Woensdag, 23 maart 2005
Degenen die vandaag een verlofdagje genomen hebben zullen het zich zeker niet beklagen want we kregen alsnog een schitterende lentedag waarbij de zon bijna onafgebroken scheen en het kwik steeg van 8,6 naar 20,4 graden bij een zuidelijk briesje tot 19 km/h. Tijdens de voormiddag was er nog wat Cumulusontwikkeling in het oosten maar vanuit het westen kwam warmte advectie in de hogere luchtlagen de atmosfeer zodanig stabiliseren dat er geen wolken meer konden gevormd worden. Naar de avond toe is er steeds meer hoge sluierbewolking binnengedreven, samenhangend met die advectie, en het vervolg is helaas minder interessant want deze sluiers zijn de voorbodes van een regenzone die morgen op visite komt. Het gaat echter maar om een smalle band van regen en daarna komen we weer in mooi weer terecht op vrijdag en zaterdag. Nieuwe regenwolken zullen zich met ons bezig houden op zondag, maar de computermodellen bouwen steeds verder af wat de hoeveelheid regen betreft. Van bewolking kunnen we wellicht meer last krijgen vanaf zondag.
Donderdag, 23 maart 2006
Waarschijnlijk voor de laatste keer deze maand zijn we vannacht nog eens flink doorgezakt op thermisch gebied. De temperatuur bedroeg vanochtend amper -2,1 graden onder een azuurblauwe hemel waarin even later een bijzonder krachtige lentezon verscheen. Het kwik reageerde hier al even enthousiast op als het steeds verder toenemende percentage van de bevolking die de aanslepende winter moe is, en zo kwamen we in de namiddag uit op 11,6 graden, en dit bij een licht aanwakkerende wind met pieksnelheden van 26 km/h uit het zuidoosten. Rond en vooral na de middag werd de heldere hemel opgefleurd met zilverachtig gekleurde, donzige vederwolkjes, maar vooralsnog had dit geen verdere gevolgen. Naar zonsondergang toe is het vrij snel gaan afkoelen, maar deze afkoeling zal in de loop van de nacht een halt toegeroepen worden wanneer samen met een flinke kwak regenwater zachte oceaanlucht zal binnenstromen. Later op de dag zullen er weer opklaringen opduiken, maar een verdwaalde buienwolk kan plaatselijk nog voor verrassingen zorgen. Zaterdag lijkt het tijdelijk wat droger te zullen worden maar tegen de avond gaan we weer de vochtige toer op bij nadering van een volgende uitdiepende depressie.
Vrijdag, 23 maart 2007
On- officiële herfst in het begin van de officiële lente: zo leek het wel toen we vandaag een blik naar de hemel richtten. De hele dag door bleef het grijs en kil door toedoen van laaghangende wolken, en er viel nu en dan een weinig motregen, goed voor 0,2 mm. Gelukkig was er een beetje variatie in het wolkenlandschap waarbij er op sommige momenten heel even blauwe stukjes te zien waren, maar voor de rest bleef dit een erg saaie dag waar weinig over te vertellen valt. De temperaturen waren bedroevend met 2,2 tot 6,8 graden, terwijl de noordenwind het extra guur maakte met 29,0 km/h als maximum. De dag eindigde even grijs als hij begonnen was.
