Dinsdag, 22 maart 2005
Dat de aangevoerde lucht minder droog was dan gisteren zal veel mensen niet ontgaan zijn. We pikten in de voormiddag nog een paar vluchtige opklaringen mee waarin zich overigens een mooie zonsopgang voordeed, maar tegen de middag werd het steeds dreigender en uiteindelijk kregen we onze portie regen in de loop van de namiddag toegediend. Ze waren er echter niet zo gul mee hierboven want in de Malderse pluviometer kwam slechts 1,4 mm hemelwater terecht. Op thermisch vlak ging het er veel royaler aan toe want na een zachte ochtendspits bij 9,3 graden steeg het kwik naar een erg zachte 19,4 graden ondanks de oprukkende regenzone, terwijl een zuidelijke bries maximaal 31 km/h haalde. Ondertussen is de zaak hierboven weer opengetrokken en kregen we nog een poosje de zon te zien waarna zich terug een mooie zonsondergang voordeed. Regen zit er de komende uren niet meer aan te komen en het zou morgen alsnog een betrekkelijk mooie dag worden al zullen er ook wolkenvelden opduiken die af en toe spelbreker zullen zijn. De vooruitzichten na morgen lijken erg mee te vallen, al is er wel wat lichte wisselvalligheid onder vorm van lokale buitjes die zich vooral op donderdag zullen voordoen.
Woensdag, 22 maart 2006
Zoals we gisteren de dag eindigden, zijn we vandaag begonnen: onder een heldere sterrenhemel. Vermits dit de hele nacht door het geval was, heeft het kwik weer een forse duik gemaakt en zo kwamen we op een -alweer- vrieskoude -1,3 graden uit. De zon was echter al snel van de partij om de zaak weer netjes te ontdooien, maar overdreven warm werd het niet met 8,9 graden, waar ook een weinig tuineffect was bij inbegrepen. Later in de namiddag verschenen er wat stapelwolkjes (Cumulus humilis) op het toneel, de uitlopers van een buiengebied dat via een tot 23 km/h aanzwengelende noordenwind vergeefs tot bij ons probeerde door te dringen. De rest van de dag werd gekenmerkt door sluierbewolking en een weinig Altocumulus wat vooral tijdens de ochtendschemering voor zeer fraaie beelden zorgde. Tegen zonsondergang is de temperatuur weer snel gaan dalen, de aanloop naar de laatste vorstnacht waarbij we mogelijk nog een paar graden lager eindigen dan afgelopen nacht. De naderende regenzones inclusief zachte lucht zullen na de middag stillaan een toename van de bewolking opwekken, wat vrijdagochtend zal resulteren in de eerste regen.
Donderdag, 22 maart 2007
Zachtere luchtmassa's hebben ons tijdens het tweede deel van de nacht overspoeld waardoor de nachtelijke afkoeling werd geremd en omgezet in een temperatuurstijging. Bij zonsopgang had het kwik reeds de vijf graden overschreden en vanuit het oosten kwam Stratocumulus en Cumulus fractus opzetten terwijl op grotere hoogte Altostratus opacus undulatus voorkwam met zeer fraaie golf- en ribbelpateronen erin. De bewolking was zeker niet egaal want er was hier en daar nog een beetje blauw te zien en de zon slaagde er af en toe in om zich erdoorheen te werken. De bewolking verdween geleidelijk naar de middag toe en de namiddag werd ingezet met een redelijk mooi lenteweertje waarbij de zon haasje over speelde met Cumulus mediocris bewolking. Door de afwezigheid van bewolking op grotere hoogte had de zon geen andere concurrentie te vrezen, maar ze had hier al duidelijk meer dan genoeg aan want de wolkjes werden steeds talrijker en gingen over in een gesloten massa van Stratocumulus. Uiteindelijk had het voor gevolg dat we toch nog van een vrij kille en sombere namiddag moeten spreken, en de opklaringen die in de loop van de avond binnendreven konden hier niet veel aan veranderen. Om letterlijk en figuurlijk met een positieve noot af te sluiten, zijn er de temperaturen die ondanks de opklaringen niet meer verder dalen, en dit door toedoen van zachtere lucht die vanuit het oosten onze richting uitkomt. De uiteindelijke temperatuurgrenzen werden vandaag op 3,5 en 10,3 graden gevestigd terwijl er voor de middag nog een spatje regen was, goed voor 0,2 mm dagtotaal. De wind zat alweer in het noorden vastgeroest met snelheden tot 33,8 km/h.
