Flashback: 17 april 2005 - 2024

Bericht van: Hendrik (Londerzeel-B) , 17-04-2025 19:01 

 

 

 

 

Zondag, 17 april 2005

 

Als vervolg op het sombere herfstachtige weer van gisteren, werd het vandaag zo mogelijk nog erger met de ganse dag door een egaal grijs stratusdek waarin geen enkele verandering kwam in de loop van de dag. De eerste uren van de daglichtperiode verliepen onder een dikke mistlaag die in de loop van de voormiddag wat opsteeg en zo overging in de laaghangende bewolking. Het was hierbij erg fris met temperaturen tussen 7,0 en 10,4 graden en de noordwestelijke wind haalde maximaal 29 km/h. We kunnen het misschien als positief beschouwen dat het droog bleef, al werd het daardoor nog saaier. Hoe dan ook, de weerkaarten tonen een zeer actieve regenzone die onze kant op komt en ons morgen flink zal overspoelen. Alsof de regenzone er niet genoeg kan van krijgen, zal hij volgens de weermodellen vanaf dinsdag terugkeren en ons nog een tweede keer onderdompelen in nattigheid om dan vervolgens op woensdag en donderdag boven ons uit te sterven wat wellicht opnieuw saai en grijs herfstweer zal opleveren.

 

 

Maandag, 17 april 2006

 

Nadat een licht regenbuitje halverwege de voormiddag het Malderse landschap bevochtigde met 0,2 mm neerslag, volgde een droge lentedag waarbij de bewolking voor de hoofdrol ging maar toch nog voldoende ruimte liet om ons regelmatig met wat zonnestraaltjes te verblijden. De bewolking bestond voornamelijk uit Cumulus en Stratocumulus, en trok zich naar zonsondergang toe terug naar het zuidoosten zodat we in extremis nog van brede opklaringen konden genieten. De temperaturen waren terug aan de zachte kant met waarden tussen 9,6 en 15,9 graden terwijl de noordwestelijke wind het eerder bescheiden hield met snelheden tot 29 km/h. De brede opklaringen waar we momenteel in vertoeven zijn echter gevormd door verticale luchtbewegingen die worden getriggerd door een buienlijntje dat al een hele tijd boven Nederland hangt en in de late avonduurtjes ook Malderen met een bezoekje zal vereren. Achter de buienlijn zit iets koelere lucht waarin zich net als vandaag wolkenvelden en een paar afzonderlijke buitjes kunnen ontwikkelen waarbij de bewolking vooral kort na de middag talrijk zal aanwezig zijn, maar tevens ook regelmatig opklaringen de revue zullen passeren.

 

 

Dinsdag, 17 april 2007

 

Van hoogzomer was er vanochtend geen sprake meer: de dag werd onder een loodgrijze Stratuslucht aangevat waarbij de zachte minima van 10,3 graden slechts een herinnering zijn aan de tropische toestanden die zich hier heel recent hebben afgespeeld. De laaghangende bewolking bleef tot kort voor de middag intact vooraleer ze langzaam maar zeker begon uit elkaar te brokkelen en over te gaan in Stratus fractus. De wind bleef tevens een stuk kalmer met hooguit 19,3 km/h uit het noorden. Een hervatting van het zeer zonnige weer dat we gewend zijn betekende dit echter niet want enkele kilometers hogerop bevond zich een Cirrostratuslaag die het de zon knap lastig bleef maken. De resterende Stratus fractus ging over in Cumulusbewolking doordat het weinige zonlicht dat erdoor raakte toch nog enige convectie op gang kon brengen. Hierbij kon het kwik oplopen naar 18,1 graden; maarliefst 10 graden minder dan gisteren rond deze tijd. Dit werd het weersbeeld waardoor het grootste deel van de namiddag gekenmerkt werd. De Cumuluswolkjes verdwenen naar de avond toe en vanuit het noorden kwamen tevens blauwe luchten binnendrijven waardoor de sluierbewolking in de late namiddag alsnog werd gereduceerd tot wat losse vederwolkjes aan een voorts strakblauwe lentehemel. Korte tijd later verschenen er weer wat Stratocumulusvelden vanuit het noordwesten, maar ook deze bleken al snel onschuldig te zijn en losten naar zonsondergang toe weer op. De dag wordt dus rustig en opnieuw kurkdroog afgesloten. Een flinke afkoeling tijdens de avonduurtjes maakt het buiten erg onaangenaam voor degenen die aan het zomerweer van de voorbije dagen gewend zijn, doch geen nood: een nieuwe 'hittegolf' naar Aprilse normen is volgens de weermodellen reeds in de maak...

