernacht was de inhoud van de pluviometer echter nog vloeibaar, of beter gezegd gasvormig met
Vrijdag, 20 november 2015
We waren nog maar amper bekomen van de druppeldans gisteren, of een volgend regengebied stond alweer te trappelen om ons te overspoelen. Het luchtruim was bij de eerste schemering (waarin de minima van 6,8 graden oplichtten) reeds volgelopen met Altostratus translucidus en opacus bewolking terwijl er op geringere hoogte Altocumulus en Stratocumulus castellanus hing die een uitermate onstabiele atmosfeer aangaf. De castellanus bewolking verdween toen er meer en dikkere Altostratus binnendreef, maar kort voor de middag verschenen deze karakteristieke wolkenstructuren weer. Ondertussen ploften de eerste regendruppels neer die het begin waren van een vrij natte namiddag. In tegenstelling tot gisteren duurde de passage van de regenzone niet zo lang en bleek het met de hoeveelheden ook nog mee te vallen. Vanuit het noorden dreven in de late namiddag zelfs al opklaringen binnen die de voorste begrenzing van koude polaire lucht vormden, welke komend weekend van betekenis zal worden. De resterende bewolking bestond uit Altostratus van de naar het zuiden wegtrekkende regenzone, Altocumulus en Stratocumulus eronder en onder de heldere lucht die kwam aanzetten Cumulus en Cumulus fractus bewolking. Kortom, het klassieke uitzicht waaraan je je na de passage van een koufront kan verwachten. Ondertussen stroomde er ook veel koelere lucht binnen, maar niet voordat we maxima van 10,2 graden hadden opgetekend. Boven Nederland waren reeds buien actief, al bevond Malderen zich het grootste deel van de tijd in de stabiele zone tussen de wegtrekkende regen en de buien erachter. De wind ruimde naar westelijke tot noordwestelijke richtingen en was daarbij erg zwak wat een beetje raar overkwam na het stormgeweld dat we ondertussen gewoon waren geworden. De avond verliep in eerste instantie rustig en droog, maar omstreeks 19H30 begon het toch te motregen waarna een periode van buiige regen volgde. uiteindelijk op het dagtotaal van 0,8 mm.
Zondag, 20 november 2016
Een pittige herfststorm die al een tijdje in de weermodellen zat, zorgde ervoor dat we er vandaag letterlijk en figuurlijk in vlogen terwijl de pluviometer er uit vloog waardoor het neerslagtotaal voor vandaag onbekend is. Wel konden we nog temperaturen aflezen en die waren in ieder geval indrukwekkend met minima van 6,3 graden. De storm had natuurlijk meer dan voldoende kracht om tropische lucht uit het diepe zuiden tot in Malderen te pompen. Ondanks het gure en onstuimige weer bleef het overdag echter droog en was het onbekende neerslagtotaal dus grotendeels aan de buien van afgelopen nacht toe te schrijven. De bewolking bestond uit Altostratus en overvloedige Stratus fractus waarbij de Altostratus geleidelijk wegtrok naar het oosten. Hierdoor zag de zon haar kans schoon om af en toe tussen de Stratus fractus flarden te priemen en vooral in het eerste deel van de namiddag zorgde dit voor een paar vriendelijke momenten. Voor zover we de rondvliegende dakpannen, omwaaiende bomen, trampolines, schuttingen en eventuele parasol die nog van afgelopen zomer is blijven staan, konden ontwijken. In het noordwesten was de bewolking veel dikker en we leken ons op de rand van een gordel met brede opklaringen te bevinden waardoor we ons wel gelukkig konden prijzen met de royale portie zonneschijn die vandaag beslist niet algemeen was. Het leverde ons erg mooie maxima van 13,0 graden op. Uiteindelijk begon de bewolking vanuit het noordwesten weer op te rukken, maar het was vanuit het zuiden dat het echte gevaar kwam, namelijk een erg aktieve regenzone die tijdens de late avond over Malderen trok. De wind zwakte ondertussen snel af waardoor het verrassend rustig was na het invallen van de duisternis, en voor degenen die de weerberichten, radar of wolkenluchten niet in het oog hielden, kwam deze regen dan ook als een complete verrassing. Het water kwam al snel met bakken naar beneden en wanneer we dit deel van de neerslag opmeten met de ondertussen weer bijeen geraapte pluviometer- onderdelen bleek dit goed te zijn voor een opnieuw indrukwekkende 11,7 mm. Dit zal waarschijnlijk het grootste deel van het dagtotaal zijn daar het na middernacht snel weer droog werd terwijl de buien van vanochtend ook niet bijster veel voorstelden.