Zaterdag, 22 maart 2008
Tussen al de voorjaarsbuien door, kregen we vanmorgen een adempauze waarbij we konden genieten van diepblauwe luchten en op het eerste zicht onschuldig ogende Cumuluswolken. Het was even wennen met de temperaturen die vanochtend op 0,4 graden uitkwamen, maar eens de zon goed en wel boven de horizon was gerezen, vertoonde het weersbeeld een vleugje lentesfeer. De stapelwolken bleven ondertussen echter niet bij de pakken zitten en bolden naar de middag toe steeds verder op en omstreeks 14H was het dan uiteindelijk prijs met inzettende regen. Deze leek aanvankelijk op een voorjaarsbui waarbij hoopvol werd uitgekeken naar de opklaringen die kort daarna weer zouden verschijnen, doch de regen bleef aanhouden, en de bewolking ging over in Nimbostratus die ons voor de rest van de daglichtperiode zoet (of zuur) hield. Het ene moment viel er gewone regen , het andere moment ging het over in motregen met soms een wat droger intermezzo ertussen, maar op verbetering hoefden we voor de rest van de dag niet meer te hopen. Dat de temperaturen zelfs met tuineffect niet hoger geraakten dan 9,4 graden was dan ook niet verwonderlijk en de noordenwind met haar snelheden tot 35,4 km/h maakte het er niet meteen gezelliger op. Tegen middernacht was het neerslagtotaal reeds opgelopen tot 4,4 mm.
Zondag, 22 maart 2009
Afgelopen nacht zijn we duidelijk op een heel ander weertype overgeschakeld. Zo zagen we het daglicht weerkeren in een half tot zwaarbewolkte hemel die vooral uit Stratus fractus bestond. Tijdens de uren daarop begon de bewolking weer langzaam af te nemen, maar een vrijwel heldere hemel zoals we die gisteren konden aanschouwen, zat er niet meer in. Tijdens de namiddag ging de bewolking over in rafelig ogende Cumulus fractus, die door een combinatie van thermiek en turbulentie werd gevormd. Naar de avond toe kregen we dan plots Altocumulus lenticularis te zien, die zich massaal over het luchtruim verspreidde. Deze zorgde voor een erg bizarre, maar daarom niet minder mooie wolkenlucht toen zich honderden lensvormige structuren in het luchtruim aftekenden. Vanuit het noorden kwam echter Stratocumulusbewolking opzetten, die als een scherp begrensde, gesloten laag geleidelijk het Malderse luchtruim inpalmde. Wat volgde was een zwaarbewolkte maar droge en rustige avond. Het neerslagtotaal bleef dus andermaal beperkt tot 0,0 mm. Dankzij de wolken konden we hogere minima optekenen die niet beneden de 2,6 graden uitkwamen. Warmer dan 14,2 graden is het overdag echter niet meer geworden.
Maandag, 22 maart 2010
Na een half weekend tandenknarsen kregen we vandaag weer de zon te zien en oogde het allemaal veelbelovend onder de wolkeloze hemel. Hoewel, wolkeloos kan je een volledig met Cirrostratus bedekt uitspansel niet meteen noemen en op het einde van de voormiddag werden er ook nog eens stapelwolken gevormd. Vooral in het binnenland waren ze kort na de middag erg hardnekkig daar ze ook nog eens gezelschap kregen van Stratocumulus en op sommige momenten een bedekkingsgraad van 7/8 haalden. De stapelwolken gingen na een tijdje over in Cumulus humilis die vervolgens eveneens in Stratocumulus leek over te gaan. De uiteindelijke bedekkingsgraad van de bewolking nam hierbij af zodat het er op het einde van de namiddag weer een stuk vriendelijker uitzag. De Cirrostratusbewolking was het werk van een zwak warmtefront en samen met de zon en een naar het zuidwesten draaiende stroming zorgde dit opnieuw voor een zacht weertype. Vooral tijdens de namiddag was dit merkbaar en warmte het snel op tot 14,9 graden. Tijdens de voormiddag en ochtend was het nog uitgesproken fris bij minima van 5,2 graden. De wind wakkerde aan tot 30,6 km/h uit het zuidwesten terwijl hij 's avonds weer grotendeels wegviel. Vanuit het westen werd de Stratocumulusbewolking bij zonsondergang plots weer dikker zodat de avond alsnog in zwaarbewolkte tot betrokken omstandigheden verliep. Het bleef hierdoor wel zacht bij temperaturen die rond 10 graden bleven schommelen. Het neerslagtotaal bleef beperkt tot 0,0 mm.
