Zondag, 3 april 2005
Van de opstomende wolkenband gisteren was er vandaag totaal niks meer te merken. Er was niets dan een schitterende lentezon te zien en onder impuls van zeer zachte lucht uit het zuiden werd het kwik omhoog geslingerd tot zomerse waarden; van 8,3 tot 22,2 graden. In de namiddag verscheen er dan toch bewolking en aan de structuur ervan (een sterk afgebakende lijn van Cumuli Congesti) viel af te leiden dat het om een prefrontale convergentielijn ging, met andere woorden een typisch zomerse configuratie. Maar het is natuurlijk nog lang geen zomer en de convergentielijn kon zich dan ook nog niet ontwikkelen tot een forse onweerszone, al was er wel de typische toename van koelere wind te bemerken eens het zootje over ons heen trok. Hiermee is dan ook de tendens gezet naar een heel ander weertype waar we geleidelijk zullen in terecht komen de komende week. Morgen kan nog vrij aardig beginnen, maar het koufront zelf zou dan tegen de avond haar doortocht beginnen en de dagen erna zou een volgende depressie met heel wat wind en regen over ons trekken met naar het einde van de werkweek toe een reeks klassieke aprilse grillen.
Maandag, 3 april 2006
Reeds in de vroege ochtenduurtjes kregen we vandaag opnieuw af te rekenen met regen die in de vorm van buien in de Malderse pluviometer belandde. De buien werden weliswaar afgewisseld met langdurige droge perioden, maar de opklaringen waren in verhouding stukken kleiner waardoor we de zon maar nauwelijks konden waarnemen vandaag. Desalniettemin zorgden die paar opklaringen voor wondermooie wolkenlandschappen, terwijl de buienmolen kort na de middag haar hoogtepunt bereikte met de ontwikkeling van een aantal pittige onweders die onderandere Brussel in het visier kregen maar geen enkele interesse toonden voor het Malderse waar men er met wat nieuwe regenbuitjes vanaf kwam. Bij het vallen van de avond zijn de opklaringen door de afnemende thermiek flink aan het uitbreiden en dit zal komende nacht wellicht zijn gevolgen hebben voor het kwik dat zich vandaag nog redelijk uit de slag kon trekken met waarden tussen 7,2 en 12,0 graden. De buitjes die we op ons dak kregen zorgden voor een neerslagtotaal van 2,4 mm en last but not least heeft de wid zich wat kalm(er) gehouden met hoogstens 38,6 km/h uit het WNW. Noordelijke luchtstromingen en vorstige nachten, tezamen met meer zon en minder neerslag of wind overdag zullen de komende dagen ons deel zijn, maar tegen het weekend lijkt er weer een duidelijke verzachting in de maak te zijn met temperaturen die weer de tiengradengrens gaan opzoeken. De prijs die we hiervoor zullen betalen is een alweer toenemende neerslagactiviteit, bewolking en wind.
Dinsdag, 3 april 2007
We tapten vanmorgen duidelijk uit een heel ander vaatje dan gisteren. Het vaatje was weliswaar leeg doordat het koufront dat doorheen de Lage landen trekt, letterlijk is plat geknepen onder invloed van de krachtige hogedrukgebieden in de buurt, maar de temperatuur trok zich er weinig van aan en is een heel eind naar beneden gezakt zoals het bij een actief koufront hoort. Het weersbeeld was bovendien erg somber met veel laaghangende wolken die een groot deel van de voormiddag in een sombere sfeer hebben gehuld. Het duurde tot rond de middag eer de bewolking voldoende week om een wat vriendelijker weersbeeld ten toon te spreiden, maar dit was slechts tijdelijk want in de loop van de namiddag kwam de bewolking weer massaal opzetten. Nieuwe opklaringen deden in de tweede helft van de namiddag hun intrede vanuit het noorden, maar de bewolking deed steeds nieuwe tegenaanvallen om de terugkeer van het lenteweer te stuiten. Pas naar zonsondergang toe werden de opklaringen breder terwijl de resterende Stratus fractus bewolking gezelschap kreeg van Cirrus die vanuit het oosten kwam binnendrijven. Veel maakte dit niet goed want de zon was reeds zo goed als onder gegaan en in plaats van opwarmen, koelde het alleen maar sneller af. Het is dan ook weinig verwonderlijk dat het kwik uitermate laag scoorde in vergelijking met de voorbije dagen. We haalden nog maar 5,2 tot 12,1 graden, waarbij de echte minima wellicht vanavond nog moeten bereikt worden onder de breder wordende opklaringen. Bij dit alles voelde de noordenwind bij dit alles vandaag erg guur aan met snelheden tot 30,6 km/h. Maar ondanks dit alles hebben we het ook overdag volledig droog gehouden.
