En veel minder strak dan op Groenland. Antarctica is natuurlijk ook veel groter, en met het atypische Antarctisch Schiereiland er bij.
Dat er in maart-mei de meeste aanwas is ligt wel voor de hand. Het smeltseizoen is dan voorbij. Er is dan nog niet zo veel zeeijs en de lucht is nog niet zo ver afgekoeld. Dus er nog steeds veel vocht beschikbaar voor sneeuwval.
Opvallend is de dip in juni en juli, waarna er in augustus weer meer neerslag valt. Vermoedelijk is er in juni en juli meer aflandige wind. Het massaverlies door beweging van het ijs gaat in de winter ook gewoon door. Het ijs hoeft niet te smelten: zodra het de Grounding Line passeert telt het niet meer mee voor de ijsmassa boven de zeespiegel.
Het lijkt er ook een beetje op dat het patroon naar voren verschuift. In 2004-2010 was de meeste aanwas in mei te zien; in recente jaren was dat in april. De aangroei van september (2004-2010) zien we nu terug in augustus. Maar de datareeks is kort en grillig; dus misschien zegt dat wel niet zo veel.