Zondag, 23 maart 2008
De nachtelijke afkoeling (naar -3,5 graden) zorgde ervoor dat de regen en buien die 's nachts langskwamen opnieuw overgingen in sneeuw. Veel verder dan een paar losse sneeuwresten kwam het niet op deze locatie, en bij het aanbreken van de dag deed een vrolijk lentezonnetje allerminst vermoeden wat zich 's nachts boven Vlaanderen heeft afgespeeld. De buien waren echter nog lang niet uitgeraasd want ook overdag kregen we talloze stapelwolken te zien die plaatselijk nog wat lichte regen of smeltende sneeuw opleverden; te Malderen stelde het echter nog steeds weinig voor. Hoge sluierwolken begonnen na de middag stillaan aan het fraaie lenteweer te knabbelen op nadering van een nieuwe storing die ondertussen reeds voor onze kustwateren klaarlag. Hoewel de buien het toen lieten afweten, werd het erg onaangenaam en waterkoud bij temperaturen die niet boven de 6,7 graden klommen en een aanzettende zuidwesten wind met snelheden tot 27,4 km/h. De zon moesten we in het tweede deel van de namiddag volledig prijsgeven en bij het invallen van de avond begon het vervolgens lichtjes te motregenen. De aanzet tot een witte Pasen, want de neerslag ging over in smeltende sneeuw en na een korte droge periode een uurtje later, begon het dan opeens stevig door te sneeuwen voor de rest van de avond, want tegen middernacht opnieuw resulteerde in een sneeuwtapijt van een kleine twee centimeter. Vanzelfsprekend kon niet alle neerslag gemeten worden waardoor we het vandaag bij een zwaar onderschat dagtotaal van 2,0 mm hielden.
Maandag, 23 maart 2009
Vanochtend leek het nog alsof we een stralende lentedag zouden krijgen, met een nauwelijks bewolkte hemel waarin de zon al snel haar opwachting maakte. De bewolking bestond enkel uit dunne Cirrus en Cirrostratus die nauwelijks afbreuk deed aan het weerbeeld. Maar een koufront dat vanuit het noorden dichterbij kwam, zou het weersverloop al snel een nieuwe wending geven. Er kwamen geleidelijk Altocumulus en Stratocumulusvelden opzetten, terwijl er stapelwolkjes (Cumulus fractus) werden gevormd. Deze gingen over in een gesloten Stratocumulus wolkendek waarop een korte, grijze episode volgde. Het bleef echter droog en de bewolking loste al snel weer grotendeels op. Nu werden er terug mooiweerswolkjes (Cumulus) gevormd, welke zich tegen een veelbelovende blauwe lucht met wat dunne sluierwolkjes aftekenden. Kort na de middag besloot het koufront er dan een definitief einde aan te breien, en kwam er plots dikkere bewolking opzetten waaruit het langdurig ging regenen. De neerslagintensiteit was aanvankelijk niet overdreven hoog te noemen, maar dat veranderde toen het eigenlijke front tegen de avond in Malderen arriveerde. Deze deed het enige tijd flink doorplenzen, en wist de door het droge weer van de afgelopen dagen reeds stoffige omgeving al snel in een nieuwe modderpoel om te toveren. Bovendien kwamen we in de linkeruitgang van een jetstreak terecht, en dit zorgde ervoor dat de koufrontpassage plaatselijk onweer en hagel met zich meebracht. Naar jarenlange traditie was dit echter vooral in Nederland en Duitsland het geval. Malderen bleef dus zonder stroom zitten, en er volgden opklaringen die vrij plots vanuit het noordwesten kwamen opzetten. Later op de avond bleef het vanuit Nederland en Duitsland onweersmeldingen regenen, welke reeds afkomstig waren van de buien die zich achter het front ophielden. Maar ook deze brachten slechts wat licht gedruppel op deze locatie. Het neerslagtotaal van deze dag was dan ook praktisch 100% van het koufront afkomstig, en bedroeg 8,0 mm. Dat het een koufront betreft, was ook aan de temperaturen te merken: deze bereikten deze voormiddag nog 12,9 graden, maar doken 's namiddags omstreeks 15H30 plots weg naar 6,8 graden, om later op de avond dan helemaal door te zakken richting 3,4 graden. Naast regen en temperatuurdalingen werd er vandaag ook aan de wind gedacht, en deze kwam met snelheden tot 45,1 km/h uit het west- noordwesten op de proppen, om later op de avond meer naar het noorden te ruimen.