Donderdag, 3 april 2008
Het grootste deel van de dag was het weersbeeld vrijwel identiek aan dat van gisteren, zij het dat er tijdens de voormiddag nog wat opklaringen te zien waren. Deze werden al snel opgevuld door stapelwolken die tegen de avond, als de thermiek door de zon afnam, weer verdwenen en plaats maakten voor nieuwe opklaringen. De opklaringen leken zich sneller uit te breiden dan gisteren, en nog voor zonsondergang was het reeds volledig helder. Ondanks de bewolking zaten de temperaturen nog op een redelijk niveau met 3,4 tot 11,3 graden, zeker in vergelijking met wat ons komend weekend en begin volgende week wordt voorspeld. Het was een eerder rustige dag met een noordelijk briesje dat hooguit 25,7 km/h haalde. Het neerslagtotaal van deze dag bereikte 0,0 mm.
Vrijdag, 3 april 2009
Het begon vandaag weer erg veelbelovend met een heldere hemel en uitbundige zonneschijn. Doch de atmosfeer vulde zich geleidelijk met vocht waardoor het erg heiig werd en er in het Malderse luchtruim niet veel blauw meer te zien was. Bij dit alles waren er echter nog geen wolken herkenbaar. Het binnenstromen van koele zeelucht zorgde in het westen van het land echter al snel voor Stratusbewolking, welke aanleiding gaf tot zeer grote temperatuur contrasten. Op een gegeven moment schommelden de temperaturen in het binnenland rond de 21 graden terwijl het aan de kust op hetzelfde moment slechts 6 graden was. Malderen bevond zich duidelijk bij de gelukkigen en kon genieten van kwikstanden tot 23,1 graden bij een west- noordwestelijk briesje tot 19,3 km/h. Op het einde van de namiddag leek de koele lucht ook hier haar intrede te maken, maar veel verder dan een aangenaam verfrissende wind is het nog niet gekomen. Wel verschenen er op de radar buien die zich boven Limburg leken op te houden, dus de temperatuurverschillen zijn niet overal zonder gevolgen gebleven. De eerste bewolking werd in Malderen pas laat in de avond zichtbaar als Stratocumulusveldjes die langzaam voorbij de maanschijf dreven. We eindigden nog steeds droog met 0,0 mm neerslagtotaal.
Zaterdag, 3 april 2010
Het was vanmorgen opnieuw aan de frisse kant met minima van 5,7 graden, doch dankzij de bewolking konden lagere temperaturen vermeden worden. Bewolking hing er inderdaad, want het was een erg sombere en kille bedoening tijdens de eerste helft van de voormiddag, waarbij het ook nog eens lichtjes regende. Gelukkig kwamen er vervolgens opklaringen binnengedreven waardoor we naar de middag toe steeds meer de zon te zien kregen. Het kon hierbij opwarmen tot 13,2 graden, terwijl de wind het zuid- zuidwesten opzocht met snelheden tot 38,6 km/h. De vochtige zeelucht werd hierdoor echter onstabiel en er ontwikkelden zich buien waar plaatselijk zelfs onweer op zat. Tijdens de namiddag kregen we aanvankelijk een afwisseling van diepblauwe luchten en fraaie buienwolken te zien, waarna we tijdens de tweede helft van de namiddag opnieuw een aantal buien te verwerken kregen in Malderen. Geen zware buien, maar ze waren talrijk en lang genoeg om een aardige hoeveelheid neerslag achter te laten. Ten westen van ons kwam het ook tot onweer waardoor we enkele keren de donder konden horen in de verte, maar later volgden opnieuw gewone regenbuien. Tijdens de avond werden de opklaringen opnieuw breder, maar er waren nog steeds ijskappen van buienwolken te zien. Deze hadden hun interesse in een Malders bezoekje echter grotendeels verloren waardoor het een rustige maar eerder frisse avond werd. Het neerslagtotaal bleef onbekend door een technische storing.