Dinsdag, 22 maart 2011
We bevonden ons nog steeds in heldere landlucht wat ons andermaal ijzige minima van -0,3 graden en een wit berijpt landschap opleverde. Overdag dreven er wat sluierwolkjes voorbij en warmde het razendsnel op waardoor we bijna zomerse maxima van 17,7 graden konden optekenen. Er stak een noordelijke bries op die met haar snelheden tot 22,5 km/h wat verkoeling bracht, maar 's avonds terug ging liggen. Er volgde een fraaie zonsondergang en een erg frisse avond, al was het in vergelijking met gisteren rond deze tijd merkbaar zachter. Waarschijnlijk zal het hierdoor slechts bij lichte grondvorst blijven aangezien de temperatuur omstreeks 22H nog steeds rond 8 graden schommelde. Later op de avond werd er wat nevel en mist gevormd door de aanvoer van iets vochtigere lucht die in een ver verleden over zeewater is gestreken. Niettemin sloten we weer af met een kurkdroog neerslagtotaal van 0,0 mm.
Donderdag, 22 maart 2012
Het is afgelopen nacht inderdaad vorstvrij gebleven met 3,7 graden, maar wel was het fris en wellicht heeft zich op afgelegen droge en zanderige gronden nog een ijskristal of twee kunnen vormen. Kristallen met een korte levensverwachting in elk geval want zodra de zon er weer bij kwam, warmde het razendsnel op. We haalden maxima van 21,6 graden en er stond een uitdrogende oostenwind die snelheden tot 22,5 km/h haalde. Op een paar condensatiestrepen na vormde er zich geen bewolking en de droge lucht zorgde 's avonds voor een snelle afkoeling daar deze nauwelijks warmte kan vasthouden. Het voelde dus al snel kil aan in de gelukkig windstille omstandigheden na zonsondergang. Van neerslag was ook vandaag geen sprake waardoor zich langzaam maar zeker de contouren van een serieuze droogteperiode beginnen af te tekenen.
Vrijdag, 22 maart 2013
Heel koud is het afgelopen nacht niet geworden onder de open hemel bij minima van -1,0 graden. Maar een aanwakkerende oostenwind en de droge lucht (verdamping) zorgden ervoor dat het effect des te groter was. Er werd evenveel ijs gevormd als op een standaard vriesnacht zonder wind en temperaturen die ruim beneden -5 graden lagen. Het vrolijke gekwetter van de in lentesfeer vertoevende vogels deed daardoor wat surrealistisch aan maar wie vanachter glas alleen maar naar de blauwe lucht en de opkomende zon keek zou op den duur nog gaan geloven dat het lente is. In het zuidwesten verscheen ondertussen een band van Cirrostratusbewolking met Altocumulus eronder en dat was meteen een voorteken van een weersverandering waar de meesten niet op zaten te wachten. Er kwam immers zachtere lucht onze richting uit met aan de voorzijde neerslag die uit sneeuw en ijzel bestond terwijl de zachte lucht zelf ons net niet zou bereiken. Integendeel, de onder ons doorschietende depressie zorgde ervoor dat de drukverschillen toenamen en de schrale wind verder aanzwol tot snelheden van 30,6 km/h uit het oost- zuidoosten. De zon bracht maar nauwelijks warmte en na de middag deed ze dat zeker niet meer door toedoen van de dikke Altostratus translucidus bewolking. Wel bleef het nog droog en het kwik kwam uit op 7,4 graden. Tegen de avond werd de bewolking weer wat dunner en konden we vooral naar middernacht toe de sterren er doorheen zien. Uiteraard bleef het ook dan droog en konden we dus alsnog met een neerslagtotaal van 0,0 mm afsluiten.
