Zaterdag, 26 maart 2005
Toen we vanochtend ontwaakten leek het wel of het opeens putje herfst was met dichte mist die erg lang bleef hangen. Terwijl schrijver dezes onderweg is naar Alken voor een weekendverblijf, breekt het mistdek geleidelijk open en te Mechelen is er omstreeks 11H nauwelijks nog iets van te merken met volop zon en een bijna heldere hemel. Er ontwikkelden zich echter prompt stapelwolkjes die het meteen in verticale richting zochten en uitgroeiden tot een aantal massieve exemplaren die vooral te Hasselt erg veel indruk maakten. Toch bleef het daar droog en te Alken verdween de cumuliforme bewolking om plaats te maken voor middelhoge wolkenvelden die vanuit het zuiden kwamen opzetten. De Malderse pluviometer registreerde vandaag 0,2 mm, maar gezien de mist en nevel ging het wellicht slechts om dauwdruppels. Het werd opnieuw behoorlijk zacht bij temperaturen tussen 7,7 en 19,6 graden bij een zwakke noordoostenwind tot 12,9 km/h.
Zondag, 26 maart 2006
Nog steeds vertoefden we vandaag in zeer zachte subtropische lucht, wat in de loop van de voormiddag nog meer benadrukt werd door het opduiken van een aantal opklaringen die de zon ook wat kansen gaven om ons te komen verwarmen. De opklaringen hielden ons tot een eind in de namiddag gezelschap maar uiteindelijk moesten ze het toch ontgelden voor een naderende depressie die de bewolking geleidelijk weer deed toenemen en even later de eerste regendruppels bracht. De regen was van korte duur vermits we al snel in de warme sector terechtkwamen, maar met momenten kregen we toch nog af te rekenen met wat motregen of lichte regen. Een forse zuidwestelijke wind met snelheden tot 40 km/h probeerde het 'tropengevoel' teniet te doen maar slaagde daar niet echt in dankzij de temperaturen die overdag tot een indrukwekkende 18,9 graden wisten te klimmen. De minima mochten er overigens ook best wezen met 12,9 graden. De neerslag die we in de namiddag te slikken kregen bedroeg uiteindelijk 2,4 mm. De dag werd afgesloten onder een zwaarbewolkte hemel die met momenten chaotische trekjes vertoonde door de nadering van het koufront waarachter tevens een hele resem voorjaarsbuien op ons ligt te wachten.
Maandag, 26 maart 2007
De hele dag door was er een monotoon weersbeeld waarbij het luchtruim nauwelijks van uitzicht veranderde, doch deze keer was het niet grijs, maar blauw dat de hoofdtoon zette. Het was weliswaar nog fris starten bij 4,3 graden, maar het kwik schoot al meteen als een raket de hoogte in om bij een erg zomers aanvoelende 19,2 graden te eindigen. Niet het kleinste wolkje of de minste aanwijzing daarop, durfde zich vandaag te tonen; kortom een perfecte lentedag voor de zonne-aanbidder. De tot 22,5 km/h aanwakkerende oost- zuidoostelijke bries was eigenlijk niet zo onaangenaam meer bij deze temperaturen, maar eens de zon haar dagelijkse ontmoeting met de horizon dichterbij kwam, liet de wind haar schrale karakter goed voelen. Gelukkig luwde ze in de loop van de avond; waarna we opnieuw onder een heldere hemel en in rustige omstandigheden de dag eindigden.
Woensdag, 26 maart 2008
Warmere (minder koude) luchtmassa's zijn tijdens het tweede deel van de nacht binnengestroomd zodat de sneeuwresten van gisteren deze ochtend nog wat schaarser zijn geworden. Er viel voor het eerst sinds lang neerslag in de vorm van gewone regen, maar echt fraai werd het weersbeeld er niet op. Het bleef immers de rest van de dag zwaarbewolkt tot betrokken terwijl er hooguit een (smelt)waterzonnetje tevoorschijn kwam na de middag. De bewolking is afkomstig van een warmtefront dat in haar lengte over Malderen trekt en hierbij af en toe kenmerken van een houfront kreeg. Dit was te merken aan een licht buiig karakter van de neerslag dat vooral naar de avond toe tamelijk uitgesporoken was. Ondanks de nog steeds erg lage temperaturen van 1,6 tot 9,8 graden deed de wolkenlucht enigszins aan de zomer denken doordat er voor deze periode typische Stratocumulus en Altocumulus castellanus structuren in zichtbaar waren. Hiermee is echter alles al gezegd over het zomerse aspect van het weer. Het werd al bij al een vrij saaie en rustige dag met een zwak west- zuidwestelijk briesje tot 19,3 km/h. Tegen middernacht was het neerslagtotaal alweer opgelopen tot 2,0 mm.