Dinsdag, 23 maart 2010
De Stratocumulusbewolking die gisterenavond kwam opzetten hing er vanochtend nog steeds, wat ondermeer zorgde voor zachte minima van 8,4 graden. De bewolking werd gekenmerkt door opvallende golvende patronen, waarbij moeilijk kon worden uitgemaakt of het om Stratocumulus lenticularis ging of de onderkant van Stratocumulus castellanus partijen. De zichtbaarheid op wolkenhoogte was immers vrij slecht, al ging het waarschijnlijk om een mengvorm van beiden. De lucht vertoonde immers wat onstabiele trekjes door de aanwezigheid van een aantal stapelwolken die een uitgesproken verticale ontwikkeling hadden. Toch bleef het droog en naar de middag toe ging het zelfs gedeeltelijk opklaren waarbij de Stratocumulus geleidelijk overging in afzonderlijke stapelwolken. Geen diepblauwe luchten echter, want er hing opnieuw veel sluierbewolking in de hogere luchtlagen zodat de zon niet overdreven krachtig werd. De temperatuur kon niettemin uitlopen naar een aangename 16,3 graden, terwijl er met een oostelijke bries tot 17,7 km/h zachte lucht werd aangevoerd. Tijdens de avond losten de stapelwolken grotendeels op en bleef er vooral Cirrostratus en Altostratus over alsook een paar Stratocumulusveldjes. Het koelde slechts langzaam af zodat we morgenvroeg meteen goed gelanceerd zullen zijn voor een erg warme lentedag waarbij zelfs temperaturen boven 20 graden niet ondenkbaar zijn. Tijdens en na het weekend zou het dan weer flink afkoelen, maar de weermodellen laten nog voldoende ruimte voor een aantal nieuwe lente- opstootjes volgende week. De kansen op (veel) regen zijn dan weer erg groot, al kwamen we er vandaag goedkoop vanaf met 0,0 mm.
Woensdag, 23 maart 2011
De continentale situatie bleef ongewijzigd waardoor we terug af te rekenen kregen met een koude nacht (1,7 graden), gevolgd door een snelle opwarming. De lucht kleurde nu diepblauw en van sluierbewolking was er niets meer te merken waardoor de zon nu extra krachtig werd. De temperaturen liepen dan ook moeiteloos op tot 18,7 graden terwijl er een uitdrogende noord- noordoostenwind stond met snelheden tot 22,5 km/h. Tijdens de avond werd duidelijk dat we in iets zachtere lucht zijn terechtgekomen, wat zich vertaalde in een langzamere temperatuurdaling waardoor we pas laat op de avond onder 10 graden doken. Er schoven een paar sluierwolkjes binnen maar de bewolkingsgraad bleef steeds onder 1/8. We sloten andermaal af met een neerslagtotaal van 0,0 mm, al lijken de weerkaarten ondertussen toch min of meer eensgezind te zijn over een inzettende westcirculatie. Deze zou ons na het weekend en vooral vanaf dinsdag een flinke portie hemelwater kunnen opleveren.
Vrijdag, 23 maart 2012
Hoewel de weerkaarten tot voor kort een snelle aftakeling van het lenteweer voorspelden, konden we ook vandaag van zomerse omstandigheden genieten. Wel was het vanochtend weer aan de frisse kant met minima van 6,1 graden. De voorspelde wolkenvelden zijn er niet gekomen en het bleef de hele dag door zonnig waarbij de hemel een diepblauwe kleur kreeg. In het zuiden vormden zich halverwege de namiddag een aantal stapelwolken maar die waren snel weer verdwenen. De temperatuur liep op tot 23,0 graden en de wind draaide naar het noorden met 16,1 km/h als maximumsnelheid. Zodra de zon onder was, koelde het opnieuw flink af, al was dat duidelijk enkel voor het gevoel want de thermometer wees nog steeds een ruime 15 graden aan terwijl het voor het gevoel bijna vroor. Wellicht zat de kurkdroge lucht daar voor iets tussen met dauwpunten die inderdaad niet ver boven het vriespunt zaten. Naast de voorspelde wolkenvelden bleven uiteraard ook de voorspelde buitjes uit en de pluviometer bevestigde dit door 0,0 mm aan te wijzen.