Vrijdag, 21 maart 2014
Het koufront stond vanochtend vroeg reeds aan onze voordeur, klaar om het nog prille lenteweer waar we gisteren van konden genieten opnieuw in te vorderen. De eerste regendruppels raakten omstreeks 6H Malderse bodem en de neerslag werd geleidelijk intenser waarop een druilerige, natte en kille voormiddag volgde. De bewolking bestond nog eens uit de klassieke Nimbostratus en vooral omstreeks 7H30 was deze zo dik dat er een soort van Egyptische duisternis optrad. Naar de middag toe werd de bewolking weer wat 'lichter' al bleef het doorregenen tot kort na de middag. Dan zagen we de lucht onstabieler worden met een aantal muren van stevige Cumulus congestus wolken die voorbijdreven (er werd ook plaatselijk melding gemaakt van een shelfcloud) en kreeg de neerslag een eerder buiig karakter. Vervolgens werd het dan droog vanuit het westen en zagen de wind spectaculair ruimen van zuidwestelijke naar noordwestelijke richtingen, daarbij geleidelijk in kracht afnemend. Het was nu een stuk frisser, maar dankzij de heldere poollucht die nu binnenstroomde was de zon tamelijk krachtig toen er omstreeks 15H opklaringen binnendreven. Het weersbeeld veranderde in één klap van kil en somber naar fris en zonnig waarbij we een zomers aandoende diepblauwe lucht met talloze Cumuluswolken te zien kregen. De maxima die afgelopen nacht werden bereikt met 13,7 graden werden desondanks niet meer scherp gesteld. Op grotere hoogte zagen we in het oosten de scherp begrensde Cirrostratus bewolking van het koufront wegtrekken, doch er bleef een lange, nogal bizarre streep van Cirrusbewolking over die veel breder was dan een normaal condensatiespoor van een vliegtuig, een andere structuur had en van oost naar west over de voor de rest heldere bovenlucht liep. Naar de avond toe verschenen er meer Cirrus en Cirrostratus wolken die zich vooral in het zuiden en zuidwesten samenpakten. Dit was een eerste voorbode van een volgende depressie die op ramkoers ligt, maar vandaag kwam het nog niet verder dan eerdergenoemde sluierbewolking. Samen met restanten van Stratocumulus en Cumulus zorgde dit overigens voor een erg mooie en sfeervolle zonsondergang. Voor het eerst sinds lang konden we nog eens een serieus neerslagtotaal optekenen met 7,0 mm en ook de minima konden we pas tegen middernacht optekenen met 5,7 graden.
Zondag, 22 maart 2015
Ondanks de zeer zonnige voorspellingen voor vandaag was het vanochtend nog steeds betrokken met Stratusbewolking. Er volgde een buitengewoon kille en gure voormiddag waarbij een bijtende noorden tot noord-noordoostelijke wind de gevoelstemperaturen stevig in toom hield, ondanks het uitblijven van vorst dankzij de bewolking. Pas tegen de middag verschenen er wat gaatjes in de bewolking die geleidelijk overging in Stratocumulus. Maar dan was het nog steeds wachten tot in de tweede helft van de namiddag vooraleer het genoeg opklaarde om echt van de zon te kunnen genieten. En dat genot was van korte duur want we zaten nog steeds in koude luchtmassa's die snel afkoelden naarmate de zon begon te zakken. Het werd niet warmer dan 7,9 graden overdag en tegen de avond dook het kwik weer als een baksteen de dieperik in. Het spreekt voor zich dat de minima van deze dag pas 's avonds werden bereikt met 4,8 graden waarbij we de eerste ijskristalletjes reeds voor middernacht op de grasmat zagen flonkeren. De pluviometer zelf bleef ijsvrij daar het neerslagtotaal beperkt bleef tot 0,0 mm.