 

 

Donderdag, 17 april 2008

 

De dag begint erg fraai en veelbelovend met brede opklaringen en nauwelijks bewolking. De stroming was echter naar het in deze tijd van het jaar nog koude noordoosten geruimd waardoor we opnieuw met flink wat nachtvorst geconfronteerd werden. Te Malderen resulteerde dit in minima van 0,0 graden (aan de grond wel flink onder het vriespunt). Overdag had de zon veel moeite om de thermische achterstand in te halen, maar achter glas of uit de wind kon je al van op en top lenteweer spreken. Er kwam wat thermiek opgang halverwege de voormiddag zodat de hemel werd getooid met verspreide stapelwolkjes (Cumulus mediocris) die meteen ook het weersbeeld voor het grootste deel van de dag gingen bepalen. Na de middag hadden ze de neiging om zich uit te spreiden tot Stratocumulus, maar dit gebeurde gelukkig op beperkte schaal zodat er weinig gevolgen waren voor het zonnige weersbeeld. We kwamen uiteindelijk bij maxima van 13,4 graden op het einde van de namiddag maar de schrale noordoostenwind spande ondertussen verder aan tot 25,7 km/h. Op het einde van de namiddag verscheen er hoge sluierbewolking aan de zuidelijke horizon die langzaam maar zeker verder oprukte naar het noorden. De stapelwolkjes waren ondertussen echter al grotendeels verdwenen. Later op de avond zorgde de sluierbewolking voor een erg fraaie zonsondergang waarbij de Malderse hemel heel even in vuur en vlam leek te staan, maar de sterke afkoeling die zich tijdens de avond inzette deed niet meteen aan vuur en vlammen denken. In vergelijking met gisteren en eergisteren lijkt de afkoeling nog een beetje mee te vallen waardoor we er wellicht overal met lichte vorst zullen vanaf komen deze nacht. Het etmaal werd uiteindelijk afgesloten met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

 

 

Vrijdag, 17 april 2009

 

Een onder ons doortrekkende depressie zorgde ervoor dat de stroming afgelopen nacht is gekanteld, en het koufront weer naar het zuidwesten werd geduwd. Het kreeg hierbij de eigenschappen van een warmtefront, wat resulteerde in een erg somber weerbeeld met laaghangende wolken en mist. Voor neerslag werd er uiteraard ook gezorgd, en deze was meer dan welkom na de zwakke schampschoten van de voorbije weken. Ze bereikte ons als lichte of matige regen, volledig ontdaan van onweersverschijnselen, terwijl de trage voortgang van het front zorgde voor een opvallend rustige atmosfeer. Door al dat vocht had de mist het prima naar de zin, en werd het zicht tijdelijk tot een paar honderd meter beperkt om tijdens de uren daarop weer langzaam te verbeteren. De bewolking bleef echter stand houden en zorgde voor flink wat regen die het grootste deel van de dag aan hield. Het duurde tot in de late namiddag eer het wat droger werd, maar ook dan viel er met tussenpozen nog wat druilerige motregen. Hoewel het de warme lucht is die weer dichterbij komt, was het vandaag een erg kille en herfstachtige bedoening met temperaturen die het bij 9,7 tot 10,8 graden hielden. Tegen zonsondergang leek er vanuit het noordoosten een neiging tot opklaringen te zijn, maar blauwe lucht kregen we voorlopig nog niet te zien. Met een neerslagtotaal van 3,4 mm zijn we weer goed gewapend voor de op handen zijnde droogte die op de prognosekaarten steeds meer vorm begint te krijgen. Naast regen en kilte was er vandaag ook wind, maar met snelheden tot 20,9 km/h uit het west- noordwesten viel daar niet veel op aan te merken.