Zaterdag, 23 maart 2013
De bewolking is tijdens de nacht weer toegenomen en er viel wat lichte motsneeuw bij temperaturen die naar -1,2 graden waren gezakt. De wind was opnieuw erg krachtig met snelheden tot 41,8 km/h uit oost- zuidoostelijke richting. Bovendien werd de sneeuwval intenser en kon er zich in de loop van de dag een dekje vormen dat naar de avond toe gedeeltelijk weer afsmolt. Dit kwam enerzijds door de net positieve maxima van 2,2 graden en anderzijds door het diffuse licht dat door de wolken kwam en ook wat warme infraroodstraling bevatte. Het tweede deel van de namiddag verliep droog maar tegen de avond begon het opnieuw wat te sneeuwen zodat we de dag eindigden met een dun poederlaagje dat enkel op verharde wegen afsmolt. Het neerslagtotaal bereikte 0,6 mm.
Zondag, 23 maart 2014
De buienwolken zijn tijdens de nacht weer als puddingen in elkaar gezakt waardoor we vanochtend alleen wat Cumulus, Stratocumulus en Cumulus fractus bewolking te zien kregen bij minima van 4,1 graden. Deze bewolking breidde zich echter al snel uit waardoor het meteen weer zwaarbewolkt tot betrokken was. Kort voor de middag zagen we ook valstrepen onder de wolken verschijnen en werd meteen duidelijk dat we weer middenin een buiengebied zijn verzeild geraakt. Dankzij het sportieve en lenige karakter van Londerzeel konden we de eerste buien behendig ontwijken en pikten we vooral na de middag wat zonnestralen mee waarbij de toegenomen kracht van de lentezon al goed voelbaar was. Omstreeks 14H was het echter ook hier prijs en kregen we een aantal pittige hagelbuien over ons dak. De buien waren kort maar krachtig doch het neerslagtotaal bleef beperkt tot 1,1 mm, de hagel liet het natuurlijk veel heftiger klinken dan het in werkelijkheid was. Dan volgden er weer brede opklaringen en op momenten dat de west- zuidwestenwind ging liggen door een evenwicht tussen in/outflow van de buien en de heersende windrichting voelde het zelfs zomers warm aan in de buitenlucht door de nog steeds erg krachtige zon ondanks bescheiden maxima van 11,8 graden. In het westen pakten flinke stapelwolken zich opnieuw samen en zagen we terug uit de kluiten gewassen buiencomplexen tot ontwikkeling komen. Deze trokken net als gisteren echter ten zuiden van ons voorbij zodat er niets meer veranderde aan het neerslagtotaal. Er ontstond veel uitspreidende bewolking (Stratocumulus en Cirrus densus) waardoor we een thermisch dekentje over ons uitgespreid kregen dat de eerste nachtvorst waarschijnlijk nog een dag zal kunnen uitstellen.
Maandag, 23 maart 2015
Het was vanmorgen bibberen, beven en krabben geblazen bij minima van -2,6 graden. De omgeving lag er wit berijpt bij en het was kraakhelder. In tegenstelling tot wat we ondertussen gewoon waren geworden, lag er eens geen Stratus wolkendek op de loer dat het moment van zonsopgang afwachtte om binnen te vallen en zo het bloed vanonder onze onderkoelde nagels te halen. In tegendeel, het bleef helder op een paar condensatiestrepen na en zeker achter glas werd het bijzonder aangenaam lenteweer met zomerse trekjes. Het ijs smolt vrij snel weg en het warmde op tot 13,2 graden terwijl er een frisse noordenwind stond. Tijdens de namiddag moesten we echter rekening houden met stapelwolken die zich overal ontwikkelden en de zonneschijn regelmatig onderbraken. Naar de avond toe gingen deze wolken over in Stratocumulus die vanuit het westen kwam opzetten terwijl de kleuren merkbaar veel fletser en zachter werden. Er was nog maar nauwelijks contrast in de hemel en we konden reeds geruime tijd voordat hij onder ging rechtstreeks in de zon kijken. Ondanks al die zachte en rustgevende kleuren koelde het wel erg snel af en voelde het bijtend koud aan tijdens de avond. Deze kou hoefden we in ieder geval niet meer te trotseren om het neerslagtotaal van 0,0 mm op te tekenen.