Maandag, 20 november 2017
Het is tijdens de nacht verder overtrokken geraakt en bij het krieken van de dag regende het al uit het warmtefront. Zoals normaal in dit soort situaties warmde het eerst in de hogere luchtlagen op en was het vlakbij de Aarde dus nog steeds een erg gure bedoening in de ijskoude, striemende regenvlagen die door een aanwakkerende zuidwestenwind werden opgezweept. Wel was er al iets van opwarming bezig en bereikten we de minima van 2,0 graden al erg vroeg in de nacht. Overdag kregen we dan een afwisseling van regen en motregen te verduren waarbij het af en toe hooguit 10 minuten droog bleef. Door het miezerige karakter van de regen vielen er echter geen grote hoeveelheden. Tijdens de namiddag kregen we wat meer struktuur in de bewolking te zien die eerst uit egale Stratus bestond en nu gezelschap kreeg van chaotische pannus flarden. Daarop volgden terug perioden van wat intensere regen en nu begon het ook merkbaar zachter te worden. Tijdens de avond voelde het een heel stuk milder en klammer aan waarbij de neerslag nu een buiig karakter kreeg waarbij het soms droog bleef en soms met dikke druppels ging plenzen. Het neerslagtotaal bereikte 1 mm en de maxima van 10,4 graden werden rond hetzelfde tijdstip bereikt als het neerslagtotaal.
Woensdag, 20 november 2018
Tijdens de nacht is het verder uitgeklaard en er was rijp en ijs te zien op dakramen en wagens. De minima zijn op 2,2 graden uitgekomen waarna de zon alles weer kon ontdooien. Overdag dreven er echter Altocumulus- en Stratocumulusvelden voorbij waardoor die zonneschijn niet ononderbroken was. De wind was niet al te krachtig meer en kwam uit zuidwestelijke richtingen. Neerslag kwam er ondanks de wolkenvelden nog steeds niet aan te pas (0,0 mm) en tijdens de avond ging het weer grotendeels uitklaren wat in combinatie met de wegvallende wind een ideaal recept was voor een nieuw rondje nachtvorst. Veel thermische reserve hebben we overdag ook niet kunnen opbouwen met maxima van 5,0 graden. We gingen de nacht in met nog steeds brede opklaringen en een felle maan.
Woensdag, 20 november 2019
(Laos) De Stratocumulusbandjes hadden dus wel degelijk een betekenis want een zwakke regenzone is tegen de vroege ochtend over Luang Prabang getrokken. Dit na een bewolkte nacht waarbij Stratus en Stratus fractus de dienst uit maakten. Het was een stuk koeler dan we gewend waren maar daardoor wel aangenaam. Ware het niet dat het gedruppel tussendoor voor irritatie zorgde. Tegen de middag klaarde het echter op en toen ging het razend snel naar bijna helder en zwoel. Door al dat vocht was de lucht duidelijk onstabieler want er ontstonden stapelwolken en deze groeiden tot forsere afmetingen uit dan gisteren. Maar het bleef zonder gevolgen en er was nog steeds een neiging tot uitspreiden tot Stratocumulus. Het hele zaakje loste tegen zonsondergang weer op en de avond verliep aangenaam waarbij er nu geen sprake meer was van zwoelte of klammigheid.
