Hoi mensen,
We zijn net terug van een Flevoland-chase.
Oogst: 2 tuba's gezien, 1 van grote afstand nog tussen de bomen door kunnen fotograferen, de 2e was volgens mij al weg maar heb daar ook misschien nog net een foto van.
Zie de foto's onderaan dit bericht!
De route: Zeist-Almere-Markermeerdijk-Lelystad-Ketelmeer-Kampen-Wezep-Harderwijk-Almere-Markermeerdijk-Almere-Soest-Mc Donald's-Zeist.
Op de Markermeerdijk was eerst weinig te beleven: de buien hingen ruim boven de polder. Dus doorgereden via Lelystad naar het Ketelmeer, waar in de vroege middag ook al een hoos was gezien (in ieder geval vanuit Zwolle en Kampen). Daar hing wel een bui, maar een duidelijke inflow was niet te vinden boven water. We hebben daar een halfuurtje rondgehangen en zijn toen aan de Noordoostpolder-zijde richting Kampen gereden om vanaf daar de kortste weg naar huis te rijden. Dachten we. Uiteraard tuurden we de lucht nog af op hoosjes, maar ja, boven land verwachtten we toch bijzonder weinig. Bij Harderwijk (rond 16.30 uur) kreeg ik ineens een sterk "geef-niet-te-snel-op!" gevoel. We konden toch best i.p.v. via de A28 (Amersfoort) via Almere (A27) naar huis rijden, want zo ver om was dat niet. Zo gedacht, zo gedaan en rond 16.50 uur begaven we ons (al turend naar de hemel) met 100 km/uur op één van die prachtige, door hoge bomen omzoomde autowegen die ons Flevoland rijk is, toen... ik tussen de bomen door iets zag wat mij een gevoel gaf dat ik nog nooit had gehad! "JA! Ik zie er eentje!" Ik wist het 100% zeker. Geen twijfel over mogelijk. Als het er écht eentje is, weet je dat ook gewoon zeker denk ik.
Een tuba!
HONEY STOP THE CAR!!
Maar ja... we reden op een drukke autoweg en er kwam maar geen einde aan die bomenrij waar de tuba zich achter verschool. Eindelijk naderde een parkeerhaventje, alwaar ik uit de nog rijdende auto rende op zoek naar een gat tussen de bomen door, waar mijn tuba inmiddels alweer een minuut geleden werd gesignaleerd.
Gelukkig, hij leefde nog nét! Ik klikte zo snel als ik kon in de automatische stand, zoomde in, maar de automatische stand leverde een contrastloze lucht op... Uiteindelijk lukte het me toch het fenomeen te vereeuwigen, de foto's zijn van ong. 16.54 uur. Ik hoop dat jullie ervan overtuigd zijn dat dit geen fractus is, maar een heuse tuba! Zo niet, deze keer ben ik 100% zeker.
Toen het hoosje nog geen minuut later in het niets was opgelost besloten we weer naar de Markermeerdijk te rijden; richting de inmiddels opgeloste tuba dus.
Op het industrieterrein van Almere zagen we (20 minuten na de eerste tuba) ineens een duidelijkere en grotere hoos/tuba tussen de bedrijfspanden door flitsen... wederom geen twijfel mogelijk!
HONEY STOP THE CAR!!
Deze keer waren we te laat op een plaats met zicht op de hoos. Hij was al (nagenoeg) opgelost. Zo'n 5 à 10 minuten later stonden we op de Markermeerdijk met fenomenaal uitzicht. We hebben nog een poos op de Markermeerdijk staan wachten, maar... geen hozen meer. We kwamen Karel Holvoet ook voor (naar achteraf bleek) de derde keer tegen deze middag! It's a small world.
Er hingen nog wel wat mooie buien richting Amsterdam, met een mooie strakke wolkenbasis, maar we hielden het hier toen maar bij, voor deze eerste waterhooschase ooit. Ik denk dat je veel geduld moet hebben om een goeie waterhooschase uit te voeren. I.t.t. een supercell-chase, is er afgezien van een hoos of tuba weinig bijzonders te zien. Geen wallclouds, bliksemschichten, hagelstenen... maar gewoon een regenbui en als je mazzel hebt mooie contrastrijke luchten. 't Is eigenlijk net een dagje vissen. Toch een beetje "beet" gehad! Beetje beet, grappig.
Groet,
Alwin
Quote selectie