Woensdag, 23 maart 2016
Zoals het zich gisterenavond al leek aan te kondigen, is er vanochtend inderdaad een breed gebied met wolkenvelden over ons geschoven. Aan de satellietbeelden was te zien dat deze bewolking bij een warmtefront hoorde dat nu ten oosten van ons lag, al bleef de wind zich nog steeds in noordelijke tot noordoostelijke richtingen vastbijten. Dankzij de bewolking zijn de temperaturen positief gebleven met 2,9 graden als minima. Aanvankelijk was het nog droog maar boven Nederland waren een aantal buien actief die zich met de noordelijke stroming langzaam lieten afzakken richting Vlaanderen. De buienwolken zorgden voor genoeg 'gewoel' in de atmosfeer om het Stratus wolkendek aan te vreten waardoor er een paar vluchtige opklaringen ontstonden. Tegen de middag bereikten de buien ons dan, maar veel stelden ze niet voor en de neerslag was niet eens meetbaar. Halverwege de namiddag veranderde dat en schoof er een gebiedje met meer georganiseerde buien over ons (mogelijk een koufront) waardoor we wel nog 0,1 mm konden aftappen. Daarna sloeg het weer compleet om en zagen we een diepblauwe voorjaarslucht met felwitte stapelwolken erin. De zon kwam erdoor en dankzij de zwakke noord- noordoostenwind voelde het heerlijk aan in de buitenlucht. vanuit het noorden dreven echter al snel nieuwe wolkenvelden binnen (Stratocumulus en Cumulus) waardoor de kilte snel terugkeerde en de maxima alsnog niet hoger dan 10,9 graden zijn uitgekomen. Tussen de wolkenvelden zaten terug een aantal buitjes verscholen, maar meetbare neerslag leverde dit niet meer op. Tegen zonsondergang klaarde het weer op, verdween de convectieve bewolking en bleven er enkel dunne Stratocumulusveldjes over die schitterend contrasteerden met de diepblauwe lucht erboven. De zon kwam er weer door al had deze niet de kracht meer om ons te verwarmen. Niettemin was het zachte schemerlicht dat over ons neerdaalde tegen zonsondergang prachtig om te zien en het uitbundige gekwetter van de merels zorgde nog eens voor een aangename voorjaarssfeer erbovenop. In het laatste schemerlicht zagen we de Stratocumulusbewolking dikker worden vanuit het noorden, maar verdere gevolgen bleven uit en het was alleen maar een zegen voor degenen die hun exotische planten al hadden naar buiten gesleept voor een teugje verse buitenlucht. We sloten de dag af met het eerdergenoemde neerslagtotaal.