Dinsdag, 22 maart 2016
De bewolking is tijdens de nacht blijven hangen, maar toch is ze geleidelijk dunner geworden en overgegaan in Stratocumulus waar na zonsopgang blauwe stipjes tussen te zien waren. Er was dus weer wat hoop voor de zonne- aanbidders onder ons en ook de plantenliefhebbers konden hun hartje ophalen met de vorstvrije nacht van 0,9 graden die we achter de rug hadden. Tijdens de voormiddag bleef alles echter min of meer onveranderd: Stratocumulusvelden bleven overheersen en de blauwe stipjes tussen de compartimenten ervan leverden niet meer dan enkele vluchtige stroboscoopflitsen zonneschijn op. Na de middag begon er dan toch wat beweging in te komen en zagen we Cumuluswolken ontstaan onder de Stratocumulusvelden, en deze laatste begonnen uiteindelijk op te lossen met breder wordende opklaringen tot gevolg. Aanvankelijk werden deze nog opgevuld met Cumuluswolken waardoor het kil bleef met maxima van 13,3 graden (gelukkig was de noordelijke tot noordoostelijke wind nog steeds zwak). Naar de avond toe konden we echter genieten van langere zonnige perioden toen de thermiek wegviel en de opvullende Cumulusbewolking verdween. Na zonsondergang losten ook alle resterende wolkensoorten op waardoor het tijdelijk helder werd. Hierbij koelde het snel af waardoor we een stevige vriesnacht leken te krijgen, doch in de blauwe lucht was een soort van vale schijn te zien die verraadde dat er een of ander frontensysteem volop vocht in de atmosfeer lag te pompen, en het is dan ook niet ondenkbaar dat we later op de nacht met isolerende wolkenvelden te maken zullen krijgen. Voor neerslag hoefden we nog niet te vrezen/hopen waardoor we terug met een dagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten.
Woensdag, 22 maart 2017
Zoals verwacht is het tijdens de nacht onder een open hemel tot vorst gekomen. Terwijl de temperaturen in thermometerhut op 3,0 graden zijn uitgekomen, lagen de velden en grasperken er vooral op het platteland wit berijpt bij terwijl het ijzig koud aanvoelde. Gelukkig stond er geen wind (al was dit natuurlijk een oorzaak van de ijzige toestanden vanochtend) en maakte de zon al snel haar opwachting in een diepblauwe hemel om de boel weer ontdooid te krijgen. Enkel laag boven de zuidelijke en zuidoostelijke horizon waren nog Cirrus en Cirrostratusvelden te zien van de wolkenbanden waarmee we de voorbije dagen te maken hadden, voor de rest was er geen enkel spoor van welke bewolking dan ook te zien. Na een tijdje begonnen er zich dan toch stapelwolken te ontwikkelen en was het even in spanning afwachten of het er waren die kwade bedoelingen hadden. Maar gelukkig was dat niet zo en bleek het de onschuldige mooiweersvariant te zijn. Desondanks dook de zon er toch wat vaker achter weg dan ons lief was en we kregen tijdens de namiddag ook weer te maken met sluierbewolking die vanuit het westen kwam opzetten door toedoen van een golftop op de storing die ten zuiden van ons lag. Veel verder dan dat kwam het echter niet en tijdens de avond kregen we afwisselend Cirrostratus en Altostratus te zien waar de zon in matglasversie doorheen te zien was. Dit alles hield het kwik een beetje in toom, al mogen we met maxima van 13,7 graden in deze tijd van het jaar zeker niet klagen. De zuidwestelijke wind was ook niet al te sterk en zeker voor de sluierwolkeninvasie was het tijdens de zonnige intermezzo's best aangenaam toeven in de buitenlucht. Net als de voorbije dagen (en volgens de weerkaarten zal dat nog een tijdje een constante blijven) koelde het in de droge, heldere lucht snel af toen de zon onder was en hoefden we ons nog geen illusies te maken over zomerse terrasjes in de buitenlucht voor zover we geen gebruik maakten van thermische wetsuits of ons omringden door een muur van branders en straalkachels. Of het door de snelle afkoeling ook tot vorst zal komen is echter niet zeker al valt een graadje grondvorst zeker niet uit te sluiten. Neerslag is er ook vandaag niet aan te pas gekomen zodat we weer met een dagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten.