Donderdag, 26 maart 2009
Bij het aanbreken van de dag was het opnieuw een sombere en grijze boel door toedoen van een koufront dat over Malderen trok. Naast wolken zorgde dit ook voor regen, die gedurende een paar uur aan een lichte of matige intensiteit naar beneden kwam. Doordat het een zogenaamd splitfront was, konden we na het wegtrekken van de regen niet op opklaringen rekenen. De bewolking ging immers over in Altostratus en Altocumulus, welke er even grijs uitzagen als hun voorgangers. Op sommige momenten waren de ribbelvormige Altocumulusveldjes best wel indrukwekkend te noemen, maar echt veel kon dit niet meer goedmaken. De temperaturen hielden het bovendien erg bescheiden met waarden tussen 5,3 en 9,7 graden. Tijdens de namiddag kregen we het tweede deel van het gesplitste koufront te verwerken, en ging de bewolking geleidelijk over in Nimbostratus met de daarbij horende regen. Na een paar uur ging de regen over in motregen waarop het uiteindelijk weer droger werd. Van de bewolking raakten we echter niet meer verlost, want ook tijdens de rest van de avond bleven we tegen een mengelmoes van Altostratus en Stratus fractus aankijken. De regenzone bleek uiteindelijk een dagtotaal van 8,0 mm te hebben opgeleverd terwijl de wind het zuidwesten opzocht met een maximale snelheid van 38,6 km/h.
Vrijdag, 26 maart 2010
Samen met de buien is er koelere zeelucht binnengestroomd waardoor het vanochtend niet meer zo zacht was. Met temperaturen die niet beneden 8,6 graden uitkwamen, hadden we echter geen reden tot klagen. Die klaagzang konden we maar beter bewaren voor het wolkendek dat er een sombere boel van maakte, en niet meteen de intentie had om op te krassen. Het ging om Altostratus en Cumulus fractus, welke geen neerslag meer voortbracht en nog net een waterig zonnetje kon doorlaten. Tegen de middag kwam er dan alsnog beweging in en ontstond er in het westen een blauwe band die onmiskenbaar van opklaringen afkomstig was. Deze kwam geleidelijk dichterbij geschoven, maar werd voor een groot deel opgevuld door Cumulus mediocris en Cumulus fractus. Het werd dus geen ononderbroken zonneschijn waar we van konden genieten, al deed het lenteachtig aan terwijl de wolken zeker het bewonderen waard waren. De wolken groeiden naar de avond toe flink uit, maar het bleef droog en er was nog voldoende zon om het te laten opwarmen tot 15,6 graden. Als we de satellietbeelden erbij nemen, zien we echter een omvangrijk gebied met buien en onweer dat zich over onze streken uitbreidt. De wolken hebben hun dreigend uiterlijk dus niet voor niets getoond, en later op de avond kregen we dan alsnog een aantal pittige buien te verwerken. Voor zover bekend is het in Malderen niet tot onweer gekomen, en moesten we het doen met de neerslag die erg tropisch aandeed met haar dikke druppels. De buien zijn met een zuidwestelijk briesje tot 38,6 km/h tot bij ons geraakt, en hebben het neerslagtotaal kunnen aanvullen tot 2,2 mm.
Zaterdag, 26 maart 2011
Tegen de erg sombere verwachtingen in viel ons vandaag opnieuw een stralende lentedag te beurt. Toch hadden de voorspellers het niet helemaal bij het verkeerde eind want de lucht was nu duidelijk koeler terwijl de zon af te rekenen kreeg met een erg dikke, nevelachtige en amberkleurige melklaag. Deze was gisteren al erg uitgesproken, maar vandaag was deze zo dik dat de zonnestralen een stuk minder warm aanvoelden. De temperaturen waren dan ook een veel lager dan gisteren met waarden tussen 3,7 en 14,3 graden. Na de middag deed het allemaal wat onstabiel aan en kwamen er Stratocumulus castellanus en floccusvelden op de proppen, maar het bleef droog. De melklaag had naar de avond toe veel weg van Altostratus translucidus en de temperaturen doken omstreeks 18H reeds onder 10 graden. Er stak bovendien een schrale oostenwind op die met haar snelheden tot 25,7 km/h niet onopgemerkt blies. Er volgde een sfeervolle zonsondergang waarbij de bleke kleuren van het nevelige luchtruim in combinatie met de uitbundige lentebloesems erg surrealistisch overkwamen. De avond verliep erg koud waardoor het mooi meegenomen is dat we het neerslagtotaal van 0,0 mm niet eens hoefden op te meten.