Donderdag, 23 maart 2017
Er was voor vandaag een sombere en kille dag voorspeld, maar door een kwinkslag van de storingen die net ten zuidwesten van ons lagen zijn we dan toch in opklaringen terecht gekomen waardoor we overdag van een erg vriendelijk weertype konden genieten. Brede opklaringen en een open hemel zorgden wel voor een flinke afkoeling afgelopen nacht welke ons op minima van 3,8 graden wist te brengen. Het daglicht keerde weer in een sterk versluierde hemel al klaarde het vanuit het westen op en konden we al snel genieten van uitgestrekte blauwe luchten. Enkel in het zuiden en zuidoosten was wat Cirrostratus bewolking te zien die door reflectie het reeds krachtige zonlicht echter versterkte waardoor het invallende daglicht erg sterk was. Ondertussen heeft de storing met haar kwinkslagen zich kunnen ontwikkelen tot een erg actieve depressie die in Frankrijk voor onweer zorgde, en in Vlaanderen een oostelijke tot noordoostelijke stroming op gang bracht. Deze voerde droge en reeds flink opgewarmde landlucht aan die ons op maxima van 16,1 graden liet uitkomen. De wind was daarbij niet al te krachtig al zorgde ze bij momenten wel voor verkoeling. Tijdens de late namiddag kwam de depressie boven Frankrijk onze richting uit en zagen we in het zuiden en zuidwesten Altostratusbewolking opzetten die voor een aparte sfeer zorgde. Het zag er allemaal erg dreigend uit terwijl de zon net buiten deze wolkenvelden lag en zo nog steeds het beste van zichzelf kon geven. De Altostratusvelden werden geflankeerd door Altocumulusbanden en het had met wat fantasie iets weg van verijsde toppen van onweersbuien die toch wel voor een zomers sfeertje zorgden. En er was ook onweer mee gemoeid als we de radar en satelliet mogen geloven, maar de verhoogde hartslag van de onweersliefhebbers onder ons zou zich al snel weer normaliseren want naarmate de buien dichterbij kwamen stierf alles af en een eventueel overlevend exemplaar zou bij deze stroming toch alleen maar in het oosten van het land terecht gekomen zijn. De sluierwolken remden de afkoeling wel af waardoor het een koele maar zeker geen ijzige avond werd. We sloten opnieuw af zonder neerslag en volgens de weermodellen lijkt er zelfs een heuse droogteperiode in de steigers te staan, voor zover we daar na de lentes van de laatste jaren nog van zouden opkijken. In ieder geval moesten we dus niet neerkijken om die 0,0 mm uit de pluviometer te gieten.
Vrijdag, 23 maart 2018
Na het sombere en druilerige weer van gisteren leek de grote verlossing er dan toch te komen toen de bewolking overging in Stratus fractus en er een aantal opklaringen verschenen. Maar een nieuwe wolkenband trok al snel het land in vanuit het noorden en we kregen opnieuw met ultrasaai, somber en kil weer te maken. Wat we ervoor terug kregen was zachtheid want het werd niet kouder dan 3,5 graden. Daarvoor moesten we wel weer betalen met koude en de prijs bedroeg 6,7 graden als maximumtemperatuur, taksen inbegrepen. Een vooruitgang tegenover gisteren was dan weer wel dat het droog bleef. Tijdens de avond verschenen er opklaringen van het bloed-vanonder-de-nagels-halen- type die pas overtuigend Londerzeel wisten te bereiken toen de zon al onder was en we er dus niks meer aan hadden. Dit was dan het begin van een koele en lichtbewolkte nacht die we met een neerslagtotaal van 0,0 mm ingingen.
Zaterdag, 23 maart 2019
Net als gisteren begon de dag somber en grijs al was het deze keer zonder mist. Wie hoopte op een herhaling van gisteren, kwam bedrogen uit want deze keer was de Stratusbewolking niet van plan om te wijken. Het bleef gewoon grijs en somber en het enige dat we kregen was een kort thermisch pulsje naar 13,5 graden toen de bewolking tijdens de namiddag gedurende een uurtje dun genoeg was om infraroodstraling door te laten. De minima waren wel nog zacht met 8,1 graden. Dit alles gebeurde bij een zwakke veranderlijke wind. Het thermische pulsje werd al snel afgestraft toen de bewolking weer dikker werd en het er zelfs uit ging motregenen. Deze neerslag was echter niet meetbaar met 0,0 mm als eindresultaat. Het werd erg vroeg donker door de dikke bewolking en het leek wel weer winter te zijn. De avond verliep in gelijkaardige omstandigheden al kregen we nu minder motregen te verwerken en leek er later zelfs weer een neiging tot opklaren te zijn. Wat ook niet verwonderlijk is daar de opklaringen achter het koufront al een ganse dag voor fraai lenteweer aan de kust hebben gezorgd.