 

 

Zaterdag, 17 april 2010

 

We ontwaakten vanochtend onder een diepblauwe hemel waarin niet het minste spoortje van bewolking te bekennen viel. Of van vliegtuigen, want een groot deel van het Europese luchtruim was nog steeds gesloten omwille van het 'verraderlijke' vulkaanstof. Het was frisjes tijdens de vroege ochtenduurtjes met minima die op 0,1 graden zijn uitgekomen. Onder invloed van de krachtige zon kon het echter snel opwarmen, en - tuineffect inbegrepen - konden we op maxima van 18,9 graden rekenen. Tijdens de namiddag waren er wat lichtere plekken te zien in de diepblauwe lucht, welke afkomstig waren van thermiekbellen die moeizaam probeerden om een Cumuluswolkje in elkaar te knutselen. Zonder resultaat echter, zodat de convectiestromingen onzichtbaar werden meegevoerd door het noordelijk briesje tot 17,7 km/h. Veel veranderde er niet aan het heldere en rustige weertype, behalve dan op thermisch gebied want onder de heldere hemel ging het kwik al snel weer onderuit. Het vriespunt en de ijskrabbertjes komen dus weer binnen handbereik, wat we dan weer niet kunnen zeggen van de regen na nog maar eens 0,0 mm afgelezen te hebben.

 

 

Zondag, 17 april 2011

 

We begonnen de dag onder een gesloten Stratus wolkendek waardoor het redelijk zacht bleef bij minima van 6,1 graden. Na een tijdje begon de Stratocumulusbewolking op te lossen en ontstonden er opklaringen. Er vormden zich terug stapelwolken, maar nu was er meer uitspreiding tot Stratocumulus, welke volgens de satellietbeelden van een zwak frontje leek afkomstig te zijn daar de bewolking zich in een band van de Britse Eilanden tot voorbij de Balkan uitstrekte. Ondanks dit alles was het aangenaam lenteweer bij maxima van 19,4 graden terwijl er een uitdrogende oostenwind stond met snelheden tot 17,7 km/h. De bewolking loste 's avonds maar nauwelijks op, maar ze was wel dun genoeg om een fraaie zonsondergang toe te laten tussen de honderden Stratocumulustoefjes die over het luchtruim uitgespreid lagen. De opvallende vanillekleurige zonnegloed die ook vandaag zichtbaar was, maakte plaats voor warme kleurentinten waarna een door de bewolking vrij zachte avond volgde. Over het neerslagtotaal van 0,0 valt dan weer weinig te zeggen of te meten.

 

 

Dinsdag, 17 april 2012

 

Dankzij het op gang komen van warmte advectie en het binnenstromen van bewolking werd de nachtelijke afkoeling wat afgeremd. Maar de minima waren nog steeds erg koud met 0,1 graden terwijl de omgeving er wit berijpt bijlag. De eerste bewolking bestond uit Altocumulus en Altostratus met golvende en ribbelachtige structuren erin. Daarna volgden weer wat opklaringen (wellicht warmtefrontgedeelte) en na de middag begon het dan te regenen uit dikkere Altostratusbewolking vanuit het noordwesten. Veel stelde het niet voor, en er volgde opnieuw een drogere periode tijdens de namiddag. Vooral het oosten en zuidoosten van de Benelux konden nog een paar mooie opklaringen meepikken terwijl we het in Malderen moesten doen met een waterzonnetje. De temperaturen bleven laag met 10,5 graden, en toen het naar de avond toe weer ging regenen koelde het af naar een ruime vijf graden. Samen met een nijdige zuid- zuidwestenwind die met haar snelheden tot 54,7 km/h door merg en been sneed, zorgde dit voor een guur en onaangenaam weertype. Het koufront trok rond 18H30 over en bracht een aantal vlagen van matige regenval die gepaard gingen met opvallend dikke druppels in verhouding tot de neerslagintensiteit. Dan werd de bewolking dunner en warmde het een halve graad op, maar vervolgens werd hij weer dikker en volgden er nog wat lichte regen. De echte opklaringen bereikten ons pas tegen zonsondergang, en veel hadden we er dan niet meer aan. Het neerslagtotaal is zoals verwacht bescheiden gebleven met minder dan een halve mm en we gingen een rustige en droge nacht in.