Maandag, 26 maart 2012
Afgelopen nacht is het niet meer tot mist gekomen, al was het terug aan de frisse kant bij minima van 4,3 graden. Bewolking was er nauwelijks op een paar sluiers na en de kleuren waren helderder en transparanter dan de voorbije dagen. Zodra de zon op krachten was gekomen, warmde het verder op tot 20,8 graden terwijl er een verkoelende noord- noordoostenwind opstak met snelheden tot 27,4 km/h. Er volgde een lichtbewolkte tot heldere avond waarbij het terug tot een snelle afkoeling kwam.
Dinsdag, 26 maart 2013
De vorst kwam vanochtend duidelijk scherper uit de hoek bij minima van -2,2 graden. Daar zaten natuurlijk de opklaringen voor iets tussen want het was zo goed als helder met enkel in het oosten wat Cirrus en Stratocumulusbewolking. Deze dreigden de perspectieven op een zonnige lentedag meteen van tafel te vegen, maar uiteindelijk losten de wolken grotendeels op en volgde er een zonnige maar frisse voormiddag. De wind was duidelijk minder fel zodat het minder koud aanvoelde en de krachtige zon probeerde dan de rest te doen. Voor zover dat lukte natuurlijk, want de aangevoerde lucht was erg droog met bijna voortdurend negatieve dauwpunten. Sneeuw- en ijsresten van afgelopen weekend wisten dan ook probleemloos de dag door te komen op schaduwrijke plaatsen en zelfs het kleinste wolkje of de geringste luchtverplaatsing deed ons meteen verstijven van de kou. Warmer dan 5,9 graden is het ook niet geworden bij een nog steeds in de oostelijke hoek vastgebeten wind die gelukkig beperkt bleef tot een enkele uitschieter van 27,4 km/h. Tijdens de namiddag begon de hemel wat melkachtig te kleuren door de nadering van een neerslagzone ten zuidoosten van ons maar verdere gevolgen bleven uit (0,0 mm) en het waren vooral Stratocumulusvelden die vanaf 16H massaal binnendreven. Ze zorgden voor een zwaarbewolkt tot betrokken einde van de daglichtperiode en remden de afkoeling af waardoor het pas laat in de avond weer ging vriezen in thermometerhut. Toen dreven er ook weer opklaringen binnen vanuit het oosten.
Woensdag, 26 maart 2014
Het is afgelopen nacht toch nog tot 0,2 graden kunnen afkoelen en alweer lag de omgeving onder een witte laag rijpkristallen bedekt. De bewolking bestond uit fijne Cirrostratus die zich vooral in het noorden ophield en met het blote oog nog maar net waarneembaar was. Voor de rest was het n en al zon, maar de sluierbewolking werd ondertussen dikker en er werden geleidelijk stapelwolken gevormd waardoor het lentegevoel geleidelijk aan ondermijnd werd. Gelukkig was de noordwestenwind eerder aan de zwakke kant. De maxima hielden het dan ook al bij 11,9 graden voor gezien. De sluierwolken hadden het vooral op België gemunt want in Nederland kon men nog steeds genieten van diepblauwe luchten. Deze gingen echter gepaard met koude bovenluchten waardoor de buiigheid daar flink opleefde en men er te maken kreeg met onweer, hagel, rukwinden en smeltende sneeuw. Het was wachten tot halverwege de namiddag voordat deze onstabiele lucht tot in Vlaanderen kon doordringen, en het was slechts een schaduw van het imposante buiengeweld dat onze noorderburen te verduren kregen. In Malderen was de neerslag zelfs niet meetbaar zodat we de dag met 0,0 mm afsloten, en in Brussel kwam het niet verder dan een mild lentebuitje met gewone regen. Tegen de avond leek de meeste buiigheid net ten zuiden van Malderen terecht te komen en kregen we vanuit deze richting nog een schampschotje met ongeveer 25 regendruppels terwijl er in de verte mooie valstrepen te zien waren. De avond verliep onder kille omstandigheden waarbij enkel de Cirrostratusbewolking boven ons de afkoeling een fractie kon afremmen.