Zondag, 3 april 2011
Kort na middernacht is het koufront met een aantal regenbuien door Malderen getrokken. De neerslag viel erg mee (of tegen voor de tuinbouwsector) want er stond niet meer dan 0,0 mm op de teller. Dit zou ook het dagtotaal worden, want het koufront bleef overdag net ten oosten van ons slepen waardoor het droog, rustig en vooral koel bleef. Voor het eerst dit jaar waren er weer onweersmeldingen (winterse buienconfiguraties niet inbegrepen) en als we de radar mogen geloven zouden er afgelopen nacht ook in Malderen op zijn minst een paar bliksemflitsen zichtbaar moeten geweest zijn. Tegen alle verwachting in klaarde het tegen de middag plots op vanuit het zuiden en konden we alsnog van een fraai lenteweertje genieten. De temperatuur steeg van 9,4 tot 16,5 graden en de bewolking ging over van Altostratus met Cumulus fractus en Stratocumulus castellanus naar Cirrus met wat Altocumulus translucidus ertussen. Vanuit het zuiden kwamen dreigende Stratocumulus castellanus velden opzetten terwijl de Cirrusbewolking dikker werd en overging in aardedonkere Altostratus. Een flinke zondvloed leek ons deel te worden, maar het bleef droog en vooral rustig. De wind die aanvankelijk nog snelheden tot 30,6 km/h uit het westen haalde, viel immers helemaal weg en er daalde een doodse stilte neer over het weerstation. Zeker geen stilte voor de storm want voor de rest van de dag bleef de lucht boven ons letterlijk stilstaan. Boven ons was er wel wat beweging te zien aan de Altostratus en Altocumulus lenticulariswolken die voortdurend van vorm veranderden, maar helemaal onschuldig bleken te zijn. Door de bewolking en het ontbreken van enige wind werd de in vergelijking met gisteren koele lentedag gevolgd door een redelijk zacht aanvoelende avond bij een te verwaarlozen afkoeling.
Dinsdag, 3 april 2012
We begonnen de dag in lichtbewolkte omstandigheden en bij minima van 2,8 graden. De Altocumuluswolken hebben kennelijk plaats gemaakt voor Cirrus en Cirrostratus maar ook deze hadden weinig invloed op het vriendelijke en zonnige weertype waarmee we van start zijn gegaan. In de loop van de dag werden er stapelwolken gevormd en dreef er wat Stratocumulusbewolking voorbij, wat evenmin invloed had op het zonnige en zachte lenteweer. Dit in tegenstelling tot het noorden van Nederland waar men zich tevreden moest stellen met maxima net boven 5 graden en grijs weer met motregen. In Malderen liep het kwik tijdens de namiddag op tot 18,0 graden en er stond een zachte wind die naar het zuidwesten draaide met 32,2 km/h uit het noord- noordoosten als uitschieter. De warmte bleef tamelijk goed hangen al konden we zeker nog niet van terrasjes- of zwemweer spreken na zonsondergang. Op de radarbeelden zagen we ondertussen hoe onweers - en regengebieden pogingen deden om het land te veroveren, maar dat lukte maar gedeeltelijk en Malderen bleef gespaard zodat we alweer met 0,0 mm konden/moesten afsluiten.
