Helaas zie ik in dit soort discussies dat het een het ander uit lijkt te sluiten: preventiemaatregelen (voorkomen van opwarming) versus gevolgenbeperking. Wat ik zo snel lees van Bjorn Lomborg, is dat hij geen ontkenner is van opwarming. Hij geeft aan dat de maatregelen van “Parijs” niet voldoende effect zullen sorteren.
Echter, de kosten die genoemd worden voor de preventiemaatregelen, zoals het gebruiken van duurzame energie en het beperken van energieverbruik, betekent niet dat dit geld verbrand wordt. Er is geen economische schade door het uitoefenen van dit beleid: er wordt geld in de economie gepompt. Daar verdienen mensen geld aan. Het wordt niet vernietigd. Het is alleen een andere besteding.
De kans is denk ik echter groot, gezien de politieke en economische verhoudingen in de wereld, dat de uitstoot netto niet zal dalen (maar zonder die maatregelen wel veel sneller zou stijgen). We zullen ons dus ook klaar moeten maken voor de gevolgen van zeespiegelstijging, droogte, overstromingen en hitte. En of we het nu fijn vinden of niet, onze situatie is heel anders dan in de VS: in Europa hebben we een overlandse verbinding met ongeveer 5 miljard mensen. We zullen over die (vluchtelingen)stromen na moeten denken.
Voorts lopen er nog 2 discussies door elkaar: vaak wordt klimaatverandering gebruikt om te zeggen “dat de aarde het niet aankan”. De aarde kan het wel aan. Massa-extinctie is het gevolg (zien we al duizenden jaren), met mogelijk het uitsterven van de mens tot gevolg. Maar de aarde zal het wel overleven. Het gaat over de wijze waarop de mens het overleeft. Hebben wij een plaats op aarde, en zo ja: in welke getale? Ergens zal er een “tipping point” komen, waar een aantal grote natuurrampen elkaar opvolgen of anderszins reden voor oorlog en dergelijke zijn. We hebben gezien tot welke vluchtelingenstromen de Arabische Lente heeft geleid en de oorlogen in Afghanistan en Irak.
Quote selectie