 

 

Woensdag, 17 april 2013

 

Na de regen van gisterenavond zijn we in zeer zachte luchtmassa's terechtgekomen en het is dan ook niet kouder dan 11,6 graden geworden. Het was betrokken met Stratus en Stratocumulusbewolking die echter geleidelijk oploste en plaats maakte voor opklaringen. Tegen de verwachtingen in werd het daarop aangenaam zonnig lenteweer ondanks de massale hoeveelheid van (dunne) sluierbewolking. Er stak een warme zuidwestenwind met snelheden van 40,2 km/h op en het kwik vloeide uit naar 23,5 graden. Naast sluierwolken werden er ook Altocumulus lenticulariswolkjes gevormd en het waren deze die op het einde van de namiddag plots massaal kwamen opzetten en een einde maakten aan het zonnige lenteweer. De hoge temperaturen mochten we echter houden want we gingen een zeer zachte avond in waarbij het kwik nog tot middernacht dichtbij 20 graden bleef steken. De bewolking luidt de overgang naar koelere luchtmassa's in maar het lijkt erop dat deze overgang heel subtiel zal plaatsvinden zonder buien of onweer. Ook vanavond bleef het droog zodat we met een neerslagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten.

 

 

Donderdag, 17 april 2014

 

Op de grasperken rondom het Malderse weerstation werden vanochtend geen ijskristallen meer aangetroffen, maar een zwoele nacht was het evenmin bij minima van 5,4 graden. De hemel kleurde diepblauw en het leek terug het begin van een prachtige lentedag te zijn. Maar vanuit het noordwesten dreef er steeds meer Cirrusbewolking binnen terwijl de condensatiesporen van vliegtuigen niet langer meer oplosten. Er was verandering op komst, en voor we het wisten was de zon gereduceerd tot een zwakke, versluierde versie die ons nauwelijks warmte bracht. Doch uiteindelijk bleek dit toch nog het begin van een prachtige lentedag te zijn, want vanuit het noordwesten werd de lucht plots weer blauw en voor we het terug wisten had de zon weer haar krachten teruggevonden om het kwik omhoog te stuwen tot 20,4 graden. De wind was erg zwak uit west- zuidwestelijke richtingen en er was slechts hier en daar nog wat Cirrus bewolking te zien terwijl de bewolking die ons in het begin van de voormiddag plaagde in het zuidoosten wegtrok als een gesloten band. In het noordwesten kregen we na verloop van tijd uitzicht op Stratocumulusvelden, maar die losten telkens op toen ze zuidelijker probeerden te geraken en waarschijnlijk hebben ze alleen in Nederland een wat minder fraaie lentedag veroorzaakt. Kortom, het geklaag uit het zuiden kwam van de slechtweerliefhebbers en het geklaag uit het noorden kwam van de mooiweersliefhebbers. Bij het begin van de avond slaagde de Stratocumulusbewolking er dan toch in om een vuist te maken tegen de enthousiaste lentezon, en zagen we de hele smurrie snel afzakken vanuit het noorden, voorafgegaan door Cirrusveertjes en een band van Altostratus. Het ging om de Castellanus variant en het zag er uitermate onstabiel uit, al bleef het wel nog droog in betrokken en tamelijk zachte omstandigheden (isolerende wolkendeken). Het was wachten tot omstreeks 22H15 toen het lichtjes begon te regenen vanuit het noorden en deze neerslag was nog niet meetbaar (0,0 mm).

 

 

Vrijdag, 17 april 2015

 

