Dagboek van de bijna vergeten winterperiode uit Dec'22

Zaterdag 10-12

Vandaag was het wit buiten, maar niet om de sneeuw. De combinatie van vorst en mist zorgde voor ijskristalletjes aan het gras en andere objecten. Dit is iets wat ze ook wel rijp noemen volgens mij. Dit alles was een bijzondere gewaarwording bij een wind uit het zuidwesten. In de avond viel de dooi in. Onder de bomen voelde dit aan als lichte regen, maar wel met hele grote druppels.

Zondag 11-12

Vandaag valt er weinig bijzonders te vermelden. De hele dag heeft de temperatuur een graadje boven nul gelegen en ook in de avond kwam het niet tot vorst. Het was ook grijs van de stratusbewolking. Op het internet kwam ik een bijzondere naam tegen voor dit weer. Iemand noemde dit soepkippenweer. Volgens mij was weerwoord de betreffende site.

Maandag 12-12

Blijkbaar was het afgelopen nacht toch opgeklaard, want het opstaan vanmorgen was het kraakhelder en het voelde toch licht koud aan buiten. Daar bleek op de thermometer een temperatuur van vier graden vorst gehaald. Omdat het kraakhelder was kon de zon de hele dag schijnen. Ondanks het zonlicht haalde de temperatuur slechts een maximum van rond of net boven nul. In de avond zakte de temperatuur als een baksteen met vroeg in de avond al matige vorst. Nu was het hek van de dam. Weerplaza kwam vanavond al met het schaatsjournaal.

Dinsdag 13-12

Het was koud vanmorgen. Het was heerlijk om de vorst in de longen te krijgen. Acht graden onder nul, en dat zorgde voor een diep ingevroren landschap. Ook was het landschap weer aangerijpt, maar zag het er met de zon toch anders uit dan afgelopen zaterdag. Later in de morgen kwam er dan toch bewolking, die tot later in de middag bleef hangen, en daarna klaarde het weer op. Het was genoeg om ons een ruime ijsdag te bezorgen, en ook genoeg om toch de temperatuur in de avond alweer op matige vorst te hebben.

Woensdag 14-12

Net als gisteren was de temperatuur ook vandaag weer gedaald tot bijna acht graden vorst. Toch kwamen er deze keer geen wolken voor de zon, en zou de temperatuur net als maandag eventjes boven het vriespunt uitkomen. Dit zorge ervoor dat de rijp van gisteren gelijk weer verdwenen was. Maar het dooide slechts nipt. Ik kon het niet laten om in de middag even de ijsdikte te meten. Het ijs was wel sterk, maar niet sterk genoeg om mij met een voet te houden. Mijn voet zakte dus door het ijs, maar het ijs was wel twee centimeter dik.

Donderdag 15-12

Ook vanmorgen daalde het kwik weer ruim onder de matige vorstgrens, maar vandaag zou het warmer worden. Het was een groot deel van de dag boven nul met een maximum van drie graden. Maar de dagen zijn kort en de nachten lang. Met een dauwpunt van ruim onder nul kon het niet anders of de het ijs bleef liggen en in de schaduw smolt de rijp zelfs niet weg. Ik heb vandaag zelfs de eerste schaatsers gezien. Had weerplaza het dan toch bij het rechte eind?

Vrijdag 16-12 

Vandaag volgde hetzelfde patroon als gisteren, maar toch vroor het vanmorgen weer matig. Opmerkelijk was dat het in de avond weer begon te vriezen, en dat bleef het zelfs doen toen de bewolking binnenschoof. Dit zorgt er volgens mij wel voor dat er komende avond en nacht waarschijnlijk geen zware vorst meer zal komen.

Zaterdag 17-12

De hele dag is het grijs geweest, en de hele dag zag het er meer uit als een trieste dooidag dan als een winterdag, maar het was winter. De temperatuur bleef ook hangen tot net onder nul, en vandaag werdt dus ook tot de beroemde status van ijsdag benoemt. Vandaag ook op het ijs gelopen, en deze keer hield het mij wel. Tegen mijn verbazing was de dikte toch zo'n zes centimeter geworden ondanks de hoge maximumtemperaturen van afgelopen dagen.

Zondag 18-12

Afgelopen nacht was het dan toch weer opgeklaard, en dat leverde alsnog weer een dag met matige vorst op. Er was wel een verandering merkbaar. Hoge sluierbewolking kwam opzetten en de wind draaide langzaam weer naar zuidwest. Ook voelde het minder koud aan, maar de temperatuur bleef laag. Vanavond zette de dooi wel door, maar het bleef slechts beperkt bij een graadje boven nul.

Maandag 19-12

Afgelopen nacht heeft de dooi zich voortgezet. Het maximum van gisteren bleek vannacht haar minimum. Een zwoele zuidwester gaf ook blijk van haar jachtzucht op de vorst. Ze had gewonnen. Op de laag met ijs vormde zich al een centimeter van water. Dooiwater gemengd met wat water die uit lichte regen gekomen is. Bij het aanschouwen van dit spel voelde ik wel dat het waarschijnlijk definitief zal zijn. Met een gevoel van weemoed schrijf ik dit nu vanavond op. Ja, koning winter heeft ons gegroet en is weer gegaan. Zal het ons binnenkort weer een groene kerst leveren?