Donderdag, 26 maart 2015
Nachtelijke opklaringen zorgden ervoor dat het vanochtend terug lichtjes vroor, al viel met met de vorst erg mee in vergelijking met de voorbije dagen. De grond was slechts gedeeltelijk voorzien van rijp en in thermometerhut is het kwik zelfs niet beneden -0,1 graden gezakt. Tijdens de voormiddag nam de bewolking al snel weer toe en nog voor de middag regende het alweer terwijl er een vrij krachtige westenwind opstak die geleidelijk naar zuidwestelijke richtingen kromp. De neerslag hield het kwik flink in toom waardoor we het met maxima van 7,6 graden moesten stellen. Helemaal op het einde van de namiddag passeerde een koufront, welke werd voorafgegaan door een dreigende wolkenmuur. Het zag er allemaal erger uit dan het was, want uiteindelijk volgde er slechts een doordeweeks regenbuitje waarna het volledig opklaarde vanuit het noordwesten. Er dreef nu Stratocumulusbewolking binnen die geleidelijk dikker en talrijker werd al bleef het wel droog voor de rest van de avond. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,9 mm. 2,4 mm.
Zondag, 26 maart 2017
Zoals verwacht zijn de minima inderdaad iets hoger uitgekomen met 5,6 graden. Deze keer zagen we het daglicht terugkeren in een diepblauwe hemel waarin slechts een bescheiden hoeveelheid Cirrus en Cirrostratus te zien was. De schrale oostenwind die er gisteren stond, was er vandaag ook al was ze wat minder hevig zodat het allemaal een stuk vriendelijker aanvoelde. Er werd echter onverminderd droge landlucht aangevoerd waardoor de gevoelstemperaturen laag bleven en zeker op schaduwrijke plaatsen moest men niet te lang vertoeven indien men geen liefhebber van kippenvel of blauwe uitslag was. Hoe dan ook, veel reden tot klagen hadden we niet want in grote delen van Nederland kreeg men met dezelfde weersomstandigheden te maken bij een betrokken hemel door toedoen van Stratusvelden die in de vochtigere lucht daar (aanvoer van over Baltische Zee) tot ontwikkeling kwamen. Meestal waren dit scherp begrensde wolkenvelden waardoor de weersomstandigheden daar op korte afstanden flink konden verschillen. Tijdens de late namiddag zagen we ook in Malderen laaghangende bewolking verschijnen, maar dit was hier enkel aan de zuidwestelijke horizon het geval en deze bewolking kwam niet onze richting uit. Hierdoor hebben we de hele dag door van zonsopgang tot zonsondergang ononderbroken zonneschijn gekend in Londerzeel en omstreken. Op thermisch gebied hebben we aardige winst geboekt met maxima van 16,6 graden en ook tijdens de avond speelde dit in ons voordeel want de temperaturen waren duidelijk hoger dan gisteren rond deze tijd. Net als de voorbije dagen was neerslag weer de grote afwezige waardoor we de dag terug met 0,0 mm konden afsluiten.
Maandag, 26 maart 2018
Na minima van 2,7 graden opgetekend te hebben, begon de dag erg nevelig met Stratusbewolking. Deze liet meteen onze trauma's aan het weer van vorige week opborrelen, maar gelukkig escaleerde dit niet want de bewolking ging al snel over in Stratus fractus en er verschenen in sneltempo opklaringen. Het werd een vriendelijke lentedag al verschenen er kort na de middag onweersverklikkers zoals Stratocumulus en Altocumulus castellanus. Maar de onweersliefhebbers die zich nu nog in een diepe, comateuze winterslaap bevonden hebben toch wel heel wat meer nodig om daaruit te ontwaken. Want het was nog wat vroeg in het jaar om echt iets te doen met die onstabiliteit en wat volgde was gewoon een zone met dikkere stapelwolken waardoor het er eventjes dreigend uitzag alvorens het weer opklaarde vanuit het westen. Het werd terug vriendelijk en zonnig lenteweer en het kwik haalde nog 11,1 graden bij een zwak westelijk briesje. Tegen zonsondergang verscheen er Cirrus en Altocumulus in het zuidwesten uit een naderende regenzone terwijl de stapelwolken oplosten. Er volgde een rustige en kille avond waarin we dan toch een neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden.