Woensdag, 3 april 2013
De temperaturen zijn vanochtend een stuk minder laag uitgekomen dan de voorbije dagen, maar vriezen deed het nog steeds onder de open hemel bij minima van -0,9 graden. Bij zonsopgang maakte deze een fletse, nevelige indruk en dat was natuurlijk al een eerste teken dat het einde van de zonnige periode nabij is. Er verschenen dunne Stratocumulusveldjes die talrijker, uitgestrekter en dikker werden. Binnen de kortste keren was het zwaarbewolkt tot betrokken en tot overmaat van ramp was de schrale noordoostenwind nog steeds in topvorm met snelheden tot 27,4 km/h. De omgeving lag er kurkdroog bij door de lage vochtigheidsgraad waarmee we al dagenlang te maken hebben in combinatie met de wind. Op sommige plaatsen leek het zelfs alsof we een flinke droogte achter de rug hadden middenin de zomer, al ontbrak de bijhorende hittegolf en het (slaphangende) loof natuurlijk. Warmer dan 7,9 graden werd het niet maar de aanhoudende wind en bewolking zorgden ervoor dat het 's avonds niet zo snel meer afkoelde. Misschien zit er wel een vorstvrije nacht aan te komen, maar in elk geval kunnen we van een neerslagvrije dag spreken met 0,0 mm in de pluviometer.
Donderdag, 3 april 2014
Het is tijdens de nacht aardig afgekoeld, maar koud was het zeker niet bij minima van 11,3 graden terwijl het in Nederland een heel ander verhaal was met temperaturen die er tot 3 graden zakten op de koelste plaatsen met uiteraard lichte grondvorst. De oorzaak van de temperatuurverschillen was wellicht weer te zoeken bij de bewolking, want de hemel was vanochtend weer behoorlijk versluierd terwijl er vooral ten zuiden van ons veel dichte Altostratus bewolking te zien was. Een blik op de satellietbeelden leerde ons dat we niet te veel meer hoefden te verwachten qua lenteweer want de stroming kwam vanuit Frankrijk waar een onweerscomplex à volonté bewolking genereerde die vervolgens netjes werd afgevoerd richting Malderen. In het noorden was de hemel nog blauw maar al snel breidde de Altostratusbewolking zich uit over de rest van het luchtruim en volgde er een sombere episode. Toch gaven de weergoden ons nog even respijt want we kwamen spoedig weer in een gordel met opklaringen terecht zodat het terug zonnig werd bij kwikstanden tot 21,5 graden en slechts een zeer zwak zuid- zuidwestelijk briesje. In de loop van de namiddag zagen we het luchtruim dan definitief dichttrekken vanuit het zuiden en volgde er grijs, klam en duister maar droog weer. Buien waren er nochtans ook, maar die waren gereserveerd voor onze noorderburen en je kon ze maar beter niet op je dak krijgen daar de neerslag vermengd was met Saharazand. Degenen die met onweer en verfrissende buien te maken kregen werden dus meteen met een bruinrode smurrie volgekladderd. Malderen bevond zich in een gebied met frontale (advectieve) neerslag, maar deze verdampte voor ze de grond bereikte en we kregen enkel valstrepen te zien onder de Altostratus bewolking die er op de satellietbeelden overigens zeer indrukwekkend uitzag door de grote hoogte waarop de bewolking voorkwam. Het dikke wolkendek hield de warmte goed vast zodat het zeker niet koud werd en we de 0,0 mm neerslag dus in droge en zachte omstandigheden konden optekenen.