We bevonden ons vanochtend nog steeds onder de bewolking van het slepende koufront waar nauwelijks activiteit op zat. De wind kwam uit noordelijke richtingen en dankzij de bewolking is het niet kouder dan 7,1 graden geworden. Net als gisteren bestond de bewolking nog steeds uit banden van Altocumulus castellanus en floccus bewolking met hier en daar een Cirrusband ertussen. Een bijzonder fraai gezicht, zeker bij zonsopgang. Hier en daar waren nog steeds valstrepen te zien al werden er in Malderen geen regendruppels meer gezien of gevoeld. Langzaam maar zeker trok het gebied met de meeste bewolking verder naar het zuiden terwijl vanuit het noorden heldere lucht binnen sijpelde waarbij de zichtbaarheid in horizontale richting sterk toenam. Ook de blauwe lucht tussen de wolken werd dieper al bestonden de wolkenbanden ten noorden van ons ook nog steeds uit floccus en castellanus bewolking. Daar de zon in het zuidoosten stond hadden we aanvankelijk weinig aan de brede opklaringen in het noorden en verliep de voormiddag grotendeels in afwezigheid van zonneschijn. Dit remde de opwarming flink af en met de polaire luchtaanvoer had het kwik ook al niet meteen de wind in de rug om hoge prestaties te kunnen neerzetten. Na de middag trokken de Altocumuluswolken weg naar het zuiden en zagen we een mooie band van Cirruswolken overtrekken waarop zeer heldere diepblauwe lucht binnenstroomde met bijhorende zonneschijn. Dit liet toch nog een thermisch opwippertje naar 15,5 graden toe terwijl de nog goed voelbare wind naar het noordoosten is gedraaid. Wat verderop bevond zich echter een zee van dicht op elkaar gepakte Cumulus humiliswolken die de neiging hadden over te gaan in een Stratocumulusveld. Deze laaghangende rommel loste gelukkig grotendeels op voordat ze Malderen kon bereiken waardoor we het zonnige weertype konden behouden. Vrijwel alle bewolking was tegen zonsondergang verdwenen en de rest van de avond verliep in heldere omstandigheden terwijl het zeer snel afkoelde. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

 

 

Zondag, 17 april 2016

 

Het is tijdens de nacht grotendeels opgeklaard en het was erg fris met minima van 1,5 graden. De resterende bewolking bestond uit Cumulus congestus en deze groeide al snel uit tot Cumulonimbus met mooie witte aambeeldvormige toppen die tegen een diepblauwe lucht contrasteerden. Een echte voorjaarsbuienlucht zoals we ze in deze tijd van het jaar vaak horen te zien al is dat de voorbije jaren anders geweest. Op een gegeven moment waren er vanuit Malderen wel vijf verschillende buienwolken te zien in de heldere en transparante poollucht. De buien besloten om het eens op een originele manier aan te pakken door nu w l over Londerzeel te trekken waardoor het meerdere keren tot hagel kwam. Hierbij viel op dat er vrijwel uitsluitend 'droge' neerslag viel in de vorm van hagelbollen in diverse vormen, maten en consistenties terwijl er amper 'normale' neerslag aan te pas kwam. Nochtans waren de temperaturen ruim positief met maxima van 11,6 graden en voelde het in de zon dankzij de zwakke noordwestenwind zelfs een beetje zomers aan. na de middag hielden de buien het zo een beetje voor gezien en kwam de zon er meer bij kijken. Er restten ons alleen nog wat schampschotjes met een paar losse druppels of een enkel hagelbolletje uit aambeelden zonder wolkenbasis die grotendeels uitgeregend/gesneeuwd waren. Een gebied met forsere wolken probeerde de buienmolen vervolgens weer in gang te trappen maar dat mislukte grandioos en leverde slechts 6 regendruppels op (maar het waren er wel dikke). Tijdens de avond werden de opklaringen erg breed en volgde er een mooie zonsondergang waarbij de typische oranjetinten echter achterwege bleven in de heldere lucht met lage dauwpunten. Wel koelde het zeer snel af en lijkt het erop dat we op een vorstnacht afstevenen bij een volledig weggevallen wind. Het neerslagtotaal was niet te meten door de rondspringende hagelbolletjes maar moet waarschijnlijk rond 1 mm liggen.

