Ik denk dat deze elkaar tegenwerkende mechanismen in die tijd moeilijk te kwantificeren waren en dan kun je ook niet voorspellen welke wint. In dat pre-computer tijdperk waren er geen klimaatmodellen en zeer beperkte rekenkracht voor het toepassen van het stralingstransportmodel evenals de kennis van allerlei mee- en tegenkoppelingen. De Milankovic theorie was destijds nog splinternieuw.
Maar goed, ik was er niet bij. Mijn kennismaking met het weer en klimaat stamt uit medio jaren '80. Dat boek van de weermachinerie hadden we thuis ook in de kast. Destijds was het de zure regen wat de aandacht trok en daarna het gat in de ozonlaag, wat o.m. het smelten van de poolkappen zou bewerkstelligen. In 1988 was er een alarmerende berekening van James Hansen die de broeikasproblematiek in de schijnwerpers zette.
Tijdens het eerste IPCC-rapport in 1992 werd de stralingsforcering bij verdubbeling van CO2 op 4,7 W/m2 berekend. Bij het volgende SAR (1997) werd die waarde teruggebracht tot 3,7 W/m2 dankzij nauwkeurigere berekeningen met stralingstransportmodellen. Vanaf toen convergeerde de door GCM's gecalculeerde temperatuurstijging naar 1/3 broeikasforcering en 2/3 feedback. Paleoclimatologische data onderbouwen deze waarden, met daarin de Milankovic cycli geïntegreerd. Dit doet me sterke vermoeden dat AGW rond 1970 nog natte vingerwerk was.