Dinsdag, 26 maart 2019
Het is helemaal opgeklaard en het koelde af naar een frisse 2,4 graden. De dag begon schitterend met uitgestrekte diepblauwe luchten en veel zonneschijn, doch plotseling verscheen er in het westen een muur van Cumulus en Stratus fractus bewolking. En in een mum van tijd dreef er ook vanuit het noorden bewolking binnen (de stroming was noord-noordwestelijk) waardoor degenen die vandaag een verlofdagje hadden genomen al snel op hun blote knie n om vergiffenis smeekten. Om er vervolgens een dikke winterbroek over te trekken want bij de kille wind en maxima van 13,1 graden was dat natuurlijk niet lang vol te houden. Wel was er veel licht, de Stratocumulusvelden die nu grotendeels door uitspreiding werden gevormd waren nog erg dun. De zon glipte daar af en toe nog doorheen waardoor het voor de zonnepanelenbezitters nog zo'n kwade dag niet was. Tijdens de namiddag en avond veranderde er weinig en er bleven wolkenvelden over trekken ondanks het wegvallen van de dagelijkse gang. Neerslag is er desondanks niet meer gevallen op een paar verdwaalde druppels aan het begin van de avond na met 0,0 mm.
Donderdag, 26 maart 2020
Ook vandaag was het weer erg vorstig met minima van 0,4 graden en vrieskou aan de grond terwijl een heldere lucht haar opwachting maakte. Deze keer waren er echter geen sluierwolkjes meer en keken we dus tegen een egaal blauwe lucht aan. De oostenwind is nog wat verder afgezwakt maar nog steeds goed voelbaar. Overdag bleken de kleuren van de hemel niet meer zo helder en transparant te zijn als de voorbije dagen en leek er verandering in de lucht te hangen. Maar voor de rest bleef alles vandaag nog hetzelfde. Het kwik kwam uit op een redelijk zachte 13,3 graden al voelde het in de wind door de droge lucht wel frisser aan. Tijdens de late namiddag waren er in het zuiden Cirrus spissatus- achtige structuren te zien terwijl de zon in warme kleuren onderging. De wind viel nu bijna helemaal weg en het koelde snel af. Het neerslagtotaal van 0,0 mm bleef wel nog vloeibaar (of gasvormig).
Vrijdag, 26 maart 2021
De dag begon grijs en somber door een Stratusveld dat over het binnenland lag. Het was echter niet zo uitgestrekt waardoor veel plaatsen net buiten dit gebied vielen. Vooral aan de kust, in het oosten en noorden van de Benelux was dit het geval. In Malderen was het dus een ander verhaal en heerste somberheid en kilte. Door de bewolking bleven de minima wel op peil met 5,2 graden. Na de middag loste de bewolking dan overal op om plaats te maken voor Cumuluswolken, Stratocumulusveldjes en Cirrus en Cirrostratus die vanuit het westen naderde. De stroming was zuid- zuidwestelijk en er stond redelijk wat wind. Voor de rest was het echter een erg fraaie lentedag en bij veel zonneschijn warmde het op tot 14,5 graden. Vanuit het zuiden dreef er tijdens de namiddag meer Stratocumulus binnen en liet de zon het dan toch afweten. Tussen deze wolken waren fraaie lichtstrepen te zien (Jacobsladders) en dit was de voorbode van een regenzone die op ramkoers lag. Deze bereikte ons later op de avond met een aantal pittige buitjes die het neerslagtotaal aanvulden tot 2,2 mm.