 

 

Maandag, 17 april 2017

 

De stroming is tijdens de nacht verder gekanteld naar het noordwesten tot noorden waardoor de buien ons nu volop konden bereiken. Vooral toen de convergentiezone aan de rand van het buiengebied over Malderen kwam te liggen, ging het langdurig aan een behoorlijke intensiteit regenen. Het leek wel alsof we ons konden opmaken voor een flink doorregende buiendag, doch vanuit het westen zorgden drukstijgingen voor stabilisatie waardoor de buien er in de loop van de voormiddag toch weer uitgingen. Het neerslagtotaal stokte op 7,8 mm met het stukje neerslag van gisterenavond erbij geteld. Vanuit het noorden dreven er afwisselend Stratocumulusvelden en flinke Cumuluswolken binnen terwijl we tussendoor van diepblauwe luchten konden genieten met steeds meer zonneschijn. Aangenaam lenteweer werd het echter niet want de noordenwind wakkerde flink aan en vooral tijdens het tweede deel van de namiddag lag deze er flink aan te sleuren en te trekken waardoor de maxima van 12,7 graden een stuk kouder aanvoelden dan ze al waren. Ook de zeer brede opklaringen tijdens de vroege avond veranderden daar weinig aan, al was het uit de wind natuurlijk een heel ander (zomerser) verhaal. Ondertussen dreef er vanuit het westen Cirrus en Cirrostratus bewolking binnen terwijl we alleen nog maar sporadisch wat Cumulus en Cumulus fractus bewolking zagen voorbijdrijven. Het koelde flink af onder de open hemel, zeker daar de wind erg snel afzwakte. Hierdoor werden de minima van 5,5 graden nu pas bereikt. Vanuit het noorden konden we ondertussen een nieuwe buiencluster zien naderen op de satellietbeelden, maar het zal waarschijnlijk al ochtend zijn voor deze Malderen bereikt waardoor we de dag in rustige, heldere en koude omstandigheden konden afsluiten.

 

 

Dinsdag, 17 april 2018

 

Met 7,9 graden is het gelukkig net niet tot vorst gekomen. Wel lag de omgeving er flink bedauwd bij terwijl het nog steeds helder was. Enkel in het westen waren sluierwolkjes te zien en deze trokken zeer langzaam verder het land in. Maar uiteindelijk had dit weinig gevolgen en ook toen er Altocumulus floccus virga verscheen bleef het gewoon aangenaam zomerweer. Het warmde op tot een verbluffende 20,3 graden en de zon scheen bijna onafgebroken. Tijdens de avond veranderde er niets al werd er na een tijdje wat nevel gevormd over de velden toen de zuidoostenwind wegviel. De warmte bleef zeer lang hangen en het was nog steeds heerlijk toeven in de buitenlucht toen we tegen middernacht het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden. 

 

 

Woensdag, 17 april 2019

 

 De sluierbewolking is dikker geworden waardoor de dag begon onder grijze Altostratusbewolking. Ze hield ons zacht bij minima van 9,1 graden en voorlopig was het nog droog. Al zou spoedig blijken dat voorlopig gelijk staat met meerdere dagen of weken, want de regenzone had al veel van haar pluimen verloren en wat er overbleef dwarrelde dus al zeker niet richting Malderen. Wat we dan weer wel kregen was bewolking en die zag er bij momenten best wel dreigend uit. Zeker na de middag was dit het geval toen er door thermiek wat Cumuliforme bewolking ontstond. Deze spreidde zich uit onder een inversie die tussen de lage wolken en de hogere Altostratus in zat. Het zorgde voor dreigende, donkere luchten zonder dat het echter gevolgen had. Buiten thermisch dan want het kwik zette zonder zon een flinke stap terug en we moesten het met 17,9 graden doen. Tegen het einde van de namiddag had alles zich uitgespreid tot meer egale, dikke Stratocumulusvelden waardoor het saai en somber werd. Vanuit het oosten kwam er echter redding want het begon plots op te klaren en de wolkenvelden vluchtten weg naar het westen. De redding kwam echter te laat want het was ondertussen al aan het schemeren en we konden nog net zien hoe er enkel wat Cirrostratusbewolking en enkele condensatiestrepen overbleven die later het gezelschap van de volle maan deelden. Deze wierp haar bleke licht dan weer over de lege pluviometer die 0,0 mm aangaf. Het koelde snel af maar de vorstgrens zit nog op veilige afstand. 

