Vandaag het weerkaartje van 29 dec. '78 met de meest extreme scheiding van warme en koude lucht, die ik ooit meegemaakt heb: de grens liep die dag midden over het land bij 180 o tegengestelde windrichtingen en er bevond zich een berg zeer koude lucht in rusland, die dus op transport ging komen.
Hieronder de beschrijving van de weersontwikkeling die dag in de ochtendkrant van de volgende dag, (het weerpraatje werd in die tijd ook altijd begeleid door een weerkaartje met de situatie van de dag er voor), met mijn aantekeningen van toen eronder, toen ik 's avonds mijn rondje nog rende en met verbazing naar de richting van de wolken keek bij nog steeds 9 à 10 oC, terwijl het in het noorden al 2 graden onder nul was bij stormachtige oosten wind. Maar de volgende ochtend vroeg woei inderdaad ook bij ons de stuifsneeuw over de droog gevroren straten en waren de plassen al tot ijs geworden.
En hier de weerrapporten van 29/12 's avonds om 7 uur, die ik apart heb uitvergroot. Let op de grote verschillen tussen b.v. A'dam en Den Helder.
Ok, dat was het weer, morgen wat kranteknipsels van de dag erna, za. 30 dec.
Hieronder, voor degenen, die het nog niet hadden opgepikt, voeg ik mijn verslag van gisteren nogmaals toe.
Voor alle winterliefhebbers:
Zoals gisteren (post van 12:00 uur) aangekondigd, hierbij een verslag n.a.v. het nu 30 jaar oude dossier van winter 1979, dat ik toen bijgehouden heb. Ik zal de komende weken proberen om er regelmatig wat foto's op te zetten, telkens op dezelfde dag als de situatie van precies 30 jaar geleden.
Even kort samengevat, hoe ik deze winter ervaarde, een en ander staat me nog goed voor de geest:
--- het voorspel naar de winter toe begon, als ik me goed herinner, al in november met een weekje vriezend weer, in ieder geval 's nachts, terwijl de maand december tot dan toe ook al vrij koud was verlopen, ofschoon het vlak voor de koude inval wel erg zacht was. Maar dit laatste stimuleert volgens mij alleen maar de heftigheid,van het proces van de weeromslag.
--- de aanvang, zo tegen oud jaar vond ik erg indrukwekkend, ik had het nog nooit zo ervaren:
op vrijdag 29 december liep ik 's avonds laat na 22:00 uur nog m'n hardlooprondje (in het zuidwesten van het land dus) bij een temp. van + 9 oC met wind en bewolking, nog steeds uit het zuidwesten komend. Ik kon het toen haast niet geloven, dat het op de wadden en groningen/friesland die hele dag al 2 graden vroor met sneeuwval bij een harde tot stormachtig oost/noordoosten wind en dat dat de volgende ochtend ook bij ons het geval zou zijn. (Het was in het noorden van het land de 2 dagen daarvoor ook al veel kouder geweest dan in het zuiden, waar in limburg nog + 13 werd gemeten). Het weerpraatje in de krant, daags erna, (foto hiervan met weerkaartje volgt nog) vermeldde dat die bewuste dag, 29 december dus, om 17:00 uur op Schiphol op de zuidelijke landingsbaan de wind zuidwest en op de noordelijke landingsbaan noordoost was, met tussen de banen een temperatuurverschil van meer dan 5 graden !!! Dus grote temperatuurverschillen op ca. 10 km afstand van elkaar,schat ik, maar de vorstgrens schoof echter maar heel langzaam naar het zuiden op.
--- de overlast, die deze winter in het dagelijks leven bezorgde, heb ik nadien nooit meer in die mate gezien.
--- het was de winter, waarin ik op enkele ochtenden gebruik maakte van harde schuurschijven (gebruikt op een boortol), die ik onder m'n schoenzolen had geschroefd om nog enigszins veilig de halte van de werkbus te bereiken.
--- ik herinner me 2 weekenden dat de jeugd over de straat schaatste na een dikke laag ijzel, er werd ook haast niet meer gestrooid, omdat de zand/zoutmix al snel vrijwel op was.