Vrijdag, 20 november 2020
Na de herfstveeg van gisteren konden we vandaag weer herademen bij een vriendelijk en zonnig weertype. Maar alles was nu anders want in plaats van subtropische lucht kregen we nu met een polaire variant te maken. De minima waren nog net vorstvrij met 0,0 graden maar overdag steeg het kwik maar nauwelijks en de zon veranderde daar weinig aan voor zo ver je iets anders kan verwachten van haar zo laat op het jaar. Maar wat we misten op thermisch gebied werd ruimschoots goedgemaakt met prachtige wolkenformaties in Altocumulusvelden die de hele dag door te zien waren. Daarnaast was er ook wat ruimte voor stapelwolkjes die rond de middag tijdelijk verschenen en voor een zomerse aanblik zorgden. Wanneer de Altocumuli openbraken was er Cirrus en Cirrostratus te zien in de hogere luchtlagen. De bewolking begon naar de avond toe wat meer aan te dikken maar verdere gevolgen bracht dit niet met zich mee en het bleef een prachtige aanblik met de duizendenden netjes gerangschikte ribbeltjes die overal te zien waren. Het kwik bleef op 8,1 graden steken en we konden van geluk spreken dat de westelijke wind erg zwak was. De avond verliep in kille en rustige omstandigheden en alle wolken ten spijt bleef het neerslagtotaal steken op 0,4 mm.
Zaterdag, 20 november 2021
De Stratusbewolking heeft tijdens de nacht stand gehouden waardoor de dag grijs en somber van start ging. Het was opnieuw zacht met minima van 7,5 graden en er was weinig temperatuursverloop door de bewolking die weinig zin had om op te krassen. En ze was ook erg dik waardoor er maar heel weinig daglicht tot op de begane grond doordrong. Desondanks bleef het wel droog en uiteindelijk kwam het kwik uit op 10,5 graden. Tijdens de late namiddag ging de bewolking over in grote Stratocumulusrollen die wel nog dicht genoeg op elkaar zaten om de zon tegen te houden al zagen we er af en toe nog een blauwe zweem tussen van de bovenlucht. De avond verliep eveneens zwaarbewolkt en kort voor middernacht begon het al te motregenen op nadering van een koufront dat een heel ander weertype voorafgaat. Het gedruppel was goed voor een neerslagtotaal van 0,1 mm.
Zondag, 20 november 2022
(Martinique) Het kwam tijdens de nacht tot felle zij het onweersvrije buien. Tegen de ochtend was de rust teruggekeerd en waren het vooral stapelwolken in allerlei vormen en maten die we te zien kregen. Deze groeiden tegen de middag opnieuw uit tot stortbuien al was er ook deze keer geen onweer bij. Nochtans was er weer duidelijke ijsaangroei in de toppen van de wolken te zien (Cumulonimbus calvus). We konden weer even herademen in een droge periode die eindigde omstreeks 21H toen de volgende reeks buien ons bereikte. Deze hielden aan tot rond 23H in Les Trois-Ilets.
Maandag, 20 november 2023
Tijdens de nacht is het weer tot een aantal buien gekomen waarvan sommigen best pittig uitpakten. Ondanks de polaire luchtsoort waarin deze zich ontwikkelden is het niet kouder dan 6,3 graden geworden. Tegen het aanbreken van de dag zagen we weer een typische buienlucht met grote Cumuluswolken, Stratocumulusveldjes en Cumulus fractus. Hieruit vielen tijdens de voormiddag vanzelfsprekend de nodige buien waartussen terug een paar tamelijk pittige exemplaren zaten. Het was echter wachten op een pluk met stratiforme neerslag die aan een occlusiefront verbonden was om de grootste hoeveelheden te incasseren. Kort na de middahg bereikte deze ons reeds in de vrij strakke westelijke stroming (al was de dito wind eerder aan de zwakke kant) en kwam het terug tot de klassieke Nimbostratusluchten met aanhoudende matige tot soms vrij zware regenval. De aangevoerde lucht was zacht en we haalden nog maxima van 11,7 graden al zal het voor de meesten van ons toch een binnendagje zijn geweest. De neerslag werd tegen de avond weer wat lichter en er werden zelfs weer blauwe luchten zichtbaar waaronder veel Stratus fractus bewolking hing. De zon zelf kregen we echter zo goed als niet meer te zien en helemaal droog hielden we het ook niet. Er viel later op de avond immers weer af en toe wat lichte regen of motregen die het dagtotaal verder aanvulde tot 6,0 mm.