Zaterdag, 26 maart 2022
Net als de voorbije dagen was het weer koud starten met minima van 2,6 graden, maar de zon kon vervolgens weer ononderbroken aan de slag om ons terug in zomerse sferen te brengen. Vooral uit de wind voelde het erg warm aan, de wat koele noordoostelijke bries maakte het al een beetje verraderlijk in verband met zonnebrand op onze afgebleekte winterhuiden. Na de middag ontstonden er dan toch een paar wolkjes, in de lagere regionen van de atmosfeer waren dat twee kleine Cumulusjes en helemaal bovenin zagen we een paar Cirrusplukken. Hun schaduwen vielen in een zodanige hoek dat men er in Malderen van gespaard bleef en de zonneschijn dus ononderbroken werd. Dit bleef niet zonder gevolgen onder het dakje van de weerhut want daar konden we weer een erg fraaie 21,6 graden optekenen. Later in de namiddag verdwenen deze wolkjes weer maar de lucht kreeg nu een nevelige tint die vooral in het westen en noorden uitgesproken was. Het zorgde voor warme kleurentinten bij zonsondergang maar qua temperatuur was het een ander verhaal. Het koelde immers weer vrij snel af al zouden wolkenvelden die vanuit het noorden onze richting uitkomen ons van vorst moeten sparen. De wolken zelf kregen we niet meer (bij daglicht) te zien en neerslag nog minder met 0,0 mm als dagtotaal.
Zondag, 26 maart 2023
De vroege vogels onder ons konden nog even van een droge periode genieten alvorens de oprukkende regenzone ons onderdompelde in een grijze dag boordevol nattigheid en kilte. De neerslagintensiteit was niet heel groot maar de neerslag was aanhoudend en langdurig waardoor de natuur er een zeer royale slok water bij kreeg. Eerst was het nog zacht met temperaturen die naar 9,3 graden stegen maar na de passage van de depressiekern kwamen we uiteraard in een noordwestelijke tot noordelijke stroming terecht. Deze werd ingeleid door meer regen nadat het kort na de middag eventjes wat droger werd. Het voelde steeds killer en guurder aan waarbij we van geluk mogen spreken dat er zo dicht bij de kern weinig wind stond. Kort voor zonsondergang werd het terug droger en de Nimbostratus bewolking ging over in een mix van Altostratus, pannus en Stratocumulus met wat Cumulusachtige wolkenflarden er tussen gemengd. In het westen zagen we een oranje band van helder licht die op een poging van de opklaringen om ons te bereiken leek te wijzen. Het koelde verder af naar de uiteindelijke minima van 5,3 graden en na zonsondergang begonnen er dan stilaan opklaringen binnen te trekken vanuit het noordwesten. Het neerslagtotaal waarmee we eindigden was weer erg fors met 10,0 mm.
Dinsdag, 26 maart 2024
In het noorden was de lucht nog blauw met Cirrostratusbewolking maar vanuit het zuiden kwam er dikke Altostratus opzetten waaronder ook wat Altocumulus hing. Door die opklaringen was het tamelijk fris met minima van 4,3 graden. Het ging eerst tamelijk snel met de wolkeninvasie en op de radarbeelden waren snel naderende neerslaggebieden te zien, maar in de praktijk bleek het uiteindelijk mee te vallen. De bewolking had na een paar uur de neiging om weer dunner te worden en tegen de middag kwam de zon er zowaar terug door. Het was dan wel in een wat waterig versie maar in elk geval zijn we een stuk beter af dan de weermodellen ons al een tijdje voorschotelden voor vandaag, het leek immers eerst nog een compleet verregende dag te gaan worden. Tijdens de namiddag leek de bewolking het opnieuw te willen proberen en kregen we terug met dikke Altostratus en Altocumulus te maken. Dit werd echter eveneens al snel gevolgd door zonnig weer waarbij de lucht zelfs eventjes mooi blauw kleurde en er vooral Altocumulusbanken te zien waren. Deze laatste hadden zomerse trekjes met floccus en castellanus erin. En het voelde ook al bijna zo aan met temperaturen die naar 14,7 graden stegen en slechts een zwakke zuidelijke wind. De volgende aanval van de wolken was echter definitief en ze ging deze keer dan toch nog gepaard met de regen die voorspeld was. De hoeveelheden bleven echter beperkt en het was amper genoeg om de grond nat te malen. Later op de avond volgden er zelfs weer lange droge perioden. De bewolking bleven we wel houden en het bleef daarbij ook erg zacht, deels ook door de aanvoer van warmere lucht door de zuidelijke winden die volgens de weerkaarten over een tamelijk lang traject uit deze richting kwamen. Ons weer kwam dus uit het diepe zuiden al zag het er visueel misschien niet zo uit. Het gedruppel bleek uiteindelijk goed te zijn voor een bescheiden dagtotaal van 0,2 mm.