--- de auto heeft weken onder een dikke ijslaag gezeten van de ijzel. Je gebruikte hem maar een tijdje niet, als ie niet echt nodig was, omdat het een enorm karwei was om hem uit het ijs te bikken. Een keer ben ik hem met heet water te lijf gegaan wat direct een harde krak te horen gaf... , gelukkig was het het ijs, dat barstte en niet de voorruit.
--- het was op de uitgaansavonden rustig en erg ongezellig geworden in de gelegenheden, zelfs op de zaterdagavond. Een beetje vervelend was het wel, het werd een klein wereldje, alleen de ijspret was leuk. Toch kwam het die winter niet tot een elfstedentocht, vooral door het vele ijzelen en de regelmatige sneeuwval.
--- later in de winter (half februari) werd de noordelijke helft van het land afgesneden van de buitenwereld door een enorm pak sneeuw, dat weken bleef liggen. De hulpverlening kwam (ook in Nederland) pas laat op gang. Toen het smolt kregen ze er weer een enorme wateroverlast, alles kwam blank te staan, omdat de ondergrond nog zo diep bevroren was! Het was toen inmiddels al begin maart !
--- omdat ik het dagelijkse wak hakken snel zat was, maakte ik in die tijd voor de kleine vijver een geisoleerd kistje, om in elk geval voor de vissen een ijsvrij stukje oppervlak te behouden (wat achteraf een domme actie bleek...) : ik liet er een houten kistje in drijven, waarin geen bodem zat, terwijl de andere 5 zijden allen waren bekleed met dik polystyreenplaat (piepschuim), een en ander was niet potdicht, er moest immers zuurstof voor de vissen doorheen kunnen ventileren en met een steen erop dreef hij tot ca. halverwege in het water. Het werkte eerst prima, hoor: het kistje vroor heel snel vast in het ijs en binnenin geen kristalletje te zien. Maar wat gebeurde er? Het omringende ijs werd steeds dikker, zette uit en perste al snel water door het kistje omhoog. Nadat het er boven uitliep werd het al ras één grote ijsbonk... Achteraf erg domme actie natuurlijk en ik had hem nog wel van het etiket "antivrieskist" voorzien.
Even genoeg nu, ik hoop dat de foto's de komende maanden een beetje goed overkomen.
Paul te Oostvoorne.
Hieronder de beschrijving van de weersontwikkeling die dag in de ochtendkrant van de volgende dag, (het weerpraatje werd in die tijd ook altijd begeleid door een weerkaartje met de situatie van de dag er voor), met mijn aantekeningen van toen eronder, toen ik 's avonds mijn rondje nog rende en met verbazing naar de richting van de wolken keek bij nog steeds 9 à 10 oC, terwijl het in het noorden al 2 graden onder nul was bij stormachtige oosten wind. Maar de volgende ochtend vroeg woei inderdaad ook bij ons de stuifsneeuw over de droog gevroren straten en waren de plassen al tot ijs geworden.
En hier de weerrapporten van 29/12 's avonds om 7 uur, die ik apart heb uitvergroot. Let op de grote verschillen tussen b.v. A'dam en Den Helder.
Ok, dat was het weer, morgen wat kranteknipsels van de dag erna, za. 30 dec.
Hieronder, voor degenen, die het nog niet hadden opgepikt, voeg ik mijn verslag van gisteren nogmaals toe.
Voor alle winterliefhebbers:
Zoals gisteren (post van 12:00 uur) aangekondigd, hierbij een verslag n.a.v. het nu 30 jaar oude dossier van winter 1979, dat ik toen bijgehouden heb. Ik zal de komende weken proberen om er regelmatig wat foto's op te zetten, telkens op dezelfde dag als de situatie van precies 30 jaar geleden.
Even kort samengevat, hoe ik deze winter ervaarde, een en ander staat me nog goed voor de geest:
--- het voorspel naar de winter toe begon, als ik me goed herinner, al in november met een weekje vriezend weer, in ieder geval 's nachts, terwijl de maand december tot dan toe ook al vrij koud was verlopen, ofschoon het vlak voor de koude inval wel erg zacht was. Maar dit laatste stimuleert volgens mij alleen maar de heftigheid,van het proces van de weeromslag.