Maandag, 23 maart 2020
Bij minima van -1,4 graden heeft zich weer her en der ijs gevormd. Net als gisteren was dit alleen op plassen want de lucht was veel te droog voor rijpvorming en al zeker met die gierende oost- noordoostenwind erbij. Deze wakkerde overdag weer aan al gingen de scherpste kantjes er toch een beetje af Verder was het weer en en al zon wat de klok sloeg en deze was krachtig genoeg om het uit de wind lenteachtig te laten aanvoelen bij maxima van 13,2 graden. In de hogere luchtlagen leek er wat meer vocht binnen te stromen want de condensatiestrepen van de weinige vliegtuigen die nog vlogen waren langer dan gisteren. Tijdens de avond zwakte de wind weer af en werd het koudegevoel getemperd ondans de versnelde afkoeling die hiermee gepaard ging. Het neerslagtotaal was weer goed voorspelbaar met 0,0 mm.
Dinsdag, 23 maart 2021
Vandaag bleek dan uiteindelijk de verlossing te brengen voor de reeds enkele dagen door somberheid geplaagde zonnekloppers. De Stratocumulusbewolking is tijdens de nacht verder opgelost waardoor er slechts enkele toefjes overbleven in een voorts blauwe hemel overbleven. De kleuren waren een beetje flets en melkachtig maar het was in elk geval een geschenk van de Zonnegod dat we met beide handen aannamen. Het werd geleidelijk helderder en er schoot uiteindelijk bijna geen bewolking meer over. Doch plots ontstonden er aan een razend tempo Cumulusachtige wolkenflardjes en meteen waren we dus in paniek voor een hernieuwde aanval van somberheid en duisternis. Het waren immers geen mooiweerswolkjes maar een soort van hybride tussen Stratus fractus en Stratocumulus die een veld van aaneengesloten bewolking leek te willen aankondigen. Vanuit het noordwesten zagen we inderdaad hoe dat veld eraan kwam gestormd maar toen het ons bereikte bleek deze bewolking dan toch niet aaneengesloten te zijn. De zon dook er af en toe achter weg maar gaandeweg begon deze bewolking verder op te lossen, net als haar voorganger afgelopen nacht. Nu bleven er wel nog wat Cumulus humilis-achtige structuren over en we zagen ook wat vederwolkjes voorbij trekken. Het werd aangenaam lenteweer al moesten we daarvoor toch wel beschutting zoeken tegen een schrale noordwestenwind of keihard werken in de tuin om warm te blijven. De temperaturen waren dan ook niet om over op te scheppen met 2,8 tot 14,8 graden en in de pluviometer viel er met 0,0 mm zelfs helemaal niets te scheppen. Tijdens de avond bleef alleen de fletse waas over met nog wat sluierwolkjes en dit zorgde voor een mooie en warme gloed bij zonsondergang. Er volgde een rustige en kille avond.
Woensdag, 23 maart 2022
Het is weliswaar vorstvrij gebleven met minima van 0,8 graden, maar het voelde behoorlijk fris aan in de buitenlucht tijdens de vroege uurtjes. De koelte werd al snel verdreven in de zonovergoten hemel, en er werd nu wat drogere lucht aangevoerd via een zuidoostelijke stroming waarin iets meer oost component zat tegenover gisteren. Het effect op het wolkendisplay was echter groot, want dat display was er vandaag helemaal niet en de zon kon dus ononderbroken schijnen. De blauwe lucht had een lichte kleur en de heldere transparante kleuren bleven uit wat dit alles desondanks nog een Belgisch tintje wist te geven. Voor de rest was het eerder een Sahara verhaal met nog steeds aanhoudende droogte en ook de grote schommelingen tussen maxima en minima deden eerder aan die regio s denken. Wie tijdens de namiddag die 22,6 graden aflas op de thermometerbuizen, zou haast niet kunnen vermoeden dat het vanochtend nog zo fris is geweest. Een open hemel, de droogte en de eerder zwakke wind zorgden er tijdens de avond voor dat de grote dagelijkse gang verder werd gezet en onze korte broeken en T-shirts konden dan ook al snel hun volgende loopbaanonderbreking tegemoet zien. Dit tijdskrediet valt overigens in het niets als we de arbeidsregeling van de pluviometers ernaast leggen die vandaag nog maar eens 0,0 mm hebben gepresteerd.