Vrijdag, 3 april 2015
De regenzone die gisterenvoormiddag als koufront naar het zuiden is getrokken, kwam nu via een golf vanuit het westen weer opzetten als warmtefront. Hierdoor zat alles bij zonsopgang al snel volgesmeerd met Altostratus bewolking die echter in warme kleuren oplichtte voordat het grijs en kil werd. In het oosten waren immers nog opklaringen waarlangs de laatste stralen van het eerste zonlicht nog tot bij ons konden doordringen. De bewolking was net op tijd om vorstige toestanden te voorkomen en dus werd het niet kouder dan ... graden. Meer naar het noordoosten en oosten toe heeft het wel gevroren en ook aan de grond in Malderen kwam het wellicht nog net tot negatieve temperaturen. Voor de rest van de dag bleef het kil en somber met af en toe perioden van lichte of matige regen. Warmer dan ... graden werd het niet maar het was wel een verademing om dit koude weertype eens zonder een beukende stormwind te mogen trotseren. Nu was dat slechts een zwak briesje uit het zuidoosten. De bewolking kwam niet verder dan halverwege Nederland waardoor men in de noordelijke helft van de Benelux van een heel ander weertype kon genieten met veel zon en stapelwolken. Tegen de avond hield het gedruppel in Malderen op maar de zon kregen we hier niet meer te zien en de avond verliep kil en grijs. We kwamen uit op een bescheiden neerslagtotaal van ... mm.
Zondag, 3 april 2016
Tijdens de nacht is er steeds zachtere lucht binnen gesijpeld, een proces dat reeds gisterenavond op gang is gekomen. De minima van 12,5 graden werden dan ook al heel vroeg bereikt, en ondanks de zachtheid was het licht bewolkt tot helder met hooguit wat Cumulus fractus. De lucht was diepblauw en de zon gaf meteen het beste van zichzelf waardoor het zelfs aan zomer deed denken bij zeer snel stijgende temperaturen. Natuurlijk was het nog geen echte zomer, maar maxima van 22,7 graden waren voor velen een verademing. Tijdens de namiddag verschenen er Cumuluswolken die zich in clusters leken te groeperen en duidelijk door andere krachten werden opgebouwd dan de klassieke mooiweerswolkjes. Die krachten werden duidelijk in de vorm van Altocumulus lenticularis in het westen op nadering van een koufront. Verder was er ook een voelbare kracht, namelijk de zuidwestenwind die tijdelijk vrij krachtig was maar aanvoelde als een warmeluchtblazer. We kregen steeds meer van deze toch wel forse Cumuluswolken te zien al werden ze na een tijdje verdreven door toenemende en steeds dikker wordende Altocumulus bewolking vanuit het westen en zuidwesten. De atmosfeer was duidelijk onstabiel aan de talloze Castellanus structuren te zien die er in de wolken te herkennen vielen en in het zuidwesten zag het er steeds dreigender uit. Tijdens de avond vielen er weer wat gaatjes in de bewolking en zagen we de blauwe lucht weer in een onstabiel ogende mix van Altocumulus en uit castellanus bewolking gevormde Cumuli. Toch slaagden de buien er niet in om ons voor middernacht te bereiken waardoor we andermaal een neerslagtotaal van 0,0 mm konden vaststellen.
Maandag, 3 april 2017
Door de zeer heldere lucht en schitterende sterrenhemel die gisteren nog te bewonderen viel, leek het alsof het nooit nog zou bewolkt kunnen raken in Malderen. Maar tegen het ochtendgloren leek het net alsof het nooit meer zou opklaren want een dichte mistlaag onttrok alles aan het oog en deze ging over in Stratusbewolking. En het was Stratus van het soort dat tijdens de winter garant staat voor een goede afzet van valium en consoorten. Voor de plantjes was dit echter goed nieuws want het is uiteindelijk niet kouder dan 6,3 graden geworden zodat algemene vorst dan toch niet aan de orde was. Zoals bij Stratusvelden ook typisch is, zijn de weersverschillen die op zeer korte afstanden optraden: zo loste de bewolking boven de steden erg snel op of bleef ze daar zelfs afwezig terwijl het platteland urenlang onder de grijze soep bleef steken. Vooral in Brussel was het bijvoorbeeld zeer helder en aangenaam voorjaarsweer waarbij het contrast met het grijze Malderen bijna niet groter kon zijn. Tijdens de namiddag keerde het tij gelukkig en bleek iedereen al snel gelijk voor de wet te zijn toen de Stratusbewolking ook boven het platteland ging oplossen. Ze ging daarbij over in Stratus fractus en na verloop van tijd was er geen bewolking meer te zien buiten enkele Cumuluswolken die zich uit deze losse wolkenflarden wisten te ontwikkelen. Vanuit Malderen waren deze stapelwolken vooral in het zuiden te zien. Tegen het einde van de namiddag losten ook deze wolken op en werd het opnieuw volledig helder waarbij we door de zwakke westenwind weer met een zomergevoel van de lentezon konden genieten. De temperaturen zijn daarbij nog kunnen stijgen tot 16,9 graden. Na zonsondergang vond er echter een waanzinnig snelle afkoeling plaats waardoor er van terrasjes doen in openlucht geen sprake was, of het moesten al stoere binken met een dikke berenhuid geweest zijn. Hoewel er tijdens de ochtend wat fijne motregenachtige druppeltjes uit de mist leken te komen, bleken de pluviometers weinig zin te hebben om daaraan mee te werken waardoor we terug afsloten met een dagtotaal van 0,0 mm.