Donderdag, 22 maart 2018
Tegen de vroege ochtend was het dan zover en kregen we met flinke regenval te maken die een buiig karakter had. Na een tijdje werd de neerslag lichter maar wie dacht dat we daarmee van de nattigheid verlost waren kwam zwaar bedrogen uit. Gelukkig hadden we daarna alle tijd om dit bedrog weer te boven te komen, want de grijze hemel waaruit het voortdurend motregende was eigenlijk al in een paar korte zinnetjes samen te vatten en dan restte er enkel nog de temperaturen aan toe te voegen die met 3,0 tot 6,4 graden ook niet veel voorstelden al waren de minima natuurlijk wel een zegen voor de slakken die zich eindelijk weer massaal tegoed konden doen aan de potplanten die we weer buiten hebben gezet. Tijdens de avond bleef alles hetzelfde en we sloten af met een neerslagtotaal van 6,8 mm.
Vrijdag, 22 maart 2019
De klammigheid van gisterenavond is uitgemond in een dichte mist waardoor de dag in een klein wereldje van start ging. Met minima van 3,1 graden was het vrij zacht en de zon begon ook al snel aan de opruimwerkzaamheden van de lage wolken. Dat lukte erg vlot en het kwik ging als een raket de hoogte in waardoor de grijze toestanden vanochtend al snel vergeten waren. Er was nauwelijks nog bewolking te zien en de paar wolkenflarden die nog overbleven, hingen vooral in het noordwesten. En dat was ook geen wonder want een uitgestrekt gebied van Stratusbewolking bleef de noordwestelijke helft van Nederland in haar sombere en kille greep houden. De temperatuurverschillen tussen oost en west waren dan ook indrukwekkend en Malderen bevond zich nog net in het gunstige gebied voor de warmteliefhebbers. We haalden 19,2 graden bij een zeer zwak westelijk tot veranderlijk briesje. De warmte bleef tijdens de avond nog lang nazinderen al begon het wel klam aan te voelen en kwamen er uit Nederland zelfs al een paar meldingen van neerslag uit het koufront dat zich vannacht en morgen met ons zal bezig houden. Neerslag is er desondanks niet meer aan te pas gekomen in Malderen waardoor we met 0,0 mm afsloten.
Zondag, 22 maart 2020
Onder de open hemel is het tot 0,6 graden afgekoeld en de krachtige wind zorgde ervoor dat er redelijk wat ijs werd gevormd op sommige plaatsen. Daar stond echter een zeer zonnige start tegenover en vanachter glas leek het wel hoogzomer met woestijnachtige trekjes. De zeer gure oost- noordoostenwind zorgde ervoor dat we niet erg geneigd waren om buiten te komen, voor zover dat met de Covid-19 maatregelen al anders zou geweest zijn bij aangenamere omstandigheden. Hoe dan ook begon de zon tijdens de namiddag toch wat effect uit te oefenen en voelde de wind gedurende een paar uur frisjes aan in plaats van berekoud. Ook op de thermometer zagen we dit met maxima die toch nog 11,1 graden haalden. Dit effect verdween tijdens de avond uiteraard weer en de koelkast stond dus weer wagenwijd open. Dat de wind een fractie minder hard waaide veranderde daar weinig aan want ze was nog steeds goed voelbaar. Al zal het in veranda's en langs stenen muren toch een verschil gemaakt hebben daar de zon er nu onafgebroken heeft op kunnen schijnen terwijl zich niet 1 wolkje gevormd heeft. Hierdoor konden we het neerslagtotaal ook al gemakkelijk raden met 0,0 mm.
Maandag, 22 maart 2021
De bewolking is tijdens de nacht weer dikker geworden en de dag maakte dus een sombere en kille start bij minima van 2,6 graden. Af en toe viel er wat lichte regen of motregen maar de druppels waren bijna op twee handen of in een 0,0 mm aanwijzende pluviometer te tellen en tegen de middag werd het sowieso droger. De bewolking werd opnieuw dunner en ging over in Stratocumulus terwijl er in de hogere luchtlagen nog wat sluierbewolking hing. Er stond een kille noordenwind al leek het niet meer zo erg te zijn als gisteren. Maar wel erg genoeg om de maxima op 10,1 graden vast te pinnen. De opklaringen deden zich vooral in de tweede helft van de namiddag voor en dit leverde toch enkele aangename momentjes op maar ook deze keer was het zeker geen overdaad. De bewolking werd na een half uurtje weer dikker al sloot ze zich niet meer volledig en kregen we dus fraaie Stratocumulusvelden te zien die net als gisteren een mooie zonsondergang garandeerden. Daar volgde weer een rustige maar kille avond op waarbij de bewolking nog meer verkilling gelukkig kon voorkomen.