 

 

Vrijdag, 17 april 2020

 

 Het was weer aangenaam zacht vanochtend bij minima van 9,0 graden, waardoor het aan zomer deed denken. De lucht was blauw met slechts wat Cirrusbewolking erin. Het warmde snel op en bij een zuidoostelijk briesje haalden we tijdens de namiddag erg hoge maxima van 21,4 graden. Er was een langzame toename van Cirrus en Cirrostratus vanuit het zuidwesten en omstreeks 16H zagen we plots een scherp begrensde zone met Altocumulusbewolking opzetten uit die richting. Het leek gedaan te zijn met de zon, maar zodra de bewolking ervoor kwam bleek ze niet aaneengesloten te zijn en klaarde het weer op vanuit het zuiden. Na een tijdje verscheen er in die richting dreigende aambeeldbewolking die volgens de satellietbeelden van erg actieve onweershaarden boven het noorden van Frankrijk afkomstig was. Dit onweer verloor echter al snel haar pluimen en de bewolking kwam slechts tergend traag voor de tuin- en landbouwsector onze richting uit. De enige verandering die we zagen was een draaiing van de wind die nu opeens uit het noorden kwam en ook een stuk frisser aanvoelde.  

 

 

Zaterdag, 17 april 2021

 

De lange reeks met vorstige lenteochtenden werd weer met een eenheid verlengd toen we de omgeving berijpt terugvonden bij minima van 0,0 graden. En weer hoorde daar een heldere hemel bij waarin een krachtige zon ons terug wat warmte toezond. Maar de lucht was vochtig en er ontstonden al snel weer stapelwolken. Ze groeiden in een mum van tijd uit overal waar het oog reikte. Doch tegen de middag werden ze weer kleiner om uiteindelijk zelfs over te gaan in de Cumulus humilis variant waarbij we dan toch nog van een zonovergoten namiddag konden genieten. Het kwik presteerde nog steeds aan de magere kant met 15,0 graden maar met een zwak noordoostelijk briesje viel het nog best te pruimen zolang we niet in de schaduw of in de wind gingen zitten of gewoon flink doorwerkten. Het is waarschijnlijk het noordoostelijke briesje dat drogere landlucht aanvoerde waardoor de bewolking kleiner werd. Maar hierbij viel op dat er in het noordwesten geen stapelwolkjes ontstonden terwijl je net daar de vochtigere lucht zou verwachten. Maar vermoedelijk heeft subsidentie uit een frontale zone wat verderop in die richting hier een vinger in de pap. Hoe dan ook begon de bewolking uiteindelijk overal op te lossen en de avond verliep in zo goed als heldere omstandigheden. Hierdoor koelde het wel snel af en ziet het er dus naar uit dat we weer een vriesnacht voor de boeg hebben.  Het neerslagtotaal liet zich erg makkelijk raden met 0,0 mm. 

 

 

Zondag, 17 april 2022

 

 De aangevoerde lucht was nu nog helderder en droger waardoor de hemel een erg diepblauwe kleur kreeg. We waanden ons nu helemaal in zuiderse oorden, of in elk geval toch een woestijnversie met een groot temperatuursverloop. Tijdens de vroege uurtjes was het immers nog erg kil met 5,2 graden en op verschillende plaatsen is er weer grondvorst gemeten. Overdag warmde het door de extra krachtige zon snel op maar de aangevoerde lucht was schraal en door de noordoostelijke stroming zat er toch ook een polair tintje in. Zeker in de schaduw en in de wind voelde het dus behoorlijk fris aan. Gelukkig was de zon op elk moment van de dag beschikbaar voor zij die zich hierdoor lieten verrassen en onderkoeld zijn geraakt. Zij had enkel wat ijle vederwolkjes te vrezen die nauwelijks invloed hadden. Wel zag het er sfeervol uit met diverse floccus, uncinus en undulatus structuren die een fraai contrast vormden met de azuurblauwe hemel. We haalden maxima van 22,1 graden en zeker rond een uur of vijf in de namiddag ging het echt schrale en kille gevoel er heel eventjes uit. De nog steeds open hemel zorgde tijdens de avond weer voor een snelle afkoeling al kwam er vanuit het westen meer sluierbewolking opzetten die overging in aaneengesloten Cirrostratus en Altostratus. Met 0,0 mm was het neerslagtotaal niet echt het vermelden waard.