Dinsdag, 3 april 2018
Het leek wel zomer met temperaturen die niet beneden 8,8 graden zijn gezakt en tijdens de ochtend zag het er onstabiel uit met veel middelhoge bewolking. Soms regende het terwijl er opklaringen boven ons hingen, en dan was het weer droog met dreigende luchten vanuit het zuidwesten. In de loop van de dag nam de onstabiliteit toe en werden er op steeds meer plaatsen buien gemeld. Maar door de zachte temperaturen die 16,1 graden haalden bleef het iets zomers/tropisch uitstralen. De wind was zwak uit westelijke tot zuidwestelijke richtingen. Kort voor zonsondergang leken de buien een hoogtepunt te bereiken toen het volledige luchtruim vol zat met stevige Cumulonimbi en bijhorende Cirrus densus. Op de ene plaats was het droog en andere plaatsen kregen onweer te verwerken. In Malderen was de samenstelling van de buien niet geheel duidelijk en het neerslagtotaal was ook onbekend door gedruppel rond en na middernacht. Een nieuwe speler op het weerstoneel was echter de wind die laat in de avond fel aanwakkerde waardoor we wel middenin een storm leken verzeild te zijn geraakt.
Woensdag, 3 april 2019
We zaten vanochtend al een eind in de onstabiele poollucht en diverse buienwolken tekenden zich af aan het uitspansel. In Malderen bleef het voorlopig echter droog en bleef het genot van de weerliefhebber beperkt tot de prachtige wolkenlandschappen. Ondertussen kwam het in Brussel al tot stortbuien en hagel maar omstreeks 11h konden we in Malderen dan toch al een eerste bui meepikken die goed was voor de eerste 2,8 mm. Daarna was het weer een komen en gaan van dreigende wolkenluchten en opklaringen en tegen de avond volgde er een nieuwe reeks buien die duidelijk meer opleverden dan hun voorganger overdag. Na verschillende buien werd het neerslagtotaal naar 6,3 mm gebombardeerd en heeft de natuur weer een aardig slokje gekregen om verder te kunnen. De buien hielden nog net op tijd op om een mooie zonsondergang toe te laten waarbij oranje kleuren alles even in vuur en vlam leken te zetten alvorens er een blauwachtige gloed over ons neerdaalde die rust en vrede leek te brengen. Maar dat zou je niet meteen aan de enthousiaste tuinierder merken die alles door het mooie lenteweer weer buiten heeft gehaald en nu dus weer voor het leven van zijn/haar planten mocht knokken terwijl het kwik onstuitbaar op het vriespunt afstevende. En dat presteerde overdag al erg magertjes met 3,3 tot 12,5 graden wat zeker tijdens de windvlagen bij buien nogal ongezellig was. Die wind is tijdens de avond overigens weer gaan liggen waardoor de mars naar het vriespunt alleen maar versneld werd.