Dinsdag, 22 maart 2022
Na een koele maar vorstvrije nacht bij minima van 3,0 graden zorgde een warme zuidoostelijke stroming voor snel stijgende temperaturen eens de zon weer op kracht kwam. De kleuren van de blauwe lucht waren een beetje flets en er leek wat vocht in de lucht te zitten in tegenstelling tot de schrale en transparante dagen die we eerder hebben gekend. Na de middag werd dit ook zichtbaar in de vorm van stapelwolken die zich plots begonnen te ontwikkelen. Hierbij viel op dat ze enkel in een bepaalde zone ten zuidoosten van ons voorkwamen, pas een hele tijd later zagen we ook ten noorden en westen van ons stapelwolken ontstaan. De zon dook er echter maar nauwelijks achter weg in Malderen en het kwik kon dus ongehinderd verder stijgen naar de uiteindelijke bijna zomerse maxima van 22,7 graden bij een warme zuidoostelijke bries. Op het einde van de namiddag leek het alsof de bewolking zich in het noordwesten leek samen te pakken tot meer aaneengesloten Stratocumulus al bleef dit zonder verdere gevolgen. Wel bleven de stapelwolkjes die zich overdag hebben gevormd opvallend lang hangen, toen de zon al een half uur onder was, hingen ze er nog steeds waarbij ze een mooi contrast vormden met de warme schemeringskleuren. Pas later in de avond klaarde het verder op en dit ging gepaard met een versnelde afkoeling zonder dat het echter echt koud werd. Van neerslag was er uiteraard geen sprake vandaag met 0,1 mm uit condens als resultaat.
Woensdag, 22 maart 2023
De heldere sterrenhemel ten spijt is het tegen de ochtend alweer overtrokken geraakt. Hier en daar was nog een blauw stukje te zien maar de bewolking kwam snel opzetten uit het westen en werd dikker. Ze bestond uit Altostratus en pannus bewolking die eronder dreef. Door de opklaringen eerder in de nacht kon het afkoelen tot 9,8 graden waarna de temperatuur weer is gaan oplopen door de nadering van de storing. Tijdens de voormiddag ging het dan lichtjes regenen maar het stelde allemaal niet bijster veel voor. Rond de middag werd de bewolking zelfs dunner en kwam er zowaar een straaltje zonneschijn doorheen. Daarna werd het wolkendek echter opnieuw dikker en kwam het weer tot een aantal vlagen van motregen en lichte regen. Naast dit alles stond er veel wind uit westelijke tot zuidwestelijke richtingen, en dit zorgde ervoor dat de maxima van 13,1 graden een stuk frisser aanvoelden dan ze waren. Het naderende koufront bleek weinig om het lijf te hebben want we kwamen uiteindelijk niet verder dan 1,0 mm als totaal tegen het einde van de avond.
Vrijdag, 22 maart 2024
De bewolking is tijdens de nacht dikker geworden en bestond nu vooral uit Stratus en daardoor is het ook nu zacht gebleven met minima van 7,4 graden. Er zaten dikkere en dunnere stukken in maar de zon kregen we slechts heel kort te zien doorheen Altostratus translucidus toen de laaghangende Stratusflarden eventjes baan ruimden. Bij dit alles was het aanvankelijk nog droog maar de aanwakkerende zuidwestenwind gaf al aan dat er een en ander op til was. De bewolking werd tegen de middag weer dikker met meer laaghangende Stratus en hoewel het daarbij eerst nog een poos droog bleef (zelfs op de radarbeelden was niet veel activiteit te zien) begon het dan halverwege de namiddag aan een behoorlijk tempo te plenzen. De wind leek een beetje af te zwakken maar het bleef toch herfstachtig aandoen bij maximaal 12,3 graden. Tijdens de avond volgden er weer enkele perioden van droog maar nog steeds bewolkt weer al werden deze nu afgewisseld door passages van erg pittige buienlijntjes die het neerslagtotaal verder aanvulden tot 11,0 mm.