--- de aanvang, zo tegen oud jaar vond ik erg indrukwekkend, ik had het nog nooit zo ervaren:
op vrijdag 29 december liep ik 's avonds laat na 22:00 uur nog m'n hardlooprondje (in het zuidwesten van het land dus) bij een temp. van + 9 oC met wind en bewolking, nog steeds uit het zuidwesten komend. Ik kon het toen haast niet geloven, dat het op de wadden en groningen/friesland die hele dag al 2 graden vroor met sneeuwval bij een harde tot stormachtig oost/noordoosten wind en dat dat de volgende ochtend ook bij ons het geval zou zijn. (Het was in het noorden van het land de 2 dagen daarvoor ook al veel kouder geweest dan in het zuiden, waar in limburg nog + 13 werd gemeten). Het weerpraatje in de krant, daags erna, (foto hiervan met weerkaartje volgt nog) vermeldde dat die bewuste dag, 29 december dus, om 17:00 uur op Schiphol op de zuidelijke landingsbaan de wind zuidwest en op de noordelijke landingsbaan noordoost was, met tussen de banen een temperatuurverschil van meer dan 5 graden !!! Dus grote temperatuurverschillen op ca. 10 km afstand van elkaar,schat ik, maar de vorstgrens schoof echter maar heel langzaam naar het zuiden op.
--- de overlast, die deze winter in het dagelijks leven bezorgde, heb ik nadien nooit meer in die mate gezien.
--- het was de winter, waarin ik op enkele ochtenden gebruik maakte van harde schuurschijven (gebruikt op een boortol), die ik onder m'n schoenzolen had geschroefd om nog enigszins veilig de halte van de werkbus te bereiken.
--- ik herinner me 2 weekenden dat de jeugd over de straat schaatste na een dikke laag ijzel, er werd ook haast niet meer gestrooid, omdat de zand/zoutmix al snel vrijwel op was.
--- de auto heeft weken onder een dikke ijslaag gezeten van de ijzel. Je gebruikte hem maar een tijdje niet, als ie niet echt nodig was, omdat het een enorm karwei was om hem uit het ijs te bikken. Een keer ben ik hem met heet water te lijf gegaan wat direct een harde krak te horen gaf... , gelukkig was het het ijs, dat barstte en niet de voorruit.
--- het was op de uitgaansavonden rustig en erg ongezellig geworden in de gelegenheden, zelfs op de zaterdagavond. Een beetje vervelend was het wel, het werd een klein wereldje, alleen de ijspret was leuk. Toch kwam het die winter niet tot een elfstedentocht, vooral door het vele ijzelen en de regelmatige sneeuwval.
--- later in de winter (half februari) werd de noordelijke helft van het land afgesneden van de buitenwereld door een enorm pak sneeuw, dat weken bleef liggen. De hulpverlening kwam (ook in Nederland) pas laat op gang. Toen het smolt kregen ze er weer een enorme wateroverlast, alles kwam blank te staan, omdat de ondergrond nog zo diep bevroren was! Het was toen inmiddels al begin maart !
--- omdat ik het dagelijkse wak hakken snel zat was, maakte ik in die tijd voor de kleine vijver een geisoleerd kistje, om in elk geval voor de vissen een ijsvrij stukje oppervlak te behouden (wat achteraf een domme actie bleek...) : ik liet er een houten kistje in drijven, waarin geen bodem zat, terwijl de andere 5 zijden allen waren bekleed met dik polystyreenplaat (piepschuim), een en ander was niet potdicht, er moest immers zuurstof voor de vissen doorheen kunnen ventileren en met een steen erop dreef hij tot ca. halverwege in het water. Het werkte eerst prima, hoor: het kistje vroor heel snel vast in het ijs en binnenin geen kristalletje te zien. Maar wat gebeurde er? Het omringende ijs werd steeds dikker, zette uit en perste al snel water door het kistje omhoog. Nadat het er boven uitliep werd het al ras één grote ijsbonk... Achteraf erg domme actie natuurlijk en ik had hem nog wel van het etiket "antivrieskist" voorzien.
Even genoeg nu, ik hoop dat de foto's de komende maanden een beetje goed overkomen.
Paul te Oostvoorne.