Vrijdag, 3 april 2020
Bij minima van 3,4 graden was er deze keer geen rijp te zien al zal het aan de grond toch niet veel gescheeld hebben. Het was niet meer volledig helder want er hingen hier en daar Stratocumulusvelden en er dreven overdag gebieden met dikkere bewolking voorbij. Deze leken door convectiestromen bijgevoederd te worden waardoor de zon er weer een flinke kluif aan had. Maar tijdens de namiddag begon het dan toch weer wat op te klaren vanuit het noordwesten en samen met een westelijk briesje stroomde er ook iets zachtere lucht binnen. Dit bracht het kwik op 13,4 graden en vooral aan het begin van de avond was het nog best aangenaam toeven buiten met weinig wind en redelijk wat zonneschijn. Er bleven ondertussen wel nog Stratocumulusvelden voorbij komen en na zonsondergang leek deze bewolking zelfs weer dikker en prominenter te worden. Hoe dan ook was ze niet meer in staat om neerslag voort te brengen en bleef het totaal dus weer op 0,0 mm steken. Af en toe zagen we de wassende maan nog door een gaatje priemen terwijl het volledig windstil werd later op de avond.
Zaterdag, 3 april 2021
Het was erg fris met minima van 3,9 graden maar er hingen opklaringen die dankzij het gebroken Stratocumulusdek mogelijk waren. De zon kregen we dus regelmatig te zien en het was ook erg sfeervol door de ochtenddauw die zich heeft kunnen vormen onder de open hemel. We kregen echter al snel te maken met een kille noordenwind en ondanks de weldaad aan licht en de ontluikende natuur zette dit een domper op de lentesfeer. Hoe dan ook was het op beschutte plaatsen in de zon aangenaam toeven ondanks de koele maxima van 13,4 graden. Stratocumulusvelden en opklaringen bleven elkaar afwisselen waarbij de bewolkingsgraad rond 4/8 bleef schommelen. Tijdelijk ontstonden er ook wat Cumuluswolkjes. Halverwege de namiddag leek de bewolking dan toch op te trekken en kregen we een bijna heldere episode waarbij opviel dat de blauwe lucht een wat wazige indruk maakte. Daarna verschenen er terug Stratocumulusvelden en in de hogere luchtlagen liep ondertussen Cirrus en Cirrostratubewolking binnen. De kleuren werden zachter en dit kwam de sfeer bij zonsondergang ten goede. Een vurige zonsondergang met rood- en oranjetinten zat er desondanks niet in. Het koelde snel af tijdens de avond en zeker met de nog doorstaande noordenwind was dit goed voelbaar. Gelukkig hoefden we daar niet meer doorheen om het neerslagtotaal van 0,0 mm op te tekenen.
Zondag, 3 april 2022
Met minima van -4,0 graden is deze nacht zoals gevreesd zelfs nog kouder geworden dan wat we in de hele winter gezien hebben. Er werd flink wat ijs gevormd en de reeds uitgelopen vegetatie werd bijna helemaal gekortwiekt door deze vlijmscherpe uithaal van Thialf die zijn wekker dit jaar duidelijk niet gezet heeft. Vanuit Nederland kwamen zelfs absurde berichten binnen van een (ondiepe) natuurijsbaan die kon open gaan waardoor er voor het eerst sinds eeuwen in april kon geschaatst worden. De aangevoerde lucht was droog met zeer lage dauwpunten tot gevolg en in deze omstandigheden kon het ijs bijna de hele dag door standhouden. Toch leek het erop dat de scherpste kantjes er in de loop van de dag begonnen af te gaan, de wind was niet zo brutaal meer en kromp later naar meer noordelijke richtingen, de zon kon langer schijnen voordat alles weer dicht smeerde met tot Stratocumulus uitspreidende stapelwolken en de buitjes die later vielen bestonden weer (gedeeltelijk) uit regen bij maximaal 12,2 graden. Er begon ook een melkachtige tint in de blauwe lucht te komen terwijl het invallende zonlicht ook een meer geelachtige kleur begon te krijgen. Tekenen dat een frontale regenzone ons spoedig in een zachtere luchtsoort zal brengen. Voorlopig was het zover nog niet en was het tijdens de avond weer alle hens aan dek om alles in stelling te brengen voor wat hopelijk de laatste vorstnacht zal zijn. De bewolking loste na zonsondergang immers terug bijna volledig op waarbij er enkel een paar Cirrusplukken en een Altocumulusbankje overbleven. De pseudobuitjes hebben vandaag 0,1 mm aan neerslagtotaal opgeleverd.