Donderdag, 23 maart 2023
We bevonden ons bij het ochtendgloren net aan de achterzijde van een koufront waar de wegtrekkende Altostratus en Nimbostratus in combinatie met pannus bewolking en een aantal losse buien voor een betrokken weertype zorgden. Door de wolken werd het niet kouder dan 9,6 graden. Af en toe regende het flink uit zo n bui maar gaandeweg kwamen we in een strook met stabiel weer terecht tussen het front en de post-frontale buien. Dit zorgde gedurende een aantal uren voor erg fraai voorjaarsweer met uitgebreide zonnige perioden. De wolkjes die er nog hingen waren erg mooi met vezelige Cirrostratus in het zuiden en zuidwesten, donzige stapelwolkjes en tijdelijk ook een aantal erg mooie Altocumulus floccus velden. Deze laatsten kondigden al aan dat de lucht onstabiel was en na een tijdje zagen we dan ook steeds meer en grotere stapelwolken opdoemen. Dit zorgde voor een paar buitjes in Malderen al stelde het niet erg veel voor. Tussendoor waren er nog steeds mooie opklaringen en voelde het een beetje als lente aan bij temperaturen die naar 16,3 graden stegen. Wel bleef de wind erg krachtig waardoor er toch steeds een knipoog van de herfst bleef in zitten. Tijdens de avond kwamen we meer en meer onder invloed van buien die soms erg pittig waren, en de bewolking nam ook weer verder toe. Enerzijds was er Cirrostratus en Altostratus uit een volgende storing die vanuit het zuidwesten naderde en anderzijds was er ook steeds meer uitspreiding tot Stratocumulus tussen de buienwolken door. De buien die ons voor middernacht nog bereikten vulden het neerslagtotaal verder aan tot 3,0 mm.
Zaterdag, 23 maart 2024
Tijdens het tweede deel van de nacht zijn we aan de achterzijde van het koufront terecht gekomen en daar was de lucht een stuk helderder waardoor we vanochtend op mooie, brede opklaringen konden rekenen. Er waren echter talloze buien actief in deze luchtsoort en hoewel het er eerst op leek dat we het droog zouden houden door de schaduwwerking van de Britse eilanden (mooi op de satellietbeelden te zien), ontstonden er toch al snel weer flinke stapelwolken tussen de rafelige wolkenflardjes en Stratocumulusveldjes die tijdens de eerste paar uren van de dag passeerden. Dit zorgden dan toch nog voor buien die wellicht voor een stuk door thermiek werden aangedreven. De zon had immers al redelijk wat kracht in deze tijd van het jaar. Zeker rond en na de middag zorgde dit voor erg fraaie wolkenlandschappen met grote contrasten, spierwitte stapelwolken en donzige aambeelden van diverse buienwolken. En tussendoor was er nog steeds ruimte voor brede opklaringen waarbij het tijdens rustige momenten of op beschutte plekjes in de tuin wel zomer leek. Na een paar stevige buien waarbij plaatselijk ook onweer werd waargenomen, leek er tijdens de tweede helft van de namiddag een iets stabielere periode te volgen waarbij de buien netjes ten zuiden en noorden van ons langs trokken en de zon bijna onafgebroken kon schijnen in de zuiders aandoende diepblauwe lucht. Het kwik kon daarbij nog opklimmen naar 10,4 graden. Maar omstreeks 17H passeerden er terug buien en deze volgden elkaar tamelijk snel op waarbij de neerslag steeds intenser werd. Op sommige momenten viel het er met bakken uit en er leek ook wat hagel tussen te zitten. Dit was het begin van een erg ruige en gure avond waarbij de buien werden aangejaagd door een aantrekkende west- noordwestenwind. Er dreven ook uitgestrekte wolkenvelden voorbij waardoor we de zon en later de sterren een stuk minder te zien kregen. Deze buien vulden het neerslagtotaal aan tot 3,2 mm. De afkoeling werd door de wind en de wolken getemperd waardoor de minima uiteindelijk nog ruim positief bleven met 4,4 graden.