 

 

Maandag, 17 april 2023

 

 Hoewel er aanvankelijk een terugkeer van het zonnige weer was voorspeld, begon de dag grijs en somber met een dik Stratus wolkendek. Het enige positieve was dat het nu droog bleef en het ook erg rustig was waardoor het voor het gevoel nog een beetje te pruimen viel. De bewolking hield de minima natuurlijk ook op peil met 8,2 graden. Soms werd de hemel wat lichter en dan werd het weer donkerder maar het bleef wel droog. Kort voor de middag begonnen er plotseling uit het niets een aantal opklaringen te ontstaan en daarna ging de Stratus over in Stratus fractus. We kregen de zon af en toe te zien maar de bewolking bleef wel overheersen en er waren zelfs nog een paar momenten waarop het helemaal grijs en betrokken raakte. De wind kwam duidelijk uit noordoostelijke richtingen, en dat zorgde natuurlijk ook voor valse hoop op drogere landlucht die het zou moeten laten opklaren wat uiteindelijk niet gebeurde. Het kwik bleef dan ook achter met hooguit 14,8 graden. Pas tegen de avond begonnen er bredere opklaringen te ontstaan maar aan de laagstaande zon hadden we dan niet veel meer. Er volgde een rustige en kille avond waarin we afsloten met het neerslagtotaal van 0,0 mm.

 

 

Woensdag, 17 april 2024

 

Het is tijdens de nacht opgeklaard en de wind is ook grotendeels weggevallen waardoor het ondanks de frisse minima van 3,4 graden vriendelijk aanvoelde. De zon was krachtig en het voelde al snel warm aan terwijl de met parelende waterdruppeltjes getooide omgeving voor extra sfeer zorgde. Dit lenteachtige weertype hield aan tot omstreeks 11H toen er in het westen opeens een dreigende buienmuur verscheen waaruit af en toe ook wat licht gerommel te horen was. Ook de radar sloeg blauw en paars uit en het leek alsof we een zondvloed van jewelste over ons heen gingen krijgen. De wind wakkerde hierbij heel tijdelijk fel aan (valwind). Maar Londerzeel was ondertussen weer in haar oude glorie hersteld en dus waren de 'regenschilden' weer actief en leek de buiencluster op bijna magische wijze over ons heen te wippen terwijl het hier slechts tot wat licht gedruppel kwam. Ook buiencellen die wat verderop op ramkoers lagen, waren ditzelfde lot beschoren en deze verdwenen eveneens als bij toverslag. Er dreven terug brede opklaringen binnen en de zon kon voor langere perioden schijnen wat door de nog steeds zwakke noord- noordwestenwind voor een zomers gevoel zorgde ondanks de anti- zomerse maxima van 10,6 graden. Tijdens de avond leek de buienactiviteit weer wat aan te zwengelen toen er, wellicht door de nadering van een CAD boven de Noordzee, grotere en meer uitgebreide cellen voorbij trokken. Deze lieten het op sommige momenten weer behoorlijk plenzen in Malderen al was de duur van de zwaardere regen (met soms een hagelbolletje erin) meestal erg kort. Wel konden we van de typische transparante Arctische luchten genieten die garant stonden voor sublieme wolkenlandschappen en contrasten, en het was dan ook een echt feest voor de wolkenfotografen onder ons. Ook het eerder ge soleerde karakter  van de buien zorgde ervoor dat we een zicht kregen op de indrukwekkende neerslagstrepen onder deze wolken die soms een opvallende witte gloed kregen door de aanwezigheid van smeltende sneeuw en hagel. Een deel van de bewolking bleef tijdens de avond en nacht hangen waardoor een te sterke afkoeling kon worden vermeden al was het natuurlijk wel frisjes voor de tijd van het jaar. Het neerslagtotaal is bij dit alles uitgekomen op 4,0 mm. 



Bericht laatst bijgewerkt: 17-04-2025 19:01
Lees mijn Flashbacks ook op https://weerdagboek.blogspot.com en krijg toegang tot mijn recentste verslagjes, voorzien van sfeerbeelden en wolkenfoto's

Flashback: 17 april 2005 - 2024   ( 72)
Hendrik (Londerzeel-B) ( 7m) -- 17-04-2025 19:01