Maandag, 3 april 2023
De bewolking is tijdens de nacht helemaal opgelost waardoor we onder een azuurblauwe hemel ontwaakten. Het is afgekoeld tot -1,4 graden en de omgeving lag er lichtjes berijpt bij terwijl er op plassen en beken ijs is gevormd. Daarna was het dan een en al zonneschijn wat de klok sloeg en moet het dus voor velen een echte verademing geweest zijn na de sombere toestanden die we de voorbije maanden gekend hebben. Kort voor de middag leek het echter mis te gaan toen er plotseling overal Cumuluswolken werden gevormd, maar gelukkig was dat maar heel tijdelijk en klaarde het weer op vanuit het oosten. Een erg schrale noordoostenwind zorgde er echter voor dat het nog lang geen tijd was om de zomerkledij boven te halen tenzij het was om die eventuele sjaal of handschoenen te zoeken die er misschien tussen zijn geraakt. Meer dan 10,7 graden hoefden we dan ook niet te verwachten ondanks de zuiders ogende hemel en de erg felle zonneschijn. Tijdens de avond koelde het weer bliksemsnel af en zaten we binnen de kortste keren weer erg dicht bij het vriespunt. Met een neerslagtotaal van 0,0 mm konden we nog eens een droge dag bijschrijven.
Woensdag, 3 april 2024
Tijdens de nacht is het bijna continu blijven regenen, zij het aan een eerder lichte tot matige intensiteit. Het kwik is daarbij weggezakt naar 9,9 graden. Tegen de ochtend regende het nog steeds, maar we kregen meer en meer te maken met motregen uit Stratus bewolking, en deze viel slechts in erg kleine hoeveelheden naar beneden waardoor het weinig toevoegde aan de pluviometers. Het voelde ondanks het ontbreken van zonneschijn broeierig aan (bij maximaal 15,0 graden) en dat was natuurlijk geen wonder daar we ons in de warme sector van de langs trekkende depressie bevonden. Het was dus wachten op het koufront om ons verlossing uit de somberheid te brengen die we dan zouden betalen met frissere weersomstandigheden. Omstreeks 17H was het dan zover en konden we zelfs voor dit font uit de laaghangende Stratus zien open scheuren waardoor we een subliem uitzicht kregen op de stevige stapelwolken die zich scherp aftekenden tegenover de diepblauwe lucht met hun spierwitte kleuren. Het deel van het koufront dat over ons trok scheurde af van het front zelf en ging als een afzonderlijke vore binnenin de warme sector een eigen leventje leiden. Hierdoor leek het alsof we twee keer met de buien te maken zouden krijgen als extra bonus voor de liefhebber. Maar al snel bleek dat net het omgekeerde waar was. De buien uit deze vore en die uit het koufront zelf misten ons en uiteindelijk bleef het gewoon droog. Het leek het zoveelste staaltje te zijn van de indrukwekkende anti- buien magie van Londerzeel. Hoe dan ook, de prachtige wolkenlandschappen konden ze ons niet meer afnemen en ook de snelle overgang van broeierig en zacht naar de kille polaire lucht die vervolgens binnenviel op enkele minuten tijd, maakte de frontpassage hier toch nog erg boeiend. De zon kwam er nu weer geregeld door al maakte de plots opstekende stormachtige wind het erg onaangenaam buiten en soms zelfs gevaarlijk door rondvliegende voorwerpen. Na een uurtje kwam er dichte Stratocumulus opzetten waardoor deze dag even somber eindigde als ze begonnen was, maar nu met de kilte en de onaangename wind er bovenop. Het was weer tijd om naar wintermodus om te schakelen en weer gezellig te cocoonen bij de haard terwijl de heen en weer zwiepende pluviometer onder het gebulder van de windvlagen een dagtotaal van 2,0 mm aangaf.